ΚΟΛΚΑΣ: Τι λέτε; Πάμε μια πενταήμερη;

Η επιλογή του αγωνιστικού τμήματος να ταξιδέψει από χθες και να μείνει στην Αθήνα μέχρι και τον αγώνα με τον Πανιώνιο, δεν μου κάθισε καλά. Γνωρίζοντας την ψυχολογία των παικτών, γνωρίζοντας το πώς λειτουργεί μία ομάδα όταν είναι μακριά από τη βάση της για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Μπορώ να σκεφτώ έναν λόγο που συμβαίνει αυτό, το προπονητικό κέντρο της Μεσήμβριας και τις συνθήκες που υπάρχουν σε αυτό, όμως αν το επικαλεστώ αυτό θα πρέπει να αναθεματίζω την προεργασία που έγινε για να χτιστεί εκεί η βάση του ΠΑΟΚ.

Από εκεί και πέρα, θυμάμαι την περίπτωση της Χάιφα, όταν και ξεκινήσαμε μία Τετάρτη πρωί από την Θεσσαλονίκη, πήγαμε στο Τελ Αβίβ και Παρασκευή μεσημέρι επιστρέψαμε για να πάμε απευθείας στην Αθήνα όπου την Κυριακή παίζαμε στο Καραϊσκάκη. Ήταν το 4-0, ενώ στο Ισραήλ πήραμε λευκή ισοπαλία κάνοντας μία φάση με τον Στοχ στο τέλος του ημιχρόνου.

Θυμάμαι άλλη μία φορά, που από τη Λισαβόνα, πήγαμε απευθείας στο Ηράκλειο για να παίξουμε με τον Εργοτέλη. Ήταν το τελευταίο παιχνίδι του Χιουμπ Στέφενς, με τον ΠΑΟΚ να προηγείται 2-0, να ισοφαρίζεται και στο τέλος παραλίγο να χάσει και το παιχνίδι.

Μία ανάλογη κατάσταση, ζήσαμε το καλοκαίρι όταν και από την προετοιμασία, πήγαμε να παίξουμε επίσημο παιχνίδι στο Ζάγκρεμπ. Με το μυαλό όλων στη Χαλκιδική, χάσαμε και αν σε μία φάση δεν ήταν ο Όλσεν και σε μία ο Μακ στο τέλος, θα είχαμε σφίξει αρκετά στον επαναληπτικό.

Η …μαθητική πενταήμερη που επέλεξε ο ΠΑΟΚ σε αυτή τη περίοδο, δεν αποτελεί μία σοφή ιδέα. Μακάρι να διαψευστώ, απλά έχω μάθει σε μία ομάδα να παρακολουθώ το παρελθόν της. Και τέτοιου ύφους ενέργειες ουδέποτε βοήθησαν.

Από εκεί και πέρα, έχω την αίσθηση πως στα μεταγραφικά κοροϊδευόμαστε. Δεν πρόκειται να πάρει δεκάρι ο Ιβάν. Και το ψωμί είναι στο γιατί.

Κρατώντας πάντα μία πισινή γιατί ποτέ δεν ξέρεις, αυτή τη στιγμή υπάρχουν άνθρωποι μέσα στη ΠΑΕ συμβιβασμένοι στην ιδέα του ότι ο μεγαλομέτοχος δεν θα ανάψει πράσινο φως.

Και επειδή το πρόβλημά του δεν είναι τα χρήματα, προφανώς και υπάρχει ένα ζήτημα με τον Άρνεσεν, ίσως και με τον Τούντορ. Υπάρχει έλλειμα εμπιστοσύνης, κάτι που φάνηκε και από την περίπτωση Γκαλίτσιου.

Και απ΄ ότι φαίνεται, η μάχη απαξίωσης του Δανού βρίσκει έδαφος, σε μία ΠΑΕ δυσλειτουργική εξαιτίας των γνωστών κουσουριών.

Δεν μου αρέσει να πουλάω ελπίδα. Δεν μου αρέσει να ξεφεύγω από τον ρεαλισμό. Και δεν μου αρέσει πως είναι σαφές πλέον στο μυαλό μου πως ο Σαββίδης επηρεάζεται από ανθρώπους που δεν ενδιαφέρονται για το καλό του ΠΑΟΚ, αλλά για το πώς θα ελέγξουν την κατάσταση εντός των τοιχών, περνόντας προσωπικές τους επιλογές

Metrosport