Επειδή οι μετά Χριστόν προφήτες είναι πολλοί, απλά πρέπει να ξεκαθαρίσω ότι προσωπικά είμαι υπέρ του Μάρκο Σίλβα και θεωρώ ότι είναι καλό να μείνει στον Ολυμπιακό και να δουλέψει την ομάδα για τα επόμενα χρόνια. Πιστεύω ότι στα 38 του έχει εμφανίσει εξαιρετικά δείγματα γραφής και πως ήταν σοφή η απόφαση της διοίκησης να τον φέρει το περασμένο καλοκαίρι.

Απλά έχω κάποιες ποδοσφαιρικές απορίες, καθώς ορισμένες αποφάσεις του δεν συνάδουν με τη φιλοσοφία του. Θεωρώ, λοιπόν, ότι δεν έκανε συνολικό σχεδιασμό για τα ματς με την Αντερλεχτ και ειδικά για τη ρεβάνς. Διότι δεν «πιάνω» τον λόγο που έπαιξαν όλο τον αγώνα με τον Ατρόμητο ο Καμπιάσο και ο Πουλίδο, αφού τους προόριζε για βασικούς την Πέμπτη. Αντιθέτως, είδαμε να βγάζει τον Κασάμι και τον Τσόρι, που δεν ξεκίνησαν στον επαναληπτικό.

Αυτό σημαίνει ότι την τελευταία στιγμή κατέληξε στην 11άδα που χρησιμοποίησε και η αλήθεια είναι ότι μου άρεσε η προτίμηση στον Αργεντινό και στον Μεξικανό. Ωστόσο, όταν χτύπησε και βγήκε ο Ντουρμάζ με το σκορ στο 1-0 υπέρ του Ολυμπιακού και με δεδομένο ότι δεν μπορούν να παίζουν μαζί δύο «10άρια», όπως ο Φορτούνης και ο Τσόρι, περίμενα να μείνει πιστός στις αρχές του και να βάλει είτε τον Σεμπά είτε να κάνει κάτι πιο… πονηρό περνώντας τον Σαλίνο μπακ και τον Μαζουακού πιο μπροστά.

Επίσης από τη στιγμή που διέκρινε σημάδια κόπωσης στον Καμπιάσο, και ενώ είχε διαπιστώσει ότι χρειάζεται κάποιος με εμπειρία, δεν καταλαβαίνω γιατί προτίμησε τον Ζντιέλαρ αντί του Κασάμι. Για τον Ιντέγε και το… ξεζούμισμά του έχουν μιλήσει κι άλλοι.

Ο Μάρκο Σίλβα αξίζει, απλά νομίζω ότι πρώτη φορά στην καριέρα του βρέθηκε υπό τόση πίεση και ελπίζω ότι έχει την οξυδέρκεια να διορθώσει τα λάθη του και να μεγαλουργήσει στον Ολυμπιακό. Αλλωστε και οι παίκτες δεν είναι άμοιροι ευθυνών.

(Το κείμενο δημοσιεύθηκε στον «ΓΑΥΡΟ» στις 27/02/2016) - gavros.gr