Επειδή ακούγονται πολλά και διάφορα και ο κόσμος αρέσκεται πάντα σε κρυφακούσματα πίσω από τις κουΐντες, η εμφάνιση του Κώστα Φορτούνη στα Περιβόλια για την τελευταία μισή ώρα παιχνιδιού, με το 13ο προσωπικό του γκολ και την εν γένει καταλυτική συμβολή που είχε στο φρεσκάρισμα, την αλλαγή πνοής και τον ανεβασμένο επιθετικό τόνο που έδωσε στον Ολυμπιακό, δεν ήταν έκθεση του προπονητή όπως ιντριγκαδόρικα και υπερβολικά διατυπώθηκε. Το αντίθετο ήταν: Δικαίωση του Μάρκο Σίλβα. Δικαίωση για τους χειρισμούς του στην ομάδα. Για τη διαχείριση του υλικού που κάνει από την αρχή της χρονιάς.

Είναι αυτός που ξετρύπωσε μια ώρα αρχύτερα το ταλέντο και την ποιότητα του διεθνή μέσου. Που παρότρυνε την σκληρή, μεθοδική και πεισματάρα δουλειά του Θεσσαλού άσου και τον αντάμειψε άμεσα με θέση βασικού στην 11άδα με όσα ψυχολογικά εύσημα απορρέουν από αυτήν την απόλυτη ένεση ηθικού για ένα νέο παιδί.

Ο Σίλβα είναι αυτός που επίσης επί των ημερών του στον ερυθρόλευκο πάγκο μεταμορφώθηκαν αγωνιστικά ο Κασάμι και ο Ντουρμάζ. Που ο Λεάντρο Σαλίνο, σχεδόν «τελειωμένος» για μακρύ διάστημα από τους προκατόχους του Πορτογάλου τεχνικού, ξαναπήρε ευκαιρίες και… ξαναθυμήθηκε ότι υπάρχει ποδοσφαιρικά.

Και επίσης ο Σίλβα είναι αυτός που ενώ ο Ολυμπιακός είχε πάρει τον Φινμπόγκασον πίεζε τη διοίκηση ως τις τελευταίες ώρες των καλοκαιρινών μεταγραφών, να προχωρήσει σε ακόμα ένα κοστοβόρο deal, πιστεύοντας στον Ιντέγιε Μπράουν, απολαμβάνοντας σύντομα τη δικαίωση από το Νιγηριανό ο οποίος εξελίχθηκε σε αναντικατάστατο σέντερ φορ της ομάδας εκτοπίζοντας τον Ισλανδό παρότι ήρθε από… τα πιτς.

Το ότι δεν φαίνεται τελικά να επιβραβεύεται για την επιμονή του για πολύ καιρό να επιτευχθεί ο δανεισμός του Ερνάνι από την Πόρτο, τι να κάνουμε τώρα, ποτέ δεν σου βγαίνουν όλες οι επιλογές στο ποδόσφαιρο. 100% επιτυχία άλλωστε, πού υπάρχει;

Ο Πορτογάλος προπονητής μπορεί να μην αρέσκεται σε χρήση ευρύ καταλόγου ονομάτων παικτών, προτιμώντας στην καριέρα του να κινείται και να επιλέγει μεταξύ 14-15, βία 16 μελών του ρόστερ του. Αφήνοντας για τους υπόλοιπους ποδοσφαιριστές κάποιες λίγες ευκαιρίες σε αγώνες Κυπέλλου κατά βάση και τα ελάχιστα φιλικά που μπορεί να διεξαχθούν μέσα στη σεζόν. Όπως 2-3 που έχει δώσει η ομάδα στο Ρέντη.

Ύστερα από το τέλος των υποχρεώσεων του Ολυμπιακού στο Champions League, πάντως, από τις 9 Δεκεμβρίου δηλαδή και μετά, κανείς δεν μπορεί να του προσάψει το παραμικρό του Σίλβα, αφού χωρίς το βαρύ και απαιτητικό αγωνιστικό φορτίο της Ευρώπης – στο μεγάλο χρονικό διάστημα μέχρι την 3η εβδομάδα του Φεβρουαρίου που η αποστολή θα ταξιδέψει στις Βρυξέλλες για την πρώτη μάχη με την Άντερλεχτ στο Europa – έχει εκμεταλλευθεί τους αγώνες και ιδίως αυτούς του Κυπέλλου, επιβάλλοντας εκτεταμένο rotation.

Κάπως έτσι πήραν και παίρνουν τις ευκαιρίες τους ο Κολοβός και ο Πουλίδο, κάπως έτσι ξεχωρίζει και ανεβάζει μετοχές το Σερβάκι ο Ζντιέλαρ, παίζει σταθερά στο Κύπελλο αριστερό μπακ ο Τσιμίκας, επαναδραστηριοποιείται ο Νταβίντ Φουστέρ και πάει λέγοντας.

Μέσα από όλα αυτά δόθηκε παράλληλα η ευκαιρία στην τεχνική ηγεσία να δώσει ανάσες στους Κασάμι και Μιλιβόγεβιτς, ακόμα και στους Ομάρ, Πάρντο, στην πλειοψηφία των βασικών μονάδων και ανάμεσα σε αυτούς και στον Κώστα Φορτούνη.

Το ότι ο ερυθρόλευκος MVP της τρέχουσας σεζόν, πρώτος σκόρερ και βασικός συντονιστής της επιθετικής ανάπτυξης της ομάδας έμεινε εκτός αποστολής σε δύο συνεχόμενα παιχνίδια και στο τρίτο δεν ξεκίνησε 11άδα, δεν μπορεί να γίνει μείζον θέμα, ει μη μόνο συζήτηση για να έχουμε να λέμε.

Ο Φορτούνης δεν μπήκε αποστολή με τον Α.Ο. Χανίων γιατί στα εύκολα παιχνίδια Κυπέλλου δοκιμάζονται οι ρεζέρβες. Άρα ένα ματς πρωταθλήματος, αυτό με τον Λεβαδειακό δεν ενεργοποιήθηκε και επειδή ο Ντομίνγκες ήταν εξαιρετικός στο συγκεκριμένο παιχνίδι, τι πιο λογικό να ξεκινούσε αυτός στο σχήμα εναντίον του Πλατανιά και ο Φορτούνης να έμπαινε αλλαγή με πρώτη ευκαιρία; Όπως και έγινε και διακρίθηκε και (πάλι) βρήκε δίχτυα για να παραμείνει αήττητος ο Ολυμπιακός στο πρωτάθλημα.

Ότι πιθανά ο Σίλβα «έκοψε» τον Φορτούνη από δύο παιχνίδια και τον άφησε πάγκο στο 3ο σερί προκειμένου να τον «συνετίσει» γιατί είδε κάποια πράγματα που δεν του άρεσαν (είτε χαλάρωμα στις προπονήσεις είτε μερική εκτέλεση των οδηγιών του στα προηγούμενα ματς), ακόμα κι αν όντως είναι έτσι όπως έχει ακουστεί και γραφτεί τον τελευταίο καιρό – χωρίς πάντως να προκύπτει ποτέ ούτε από το ρεπορτάζ ούτε από… τους διαδρόμους του Ρέντη – πάλι δικαιώνεται ο προπονητής.

Ταυτόχρονα επωφελείται και ο ποδοσφαιριστής που πήρε είτε τα «μαθήματα» που είναι απαραίτητα και για οποιονδήποτε άλλον σαν τον Φορτούνη στα 24 του, είτε τις ανάσες, την μίνι ξεκούραση που προφανώς ήταν επιβεβλημένη για την αγωνιστική τόνωση του ύστερα από ένα μακρύ προηγηθέντα δρόμο αδιάκοπων συμμετοχών σε Ευρώπη και Ελλάδα.

Και εν κατακλείδι το όφελος είναι του Ολυμπιακού. Που ο Κώστας Φορτούνης μπήκε στο 59’ σκόραρε και βοήθησε περισσότερο από κάθε άλλον ερυθρόλευκο στο 2ο ημίχρονο.

«Το θέλω να πάω στον Ολυμπιακό» που κατέστησε σαφές στην Μπαρτσελόνα ο Κώστας Παπανικολάου με υπερατλαντικό ηχηρό μήνυμα που έστειλε από τις ΗΠΑ στη Βαρκελώνη, είχε κατά τη γνώμη μου την καθοριστική συμβολή στη λύση του Γόρδιου Δεσμού για να ξαναντυθεί ο παίκτης στα ερυθρόλευκα. Ήταν η φράση-κλειδί.

Μεγάλος σύλλογος η Μπάρτσα για να την… προσβάλλεις. Άμα εσύ δεν θες να παίξεις μία σε μένα, εγώ δε θέλω δέκα, θα σκέφτηκαν μετά το τηλεφώνημα του «Παπ» οι Μπλαουγκράνα.

Κάπως έτσι όμως ο Κωστάκης είχε κλειδώσει την έμμεση «άδεια» των Καταλανών να επιστρέψει στην ομάδα, στο περιβάλλον (όπως θέλετε και τα δύο μαζί;) της καρδιάς του…

Πηγή: sportit.gr

Καρμοίρης Ελλάδα Ποδόσφαιρο SPORTS Ολυμπιακός