Κριστιάνο και Ζλάταν μοιάζουν σε τόσα πολλά, αλλά νομίζω πως είναι πλέον ορατό σε όλους πως τους χωρίζει κάτι πολύ σημαντικό. Στην ουσία ο Ρονάλντο είναι αυτό που θα ήθελε, αλλά δεν κατάφερε ποτέ να γίνει ο Ζλάταν.

Ο ένας λάμπει εκεί που ο άλλος είναι ανύπαρκτος

Κάποιοι θα πουν πως το ξέραμε ήδη πως ο Ζλάταν δεν είναι Ρονάλντο, αφού ο Σουηδός δεν έχει τρεις Χρυσές Μπάλες, δεν έχει δύο Champions League, δεν έχει σκοράρει τόσο πολύ ώστε να σπάνε τα κοντέρ για χάρη του. Λάθος.

Η διαφορά δεν είναι οι Χρυσές Μπάλες, ούτε τα δύο Champions League. Στο φινάλε, ο Κριστιάνο όχι μόνο δεν θα είχε Champions League αν δεν είχε γλιστρήσει ο Τέρι και ο Ράμος δεν σκόραρε στην τελευταία φάση του αγώνα, αλλά θα ήταν και μοιραίος των τελικών.

Η διαφορά δεν είναι τα τρόπαια. Η διαφορά είναι πως ο Ρονάλντο έχει συνδέσει όλη την καριέρα του με τις βραδιές του Champions League και ο Ζλάταν εκεί είναι ανύπαρκτος. Όπως το γράφω, χωρίς καμία δόση υπερβολής. Για τη δική του κλάση, για τις δικές του επιτυχίες σε κάθε πρωτάθλημα που έχει αγωνιστεί, η παρουσία του στο Champions League είναι ανύπαρκτη.

Ο Ρονάλντο τρία γκολ, ο Ζλάταν τρεις επαφές

Το χθεσινό βράδυ ήταν μια ακόμα απόδειξη, σε μια λίστα που δεν τελειώνει. Ο Ρονάλντο πέτυχε χατ-τρικ και οδήγησε μόνος του τη Ρεάλ Μαδρίτης στα ημιτελικά σε ένα ζευγάρι που στην ουσία η ομάδα του Ζιντάν δεν έπαιξε ποτέ καλά. Την ίδια ώρα ο Ζλάταν ακούμπησε την μπάλα μόλις τρεις φορές στην αντίπαλη περιοχή και η αποδεκατισμένη Παρί αποκλείστηκε απ’τη Σίτι. Όλα αυτά, αφού πρώτα ο Ίμπρα είχε χάσει πέναλτι και τετ-α-τετ στο πρώτο ματς στο Παρίσι και είχε σκοράρει κατά τύχη.

Ο Ρονάλντο 9/9, ο Ζλάταν 1/8

Το συμπέρασμα για το τι είναι ο Ζλάταν σε σχέση με τον Κριστιάνο δεν βγαίνει φυσικά μόνο απ’αυτά τα τελευταία ματς στο Champions League. Βγαίνει από όλη την παρουσία τους εκεί. Ο Πορτογάλος χθες οδήγησε τη Ρεάλ στους τέσσερις και έτσι μπορεί να λέει πως δεν έχει αποκλειστεί ποτέ στους προημιτελικούς: Εννιά φορές έχει παίξει στους 8 (έξι με τη Ρεάλ, τρεις με τη Γιουνάιτεντ) και τις εννιά η ομάδα του έχει προκριθεί στους ημιτελικούς.

Ο Ζλάταν; Ο Ζλάταν έχει παίξει στους προημιτελικούς οκτώ φορές (τρεις με Παρί, δύο με Γιουβέντους, δύο με Ίντερ, μία με Μπαρτσελόνα) και έχει προκριθεί στους ημιτελικούς μόνο μία φορά, το 2010 με την Μπάρτσα, όταν και ήταν μοιραίος στα παιχνίδια με την Ίντερ. Η διαφορά με τον Κριστιάνο είναι τεράστια.

Κάποιος θα πει πως είναι και θέμα ομάδων, και όχι μόνο προσωπικής απόδοσης, αλλά δεν είναι έτσι. Η Γιουνάιτεντ πριν έρθει το σερί του Κριστιάνο είχε μία παρουσία σε ημιτελικούς σε επτά χρόνια. Η Ρεάλ πήγανε ακόμα χειρότερα, είχε πέντε σερί αποκλεισμούς στους 16. Με τον Ρονάλντο ηγέτη οι ημιτελικοί ήταν και είναι ακόμα το μίνιμουμ.

Εννιά γκολ σε 44 αγώνες

Επιπλέον, στον Ζλάταν δεν λείπουν μόνο το τρόπαιο, έστω ένας τελικός ή οι παρουσίες σε ημιτελικούς. Πάνω απ’όλα, λείπουν οι βραδιές που έδειξε στο Champions League αυτά που κάνει σε κάθε πρωτάθλημα. Ο Ίμπρα έχει δώσει 44 αγώνες νοκ-άουτ Champions League. Σ’αυτά τα 44 ματς έχει σκοράρει μόλις εννέα φορές, τις δύο απ’τη βούλα του πέναλτι. Και σ’αυτά τα 22 ζευγάρια η ομάδα του έχει προκριθεί μόνο εννέα φορές.

Δεκατρία πρωταθλήματα σε 15 χρόνια, αλλά…

Όλα αυτά από έναν παίκτη που έχει σαρώσει τους τίτλους σε κάθε χώρα που έχει αγωνιστεί. Απ’το 2002 μέχρι και φέτος ο Ζλάταν έχει πάρει 13 πρωταθλήματα σε 15 σεζόν, σε Ολλανδία, Ιταλία, Ισπανία και Γαλλία, και δεν μπαίνουμε καν στον κόπο να μετρήσουμε Κύπελλα και Σούπερ Καπ. Δεκατρία πρωταθλήματα σε 15 σεζόν, μαζί με όλα τα εγχώρια ατομικά βραβεία που υπάρχουν σε κάθε χώρα, πλην της Ισπανίας, όπου έπαιξε μόνο μια χρονιά.

Το κοντράστ των επιτυχιών ανάμεσα στα πρωταθλήματα και το Champions League είναι τεράστιο, η διαφορά είναι χαώδης. Το να μην έχεις πάρει το Champions League δεν είναι λόγος για ανάθεμα, έχει συμβεί και στον Βραζιλιάνο Ρονάλντο, στον Μπουφόν. Το να έχεις παίξει μόλις μία φορά σε ημιτελικούς και να έχεις μια τόσο ισχνή προσωπική παρουσία στα νοκ-άουτ είναι μεγάλη μουντζούρα στην καριέρα ενός ποδοσφαιριστή σαν τον Ζλάταν.

Δεν είναι το τρόπαιο, είναι το βάζεις τη σφραγίδα σου. Πραγματικά καλά ματς του Ζλάταν στο νοκ-άουτ του Champions League, εκεί που χτίζονται οι μύθοι, μπορώ να θυμηθώ ελάχιστα και είναι όλα με την Παρί. Η ρεβάνς με την Μπάρτσα στο Καμπ Νόου το 2013, η περσινή πρόκριση στο Στάμφορντ Μπριτζ, άντε και τα δύο φετινά ματς με την Τσέλσι στους 16. Απλώς καλές παρουσίες, κανένα βράδυ στο οποίο να χρησιμοποιήθηκε το κλισέ "μάγεψε, υποκλίθηκε η Ευρώπη στο μεγαλείο του".

Απίστευτα πράγματα

Χθες ήταν ένα ακόμα τέτοιο βράδυ Champions League για τον Κριστιάνο. Κι αυτός πολλές φορές ακούει διάφορα πως τάχα είναι μόνο για τα εύκολα. Χθες οδήγησε τη Ρεάλ στους τέσσερις, πέτυχε το 5ο του χατ-τρικ στο Champions League πιάνοντας τον Μέσι, το 37ο (!) με τη φανέλα της Ρεάλ, με την οποία πλέον μετράει 359 γκολ σε 342 αγώνες.

Απίστευτα πράγματα από έναν παίκτη που μετράει 93 γκολ στο Champions League και έχει για έκτη σερί σεζόν +45 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις, που σίγουρα θα γίνουν έξι σερί με +50. Ακόμα και φέτος που πολλά δεν του πάνε καλά, ακόμα κι όταν πλέον έχει χάσει πολλά στοιχεία του παιχνιδιού του, ο Ρονάλντο παραμένει ένας world class finisher, ένας αδιανόητος σκόρερ.

Η ντίβα που τα βάζει

Πάνω απ’όλα παραμένει μια ντίβα που δεν γουστάρει να χάνει ποτέ και απολαμβάνει όσο τίποτα να καθαρίζει μόνος του, να τραβάει πάνω του τα φώτα. Αρεστό ή όχι, πρώτα τον κρίνεις για το αν μπορεί να το κάνει και μετά για το αν σου αρέσει. Ένα τεράστιο "εγώ", ένα σταριλίκι παρόμοιο με του Ζλάταν, που όμως λάμπει στη μεγαλύτερη σκηνή.

Ο Σουηδός τα έβαλε με τον Μπλαν μετά τον αποκλεισμό. Αν η Ρεάλ δεν τα κατάφερνε, ο Κριστιάνο θα τα έβαζε με τους συμπαίκτες του, όπως έκανε και νωρίτερα στη σεζόν. Με τη μόνη, μεγάλη διαφορά πως ο ένας πέτυχε το χατ-τρικ που χρειαζόταν για την remontada, την ανατροπή, και ο άλλος ακούμπησε την μπάλα τρεις φορές στην αντίπαλη περιοχή.

Ελπίδα

Η Ρεάλ είναι στους τέσσερις. Δεν ξέρουμε ακόμα αν εκεί θα βρεθούν Μπαρτσελόνα και Μπάγερν, αλλά σε μια τέτοια περίπτωση η ομάδα του Ζιντάν δεν θα είναι το φαβορί. Πρόσωπα μπορεί να έχει, αλλά συνολικά ως ομάδα μοιάζει και είναι χειρότερη. Αν ελπίζει είναι γιατί πάντα μπορεί να λέει "ναι, αλλά έχουμε τον Κριστιάνο".

Κανείς δεν τα καταφέρνει μόνος του, αλλά αυτό δεν αλλάζει το γεγονός πως από μόνος του ο Πορτογάλος μπορεί να δώσει ελπίδα. Αυτό δηλαδή που δεν κατάφερε ποτέ να κάνει ο Ζλάταν, να πείσει τις ομάδες του πως θα τα πάνε καλά στο θεσμό επειδή τον έχουν. Αντίθετα, "έπεισε" Γκουαρδιόλα και Μουρίνιο πως θα πρέπει να τον ξεφορτωθούν μετά από μόλις μια σεζόν, πως δεν αξίζει να του δώσουν άλλη ευκαιρία.

Μικρός για τα μεγάλα

Και μακάρι ο Ζλάταν στα 34 του να μείνει στην Ευρώπη και να έχει κι άλλες απόπειρες στο θεσμό που αποτελεί το Βατερλό του. Μπορεί εδώ και πολλά χρόνια να έχω αρχίσει να σημειώνω το πόσο λίγα είναι αυτά που έχει δώσει στο Champions League, αλλά τώρα που μεγάλωσε θα ήθελα να δω τον Ίμπρα να ζει το όνειρο της διοργάνωσης όπως πρέπει, ακόμα κι αν δεν το κατακτήσει.

Μέχρι τότε, είναι μάλλον βέβαιο πως για τον Ζλάταν κανείς δεν το έχει πει καλύτερα απ’τον Σάκι: "Μεγάλος για τα μικρά, μικρός για τα μεγάλα".

Πηγή: contra.gr