Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος

Ο Αστλ παραμένει διαχρονικά ο σπουδαιότερος θρύλος για την Γουέστ Μπρόμιτς Άλμπιον. Σημείωσε με εκπληκτικό σουτ το νικητήριο γκολ των «baggies» στον τελικό του FA Cup με την Εβερτον το 1968, ένα τρόπαιο που παραμένει το τελευταίο στην συλλογή της ομάδας των Μίντλαντς. Στο τέλος της ζωής του ταλαιπωρήθηκε από κρανιοεγκεφαλικά προβλήματα και η οικογένεια του από την πρώτη στιγμή ζήτησε έρευνα για να διαπιστωθεί αν οι πολλές κεφαλιές, με τις πολύ πιο βαριά από σήμερα , μπάλες της δεκαετίας του '60, μπορούσαν να είναι η αιτία.

Η δικαίωση είχε έρθει σχετικά άμεσα και μάλιστα οι γιατροί λένε πως οι ποδοσφαιριστές που κάνουν πολλές κεφαλιές κινδυνεύουν πολύ περισσότερο από άλλους ανθρώπους, να αναπτύξουν διαταραχές στην ομιλία ακόμα και νόσο Αλτζχάιμερ μεγαλώνοντας!

Εκείνη η ποδοσφαιρική εποχή φυσικά που πρωταγωνίστησε ο Αστλ, πολύ πιο σκληρή και διαφορετική από σήμερα, είχε ως σήμα κατατεθέν τις βαριές μπάλες που όταν έβρεχε (και στην Αγγλία το φαινόμενο ήταν συχνό) γίνονταν. ασήκωτες! Ο σύνδεσμος επαγγελματιών ποδοσφαιριστών της Αγγλίας έχει ζητήσει σε παρόμοιες περιπτώσεις να αποζημιώνονται οι οικογένειες, Τότε, στην δεκαετία του '60 του 70 ακόμα και του '80 ο ποδοσφαιριστής δεν είχε το σημερινό στάτους και τα χρήματα του σε αναλογία με αυτά που προέκυψαν την τελευταία 20ετία ήταν μηδαμινά.

Ο Αστλ, αν και το μεγαλύτερο όνομα της Γουέστ Μπρόμιτς Άλμπιον στην εποχή του έπαιρνε απλά καλύτερα χρήματα από τους υπόλοιπους ωστόσο όταν τελείωσε την καριέρα του λόγω τραυματισμού, πρόωρα το 1974 σε ηλικία 31 ετών , έπρεπε να δουλέψει για να μπορέσει να ζήσει. Κάτι που για τους σημερινούς σταρ ακούγεται εξωπραγματικό!

Με 174 γκολ σε 361 ματς στην καριέρα του , πήρε μέρος με την εθνική Αγγλίας στο Μουντιάλ του Μεξικού το 1970 και δυστυχώς για τον ίδιο, αν και γεννημένος γκολτζής, έμεινε στην ιστορία για μία απίστευτη ευκαιρία που έχασε εναντίον της Βραζιλίας. Το ποδόσφαιρο, όπως και η κοινωνία άλλωστε, είναι πολλές φορές πολύ άδικο!

Η ιστορία του Αστλ παραμένει μία σκληρή υπενθύμιση προς όλους πως δεν είναι όλα τα πράγματα ρόδινα στο πλανήτη του ποδοσφαίρου. Και η οικογένεια του, απορεί που ο σύλλογος δεν έχει φροντίσει να τιμήσει αυτό τον άνθρωπο που τίμησε τα χρώματα του, εξακολουθεί να πηγαίνει σε διάφορα γήπεδα που αγωνίζεται η Γουέστ Μπρομ και ανοίγει πανό ώστε να κάνει τους πάντες να μην ξεχνούν...

Πηγή: england365.gr