Του Στέφανου τα γάντια

Το γράφω τώρα, σε μια χρονική στιγμή που δεν υπάρχει σε όλους εμάς ακριβής, κρυστάλλινη εικόνα για την… ψαριά που μπορεί να βγάλει αύριο-μεθαύριο ο Στέφανος Καπίνο: ο διεθνής τερματοφύλακας είναι ο εκλεκτός του Μάρκο Σίλβα για την μελλοντική υπεράσπιση του ερυθρόλευκου τέρματος και όλος ο Ολυμπιακός τον στηρίζει με φόντο το βάθος του χρόνου.

Τον Καπίνο δεν θα τον κρίνουμε για το κατά πόσο είναι ικανός να σηκώσει το βάρος της διαδοχής του Ρομπέρτο από ένα ή δύο γκολ που θα μπορούσε πράγματι να είχε αποσοβήσει την Τρίτη, στο φιλικό της Εθνικής με την Ισλανδία. Ότι δεν έκανε κάποια αξιόλογη εμφάνιση στο 90άλεπτο που ο Σκίμπε τον έχρισε βασικό, δεν λέει τίποτα.

Ο Καπίνο έχει αγωνιστεί ελάχιστα όλη τη χρονιά. Μόνο στους αγώνες Κυπέλλου του Ολυμπιακού. Ως εκ τούτου οι απαιτήσεις από αυτόν δεν γίνεται να είναι αυστηρές. Ουδείς μπορεί να ασκήσει σκληρή κριτική σε έναν παίκτη που πάνω που «ξεσκουριάζει»… σκουριάζει πάλι και όποτε του ζητηθεί να είναι «ζεστός» επιβάλλεται να ανεβάσει απότομα στροφές, ανταποκρινόμενος στο ύψος των ευθυνών. Ιδίως όταν μιλάμε για μέλος μιας ομάδας που κάνει πρωταθλητισμό, που παίζει Champions League ή σαν με την Ισλανδία που βάζει το εθνόσημο στο στήθος του.

Εκτός του ότι, εξάλλου, είναι και ιδιαίτερη η θέση του τερματοφύλακα. Αυτή η τόσο μοναχική, εξαρτώμενη εν πολλοίς από τους μπροστινούς συμπαίκτες του και άχαρη επίσης. Ο ρόλος του γκολκίπερ έχει πολλές ομοιότητες με του γκολτζή της ομάδας γιατί στηρίζεται σε σημαντικό βαθμό στην ψυχολογία και… στα φεγγάρια. Τις εποχές της ρέντας ή της γκίνιας.

Όταν ο σκόρερ τα… στάζει, το έχει εύκολο το γκολ και στην επόμενη και στην μεθεπόμενη φάση, σε κάθε ματς. Όταν ο πορτιέρο, αντίστοιχα, έχει ήδη κατεβάσει ρολά, συνεχίζει με το λουκέτο κλειδωμένο και δεν του παραβιάζεις την εστία που… να ‘χεις μπάρμπα στην Κορώνη!

Ένας αναπληρωματικός τερματοφύλακας όμως όπως ο Καπίνο, είναι εύλογο ότι για να αποκρούει τα προβλέψιμα, τα φαινομενικά εύκολα και ύστερα να πιάνει τα… άπιαστα, αφού το ένα φέρνει το άλλο και η όρεξη ανοίγει τρώγοντας, πρέπει να προηγηθεί δράση. Καλοδούλεμα της μηχανής σε φουλαριστές στροφές, συμμετοχές και διάρκεια στα παιχνίδια, οτιδήποτε θα κάνει τον γκολκίπερ να αισθανθεί βασικός και απαραίτητος για τον προπονητή και την ομάδα.

Μέχρι εκείνη την ώρα η κοινή γνώμη δεν γίνεται να έχει την ορθή άποψη για τον κάθε ένα γκολκίπερ, πλην του προπονητή της ομάδας και του συνεργάτη του στο τιμ, που είναι επιφορτισμένος με την εκγύμναση των τερματοφυλάκων. Και που στο σύγχρονο ποδόσφαιρο, εκείνοι που ασχολούνται με τους πορτιέρο, επιτελούν σημαντικό και ευαίσθητο σε αξία καθήκον για την ομάδα.

Ο Ολυμπιακός δεν επέλεξε τυχαία να δαπανήσει ένα καθόλου ευκαταφρόνητο ποσό για να πάρει το περασμένο καλοκαίρι τον Καπίνο με μεταγραφή από τη Γερμανία. Τα προσόντα και το μέλλον του Στέφανου είχαν εκτιμηθεί κατόπιν μελέτης και έρευνας.

Με την πρόβλεψη και επιλογή της διοίκησης συντάχθηκε από νωρίς ο Μάρκο Σίλβα, γνωρίζοντας τον ποδοσφαιριστή από το πρώτο κιόλας στάδιο της προετοιμασίας.

Ο Πορτογάλος τεχνικός τον έχει σε πολύ μεγάλη εκτίμηση και έχει εισηγηθεί από καιρό – προτού καν διαφανεί η αβεβαιότητα περί παραμονής του Ρομπέρτο στον Πειραιά για 4η σεζόν – την μελλοντική χρησιμοποίηση του ως Νο1 για τα επόμενα χρόνια στον Ολυμπιακό.

Ο Σίλβα και οι συνεργάτες του τον επιβλέπουν όλους αυτούς τους μήνες στο Ρέντη και εκείνοι ξέρουν την πρόοδο και εξέλιξη του Καπίνο ώστε να οριστικοποιούν το βασικό ποντάρισμα στο πρόσωπο του.

Δεν χωράει αμφιβολία ότι ο Στέφανος έχει το σύνολο των στοιχείων για να παίξει μπάλα στον Ολυμπιακό. Να γίνει ο βασικός του τερματοφύλακας.

Το αν θα αποδειχθεί επάξιος στη διαδοχή του σπουδαίου Ρομπέρτο και κατ’ επέκταση αν θα αφήσει εποχή στην Εθνική Ομάδα και το ελληνικό ποδόσφαιρο, ουδείς δεν δύναται να τα γνωρίζει. Για δύο λόγους:

-Γιατί κλάση Ρομπέρτο δεν γεννιέται κάθε μέρα! Για τον Ισπανό δεν μιλάμε για έναν απλώς πολύ καλό τερματοφύλακα, αλλά για έναν εκ των κορυφαίων στην Ευρώπη αυτό το διάστημα. Η τιμή του, των 8-10 εκατομμυρίων στο διεθνές χρηματιστήριο δεν είναι τυχαία…
-Το εύρος της εξέλιξης του ταλέντου ενός ποδοσφαιριστή – και ειδικά τερματοφύλακα εξαιτίας των ιδιαιτεροτήτων της θέσης – αποτελεί συγκερασμό ποικίλων συνθηκών και καταστάσεων.
-Τον Φινμπόγκασον δεν τον κακίζω. Δεν μου κακοφάνηκε δηλαδή, ως έλλειψη σεβασμού προς τον προπονητή ένα πράμα, ότι είπε αυτά που είπε για τον Σίλβα. Τον καταλαβαίνω. Έχει την πικρία του. Είπε ότι ήταν «γελοίο που δεν έπαιζα». Κι εγώ και πολλοί ακόμα θεωρούμε ότι του άξιζαν κάποια λεπτά συμμετοχής περισσότερα, κάποια παραπάνω ψήγματα εμπιστοσύνης. Όμως ό,τι και να λέμε εμείς δεν έχει καμία ουσιαστική σημασία αφού ο προπονητής είχε άλλη γνώμη.

Πηγή: sportit.gr