Έχασε γιατί έπρεπε να χάσει, διαμαρτύρεται για… να διαμαρτύρεται

Λένε, όλοι το λέμε – και το είπαμε από την στιγμή που αναγγέλθηκε η 11άδα του Ολυμπιακού – ότι ο προπονητής προχώρησε σε μια αρκετά αδόκιμη παράταξη σχήματος να το πω έτσι, αφού ήταν προφανές ότι μια ομάδα που επένδυσε σε wingers το καλοκαίρι και χτίστηκε στην προετοιμασία για να εφαρμόζει στην πράξη ένα αυστηρά επιθετικό παιχνίδι εκδηλωμένο κυρίως από τις πτέρυγες και λιγότερο από τον άξονα, ξαφνικά, στο ντέρμπι, «αποχωριζόταν» τις συνήθειες της, «ορφανεύοντας» από εξτρέμ!

Θα πείτε, με τον Ντουρμάζ στα… πιτς και τους Πάρντο, Ερνάνι προερχόμενους από διόλου μίνι αγωνιστική απραξία, δεν προσφέρονταν στον Μάρκο Σίλβα ιδιαίτερες επιλογές στα άκρα του, ωστόσο νομίζω ότι η απόφαση του στηρίχθηκε στο να βγάλει στο γήπεδο η ομάδα του όση περισσότερη ποιότητα γινόταν, ώστε να εκμεταλλευθεί στο έπακρο το βαθμό υπεροχής του Ολυμπιακού έναντι του Παναθηναϊκού.

Βέβαια, κάπως έτσι, στέρησε σπιρτάδα, ταχύτητα και πλάτος στην ανάπτυξη των ερυθρολεύκων, μετατρέποντας το σχήμα σε πιο «βαρύ». Λόγοι για τους οποίους ο Ολυμπιακός, αιφνιδιασμένος και εκνευρισμένος για πολύ ώρα (σε όλο το πρώτο ημίωρο του ντέρμπι) από το γκολ από τα αποδυτήρια του Μπεργκ, παρέμεινε εγκλωβισμένος στην πολυκοσμία και «δυσκοιλιότητα» του άξονα και ταυτόχρονα στην παγίδα του καλοδιαβασμένου Στραματσόνι.

Ορατά και ευανάγνωστα όλα αυτά. Και τα λένε σχεδόν όλοι. Λίγοι όμως είναι εκείνοι που αναγνωρίζουν στην ερυθρόλευκη τεχνική ηγεσία την τεράστια συμβολή της στην θριαμβευτική ανατροπή, παίρνοντας έστω και αργά, στο 80’ – που όπως αποδείχθηκε τελικά μόνο… αργά δεν ήταν, πιθανά η καταλληλότερη στιγμή – το… αφρόγαλα από κάθε διακινδύνευση που θα σκεφτόταν και θα υπολόγιζε ο τολμηρότερος όλων! «Φορτώνοντας» την… πολεμική μηχανή με κάθε «νιτρογόνο όπλο» της μπαρουταποθήκης του! Με όσους επιθετικούς γύριζε και έβλεπε στον πάγκο του.

Ναι, ο Μάρκο Σίλβα πήρε σε πολύ μεγάλο βαθμό τις επί προσωπικού δύσκολες αποφάσεις του ντέρμπι. Και τις κακές και τις καλές. Δικαιωμένος απόλυτα στο πανηγυρικό φινάλε, κατόπιν εορτής, γιατί δεν γίνεται να σου βγαίνουν και όλα, πάντα, όμως το μόνο σίγουρο είναι ότι θα κριθείς επί του αποτελέσματος.

Και το αποτέλεσμα ήταν ενθουσιώδες. Γιατί οι νίκες στα clasico, ιδίως όταν είναι απόρροια ψυχωμένης και πειστικής εμφάνισης με «γύρισμα» του σκορ, μένουν στην ιστορία. Ο Ολυμπιακός έκανε μια σπουδαία, θριαμβευτική, ιστορική ανατροπή. Τσαμπουκαλίδικη και πειραιώτικη, για να τη γουστάρει ο κόσμος του, στον οποίο όπως έγραφα και την παραμονή του ματς, ο Σίλβα και οι παίκτες την όφειλαν.

Ζώντας από μέσα από το φαληρικό γήπεδο το πάρτι που στήθηκε στο τέλος, με την εξέλιξη, την τροπή και τον αφρό της σαμπάνιας που χύθηκε στον επίλογο του ντέρμπι, σας μεταφέρω με βεβαιότητα, ότι η έκρηξη χαράς των οπαδών του Ολυμπιακού ήταν τέτοια και τόση που έσβησε τα σημάδια της πίκρας του αποκλεισμού από την Άντερλεχτ!

Ο Παναθηναϊκός έπρεπε να χάσει για 1.002 λόγους και για τους Ολυμπιακούς όπως πήγε το παιχνίδι μεγάλωσε η… ηδονή τους, γιατί σε μεγάλα διαστήματα του αγώνα οι αιώνιοι αντίπαλοί τους πίστεψαν στη νίκη τους και στην ισοπαλία, χάνοντας το έδαφος κάτω από τα πόδια με την παραλίγο συντριβή τους. Αφού 5 λεπτά ματς να είχε ακόμα, το 4ο και το 5ο γκολ με το πάθος που το κυνηγούσαν οι ερυθρόλευκοι και τη λευκή πετσέτα που είχαν πετάξει οι πράσινοι ήταν υπόθεση ελάχιστου χρόνου.

Ο διαιτητής και οι συνεργάτες του έκαναν ένα από τα κορυφαία ντέρμπι που θυμάμαι εγώ. Αν ανατρέξουμε στις «ανατριχιαστικές λεπτομέρειες» των σφυριγμάτων του Κύζα και των βοηθών του, ασφαλώς δεν θα βρούμε τη διαιτησία αψεγάδιαστη. Αλλά μιλάμε για Ελλάδα, ντέρμπι και ειδικά την προκατάληψη για αναμετρήσεις Ολυμπιακού-Παναθηναϊκού, οπότε; Οπότε οι άνθρωποι τι να λέμε τώρα, τα πήγαν σχεδόν τέλεια, τηρουμένων των αναλογιών, των δυσκολιών και των «ειδικών συνθηκών».

Το κακό για τον ΠΑΟ είναι ότι δεν έχασε από το διαιτητή. Ότι δεν του φταίει κάτι άλλο πλην της ανωτερότητας του Ολυμπιακού. Ο οποίος δεν είναι και πάλι ο Ολυμπιακός του 1ου γύρου, ωστόσο παραμένει κλάσεις ανώτερος από κάθε άλλον αντίπαλο στην Ελλάδα. Και το απέδειξε.
Έλεγα για τον Παναθηναϊκό, που όπως έχουμε διδαχθεί από τη διοίκηση των τελευταίων ετών, έβγαλε ανακοίνωση κατά της διαιτησίας, γιατί… έπρεπε να βγάλει. Γιατί πάντα το κάνει, γιατί δεν υπάρχει ένας, μα ένας (για δείγμα) διαιτητής που να τον… εγκρίνει, γιατί διαμαρτύρεται για… να διαμαρτύρεται. Για πρόκληση εντυπώσεων και νέα σπορά στην καλλιέργεια κλίματος κατά Ολυμπιακού και Μαρινάκη.

Προκαλείται η εντύπωση ότι στον ΠΑΟ είναι έτοιμες, προκάτ πια οι ανακοινώσεις και απλώς αλλάζουν τα ονόματα των διαιτητών, ο τόπος τέλεσης του αγώνα, κλπ. προκειμένου… ατάκα και επί τόπου να βγαίνει στον αέρα το νεότερο διάβημα «κατά των αρχών και του συστήματος»!

Δύο πολυτιμότερους παίκτες θα έπρεπε να είχε για τον Ολυμπιακό αυτό το ντέρμπι. Πλην του ανακηρυγμένου, του φανερού MVP, Εστέμπαν Καμπιάσο, τον τίτλο τον δικαιούται και ο αφανής ήρωας του αποκριάτικου πάρτι της Κυριακής στο Φάληρο. Που αν δεν σκόραρε – επιτέλους ύστερα από ένα δίμηνο και το είχα στο υστερόγραφο του προηγούμενου άρθρου μου, την Παρασκευή προβλεπόταν το «ξεμπούκωμα» του κάποια στιγμή! – θα παρέμενε ακόμα πιο αδιάκριτος συντελεστής στην ανατροπή για τη νίκη. Ο Ιντέγε έκανε πολύ και σημαντική δουλειά στο ματς. Ιδιαίτερα ώσπου πέρασε φορ, με την απόσυρση του Τσόρι και το show από τον Πάρντο στα πλευρά του Πράνιτς. Γιατί όταν τοποθετήθηκε στη θέση του δούλεψε πιο συνηθισμένα σε πιο γνώριμα νερά και με το πάθος και την επιμονή του στο 89’ οδήγησε τον Ταυλαρίδη στο λάθος για να έρθει το 3-1. Νωρίτερα όμως, για 60 λεπτά παιχνιδιού, ελλείψει εξτρέμ ο Νιγηριανός αυτό έκανε, με αδιάκοπη κίνηση και ελιγμούς στα άκρα και συγκλίνοντας περιοχή. Απασχολώντας έτσι τον Μέστο και τραβώντας επάνω του στόπερ, ανοίγοντας διαδρόμους για τους συμπαίκτες του.

Ο Ιντέγε ήταν από μόνος του για ζουμ αποκλειστικά μιας κάμερας στο παιχνίδι του.
Η ατμόσφαιρα και η «ευρώ-συμπεριφορά» του κόσμου του Ολυμπιακού – το συμβάν με Λέτο καταδικαστέο ασφαλώς, όσο και μεμονωμένο από κάποιον ηλίθιο που πάντα… θα προκύπτει με προκάλυμμα τον όχλο – σε ακόμα ένα ντέρμπι εξέθεσε την ΠΑΕ Παναθηναϊκός που με (ακόμα μία) ανακοίνωση της προέβλεπε και κατήγγειλε πριν τη σέντρα «ανικανότητα της ερυθρόλευκης διοίκησης» για την τήρηση της τάξης. Παρασύρθηκε φαίνεται από… συνειρμούς Λεωφόρου.

Πηγή: sportit.gr