Πρέπει να συμβούν πολλά και ταυτόχρονα για να κατορθώσει ο ΠΑΟΚ να νικήσει τον Ολυμπιακό. Δεν το κατάφερε ούτε χθες, μολονότι το παιχνίδι άρχισε με τις καλύτερες προυποθέσεις. Πλήρωσε πάλι τη χτυπητή αδυναμία του στην ανάπτυξη του παιχνιδιού, πλήρωσε το ρεσιτάλ λαθών των παικτών του στο δεύτερο ημίχρονο, πλήρωσε όμως και πέντε-έξι «χειρουργικά» σφυρίγματα του Παππά, που προστάτευσε τον Ολυμπιακό για να σταθεί όρθιος μετά το 1-0 και με ένα τεράστιο σκάνδαλο στο φινάλε, όταν αγνόησε μαρς πέναλτι του Καπίνο στον Μακ.
Φουριόζος μπήκε ο ΠΑΟΚ στο ματς και στρίμωξε τον Ολυμπιακό που έδειξε να τα έχει χαμένα. Ωραίος συνδυασμός Τζαβέλλα, Μυστακίδη, Πέλκα και χαμένη ευκαιρία με σουτ άουτ του νεαρού χαφ, απίθανη μπαλιά – τρύπα του Τσίμιροτ, κοντρόλ και πλασέ του Μακ, 1-0 και πριν συμπληρωθεί το πρώτο δεκάλεπτο ο ΠΑΟΚ είχε βάλει τις βάσεις για έναν θρίαμβο.
Κάπου εκεί, ωστόσο, «έσβησε» η ορμητικότητα των γηπεδούχων. Κάπου εκεί τελείωσαν οι καλοί συνδυασμοί και οι οργανωμένες επιθέσεις. Κάπου εκεί τελείωσαν οι ευκαιρίες για όλο το υπόλοιπο δεύτερο ημίχρονο. Και το πιο δυσάρεστο για τον ΠΑΟΚ ήταν ότι ισοφαρίστηκε, ενώ ο Ολυμπιακός στα πρώτα 45 λεπτά έκανε μόνο μία φάση που ανησύχησε τον Βελλίδη. Τίποτε άλλο. Με το 1-1 οι παίκτες του ΠΑΟΚ αδίκησαν τους εαυτούς τους, αλλά η αλήθεια είναι ότι αδικήθηκαν και από τον Παππά, που, από την αρχή του αγώνα, είχε κατορθώσει να εκνευρίσει και αυτούς και τον Τούντορ.
Το μισό γκολ με το οποίο ισοφάρισε ο Ολυμπιακός ήταν δημιούργημα του Παππά και το άλλο μισό του Σίλβα. Το φάουλ ήταν εφεύρημα του διαιτητή σε μια διεκδίκηση της μπάλας από τις 50 παρόμοιες που γίνονται σε όλα τα ματς. Ο Παππάς το έδωσε ευχαρίστως, μια που επρόκειτο να επωφεληθεί ο Ολυμπιακός. Η εκτέλεση φάνηκε καθαρά ότι αποτελούσε προιόν διδασκαλίας του προπονητή του Ολυμπιακού για μια απλή αλλά πολύ έξυπνη κομπίνα. Αλλού περίμεναν οι παίκτες του ΠΑΟΚ την μπάλα, αλλού την έστειλε ο Φορτούνης, μακριά σχετικά από την εστία, αλλά ο Καμπιάσο που την περίμενε έπιασε ανενόχλητος την κεφαλιά. Για να λείψουν οι Παππάδες από το ελληνικό ποδόσφαιρο δεν μπορεί να κάνει τίποτε ο Τούντορ, ας φροντίσει όμως να μάθει κάποια πράγματα από τους πιο έμπειρους ή πιο διαβασμένους συναδέλφους του.
Από τη στιγμή που ο Ολυμπιακός είχε ήδη σκοράρει, τα ζητούμενα για τον ΠΑΟΚ στο δεύτερο ημίχρονο ήταν δύο. Σε καμία περίπτωση να μη δεχτεί άλλο γκολ και να επιτύχει όσα μπορούσε περισσότερα απέναντι σε μια ομάδα που δεν διέθετε Ρομπέρτο, που δεν διέθετε Σιόβα και που έχει δείξει όλο τον τελευταίο καιρό ότι δεν διαθέτει και καλή φυσική κατάσταση.
Το στοίχημα που κλήθηκαν να κερδίσουν στο δεύτερο ημίχρονο οι παίκτες του ΠΑΟΚ ήταν να νικήσουν τις δικές τους αδυναμίες και να επωφεληθούν από τις αδυναμίες του Ολυμπιακού. Ενός Ολυμπιακού που στο πρώτο ημίχρονο δικαίωσε απόλυτα την πεποίθησή μας ότι δεν έχει καμία σχέση με την ομάδα που είχε κάνει περίπατο στην Τούμπα στον αγώνα Πρωταθλήματος.
Η ψυχρολουσία αποφεύχθηκε στην πολύ μεγάλη χαμένη ευκαιρία του Φουστέρ, με την έναρξη του δευτέρου ημιχρόνου, ωστόσο οι παίκτες του ΠΑΟΚ με συνεχή λάθη πουλούσαν την μπάλα, έδιναν στους αντιπάλους τους τη δυνατότητα να επιτίθενται συνεχώς και ήταν σα να… παρακαλούσαν να βρεθούν πίσω στο σκορ. Ετσι ακριβώς έγινε και ήταν πολύ λογικό να γίνει. Χαρίσης, Τσίμιροτ, Αντονις, Πέλκας και Μυστακίδης μπήκαν αγνώριστοι στο δεύτερο ημίχρονο, πρωταγωνιστώντας στη δημιουργία επιθέσεων όχι του ΠΑΟΚ αλλά του Ολυμπιακού.
Με το 1-2 από τον Φουστέρ όλα έδειχναν πια ότι χάνεται όχι μόνο η νίκη στο χθεσινό παιχνίδι, αλλά και η πρόκριση. Ο ΠΑΟΚ, που είχε «κατορθώσει» να υποστεί αυτό ακριβώς που έπρεπε να αποφύγει, ήταν πλέον υποχρεωμένος να κάνει τη μεγάλη ανατροπή και το ερώτημα ήταν αν μπορούσαν οι παίκτες του να ισοφαρίσουν και να προηγηθούν.
Η αντικατάσταση του Χαρίση ήταν λογική, αλλά ο Κάτσε εκ των πραγμάτων δεν θα μπορούσε να προσφέρει κάτι περισσότερο επιθετικά, ούτε και ο Κίτσιου που πήρε τη θέση του Αντονις. Πάντως, δεν ήταν αυτό το πρόβλημα. Ηταν ότι ο ΠΑΟΚ, όπως πάντα, δεν μπορούσε να δημιουργήσει φάσεις. Εχανε με 1-2, έπρεπε πάση θυσία να σκοράρει και όμως δεν δημιούργησε καμία απολύτως ευκαιρία μέχρι το 80’, όταν ο Τούντορ θυμήθηκε ότι έχει στον πάγκο και τον Αθανασιάδη. Στο μεταξύ, τα λάθη των παικτών του ΠΑΟΚ έδιναν και έπαιρναν, ο Καμπιάσο έχασε κι άλλη κλασική ευκαιρία και ενώ δόθηκε η δυνατότητα από το πουθενά να γίνει το 2-2, ήρθε ο Παπάς για να «πνίξει» καταφανέστατο πέναλτι, να αποφύγει την αποβολή του τερματοφύλακα το Ολυμπιακού και να τινάξει το παιχνίδι στον αέρα.
Με το «έτσι θέλω» έσπρωξαν τον ΠΑΟΚ σε μεγάλη περιπέτεια
Ο ΠΑΟΚ δεν ήταν καλύτερος από τον Ολυμπιακό. Όμως δεν απαγορεύεται ούτε τη νίκη να πάρει, ούτε την ισοπαλία. Το απαγορεύουν με το «έτσι θέλω», μια ζωή, οι διάφοροι Παππάδες. Και δεν είναι μόνο ότι κλέβουν ένα αποτέλεσμα, είναι και ότι δημιουργούν ένα σωρό προβλήματα στην ομάδα που αδικούν. Ο ΠΑΟΚ έχασε το ματς, έχασε τον Μακ που φυσιολογικά τρελάθηκε και αποβλήθηκε, θα χάσει και την έδρα του, ένας Θεός ξέρει για πόσους αγώνες. Γιατί όλα αυτά; Γιατί έτσι θέλησε ο Παππάς. Και βέβαια, το μείζον θέμα δεν είναι ότι δεν σφύριξε ένα πέναλτι, το θέμα είναι ότι αναγκάζει τον ΠΑΟΚ να συρθεί σε μια εφιαλτική περιπέτεια έως το τέλος της αγωνιστικής περιόδου. Μια περιπέτεια για την οποία (πρώτη φορά το δέχομαι αυτό) δεν ευθύνονται οι εξαγριωμένοι οπαδοί του ΠΑΟΚ, αλλά αυτοί που φρόντισαν να τους εξαγριώσουν, ξεφτιλίζοντας για μία ακόμη φορά το ελληνικό ποδόσφαιρο.
Metrosport