Ο ΠΑΟΚ κέρδισε πανεύκολα στο Αγρίνιο. Από την αρχή της σεζόν είχα πει ότι το υλικό του ΠΑΟΚ είναι για να βγει τουλάχιστον δεύτερος. Αν ο προπονητής του μπορούσε να κοντρολάρει το ρόστερ, θα μπορούσε ακόμα και να κοντράρει τον Ολυμπιακό. Τηρουμένων των αναλογιών πάντα, γιατί υπάρχει και η διαιτησία στην Ελλάδα. Αλλά αποδείχτηκε από τα έργα και τις ημέρες του Τούντορ, ότι ήταν λανθασμένη η επιλογή του.
Άργησε να λυθεί το χειρόφρενο στον ΠΑΟΚ, γιατί ο Τούντορ το είχε τραβήξει. Με έναν προπονητή που θα έβαζε τους παίκτες στις θέσεις τους και θα εκμεταλλευόταν την ποιότητα κάποιων ποδοσφαιριστών του, όπως για παράδειγμα ο Μπερμπάτοφ. Ο οποίος πέρασε από τον ΠΑΟΚ και σχεδόν δεν τον θυμόμαστε, λόγω του κόμπλεξ που έβγαζε ο Τούντορ προς το πρόσωπό του.
Ο ΠΑΟΚ πρέπει να είναι προσεκτικός για την επιλογή του επόμενου προπονητή, που κατά την άποψή μου πρέπει να γίνει από τώρα. Να πάρει έναν μεγάλο προπονητή, από τη στιγμή που υπάρχουν χρήματα. Να σταματήσει την εκπαίδευση προπονητών, γιατί αυτά τα κάνουν ομάδες που δεν έχουν λεφτά και ψάχνουν να βρούνε λύσεις που μπορεί να τους βγούνε.
Στον Πανιώνιο για παράδειγμα, τους βγήκε με τον Ουζουνίδη και τα πηγαίνουν εξαιρετικά. Αλλά ο ΠΑΟΚ δεν είναι Πανιώνιος. Έχω αναφέρει σε άλλο άρθρο, ότι κατά την άποψή μου πρέπει να πάει σε λύση στιλ Βαλβέρδε. Που να έχει τα χαρακτηριστικά του Βαλβέρδε δηλαδή: Καλός προπονητής, με καλό βιογραφικό, αλλά να είναι και φιλόδοξος και να θέλει να "εκμεταλλευτεί" τον ΠΑΟΚ για να πάει πιο ψηλά.
Για το ντέρμπι στο Φάληρο τώρα, κέρδισε το φαβορί. Ο Παναθηναϊκός έβαλε ένα γκολ, που για πολλούς ήταν τυχερό. Αλλά αν κάποιος περίμενε μία από τις δύο ομάδες να κάνει κάτι, αυτή ήταν ο Ολυμπιακός. Ο Παναθηναϊκός άντεξε όσο είχε το αποτέλεσμα. Δεν υπάρχει μέτρο σύγκρισης στα δύο ρόστερ. Δίκαια κέρδισε ο Ολυμπιακός και αν είχαν άλλα 10 λεπτά αγώνα, θα έβαζε άλλα δύο γκολ. Αν βγάλεις τον Μπεργκ και τον Ζέκα από τον Παναθηναϊκό, οι υπόλοιποι παλεύουν για την παραμονή. Ειδικά ο Ζέκα είναι φοβερός, του αξίζουν πολλά συγχαρητήρια για το πάθος, τη θέληση, την αγάπη για το ποδόσφαιρο που έχει. Λες και είναι επαναφορτιζόμενος παίζει!
Θα κλείσω με ένα σχόλιο για τους τερματοφύλακες και για τους διερμηνείς. Από τη μία λοιπόν υπάρχει ο Ρομπέρτο και με το που τον βλέπεις και μόνο, λες έχω τερματοφύλακα. Δεν είναι μόνο αυτά που πιάνει, είναι η σιγουριά που εμπνέει. Βγαίνει ο αντίπαλος τετ α τετ και λέει "πώς θα το βάλω τώρα"; Δεν είναι πνίχτης! Για τον Στιλ, είπαμε, δεν υπάρχει άλλος Άγγλος τερματοφύλακας σε σοβαρή ομάδα στην Ευρώπη. Πλην μίας πορτογαλικής, η οποία έπεσε κατηγορία.
Στο γκολ που εμπλέκεται ο Τσόρι, εγώ αν ήμουν, τώρα που είμαι 50 ετών, θα το έπιανα! Στο δεύτερο, με τον Ντα Κόστα, σηκώνει τα χέρια σαν να λέει "παραδίνομαι"! Τραγικός στην άμυνα γενικότερα ο Παναθηναϊκός, αν προσθέσεις τα χρόνια όλων αυτών που παίζουν στην άμυνα, φτάνουν στα 150! Βλέπεις τον Πράνιτς να τυραννιέται, βλέπεις τον Ταυλαρίδη που δεν ήταν ποτέ μεγάλος παίκτης αλλά δυνατός παίκτης, τώρα που έχει μεγάλωσει ότι δεν μπορεί.
Επίσης βλέπεις τον διερμηνέα του Στραματσόνι και θέλεις να κλείσεις την τηλεόραση. Και βλέπεις και την ξανθούλα του Ολυμπιακού και σκέφτεσαι "συνέχισε να λες..."! Ακόμα και σε αυτόν τον τομέα, ο Ολυμπιακός είναι καλύτερος!