Πετούσε μέσα στο γήπεδο η ομάδα του Σίλβα, πετούσε και ο Αργεντινός που ήταν εμφανώς απελευθερωμένος από την παρουσία του Μιλιβόγεβιτς και του Καμπιάσο πίσω του και είχε το ελεύθερο να μοιράζει το παιχνίδι και να κάνει ομορφιές. Βάζει το πρώτο ο θρύλος με τον Ιντέγε στο 16′ και γίνεται ακόμα καλύτερος. Όσο περνούσε η ώρα τόσο πιο ελκυστικός γινόταν και αν οι παίκτες του ήταν λίγο πιο προσεκτικοί θα μπορούσαν να είχαν πετύχει τουλάχιστον άλλα δύο γκολ μέχρι το 30′.
Ήταν και ο Ντουρμάζ στα πολύ πάνω του: από τα αριστερά δοκίμαζε συνεχώς νέες μεθόδους στην προσπέραση αντιπάλου σε λίγο χώρο. Κι όμως, το 1-0 έμενε με τον Ολυμπιακό να φτιάχνει φάσεις αλλά να χάνει τα άχαστα. Μέχρι που ο γκολκίπερ του Λεβαδειακού έκανε δώρο στον Πάρντο το 2-0. Ήταν και το σημείο στο οποίο ουσιαστικά τελείωσε το ματς. Όχι ότι αν έμενε το 1-0 θα απειλούσε ο Λεβαδειακός τον Ολυμπιακό αλλά, όπως και να το κάνει κανείς το 2ο γκολ είναι μεγαλύτερο μαξιλαράκι. Βάζει και ο μπαγάσας ο Τσόρι το κερασάκι στην τούρτα στο 56′ γράφει το 3-0 και ουσιαστικά υπογράφει άλλη μια χορταστική εμφάνιση από πλευράς Ολυμπιακού.
Τα μαθήματα προπαίδειας συνεχίστηκαν, ούτε ο Λεβαδειακός μπόρεσε να προβληματίσει καν την ομάδα του Σίλβα και είναι απορίας άξιον ποιος και να βρεθεί να κοιτάξει στα μάτια αυτή την ομάδα που έχει χτίσει φέτος ο Πορτογάλος. Ακόμα και το γκολ που έφαγε ο Ολυμπιακός από παίκτη που έκανε μέχρι χθες προπονήσεις στου Ρέντη το έφαγε. Πρώτη φορά είναι όμως ή τελευταία που μας κάνει ο Ολυμπιακός να σκεφτούμε ότι ακόμα και οι περισσευούμενοι του μπορούν να γίνουν πρωταγωνιστές σε όλες τις άλλες ομάδες.
Πηγή: sportit.gr