Το τέλος της συνεργασίας της ΑΕΚ με τον Πογέτ ήταν άδικο και άκομψο. Αρκετά πράγματα από αυτά που θα διαβάσετε, τα σημείωσε και ο Θέμης Καίσαρης στο χθεσινό κείμενο και τα έχουμε βάλει πολλές φορές στο "Σουτ Τηλεφώνημα" του Sport 24 Radio 103,3. Στο τέλος, όμως, θέλω να το πάω λίγο πιο μακριά και όποιος καταλάβει.
Η προσμονή που δεν δικαιώθηκε
Η ΑΕΚ το καλοκαίρι επέστρεψε στο πρωτάθλημα που ανήκει, μετά από δύο χρόνια περιπλάνησης στις μικρότερες κατηγορίες και με μότο το "Eρχόμαστε" να την συνοδεύει. Ο κόσμος της ΑΕΚ, γνωρίζοντας πως η ομάδα επέστρεψε, απαλλαγμένη από τα χρέη και έχοντας πίσω της ως στήριγμα έναν ισχυρό επιχειρηματία, ο οποίος γνωρίζει τα "θέλω" του ελληνικού ποδοσφαίρου, κατακλύστηκε από μία προσμονή.
Το καλοκαίρι, όμως, έμειναν κενά. Ο τερματοφύλακας και ο στόπερ που αποκτήθηκαν ήταν οικονομικές επιλογές και αποδείχθηκαν και χαμηλών δυνατοτήτων, στα σέντερ φορ η επιλογή ήταν ο προβληματικός και με ευπάθεια πλέον στους τραυματισμούς Τζεμπούρ και στην ουσία η ενίσχυση της δουλειάς του Δέλλα ήταν τα δύο ακραία μπακ, ο Σιμόες, ένας ποδοσφαιριστής 1,57μ. και ο Βάργκας που έχει καλά τελειώματα, αλλά δεν δημιουργεί στο ένας με ένας.
Είχε μπει μία βάση από τη δουλειά κυρίως την περασμένης χρονιάς και με τις προσθήκες, το "Ερχόμαστε" δεδομένα θα περίμενε. Ωστόσο, είχε δημιουργηθεί ένα αξιοπρεπές σύνολο που θα μπορούσε να διεκδικήσει τη 2η θέση, αν το επίπεδο και των υπόλοιπων είχε παραμείνει στάσιμο, όπως και έγινε.
Ο Δέλλας αποδείχθηκε από νωρίς ανεπαρκής για να διαχειριστεί μεγάλα παιχνίδια. Παρότι επί δύο χρόνια διαβάζαμε και ακούγαμε για το "στοίχημα Δέλλα", μόλις στην 7η αγωνιστική αποτέλεσε παρελθόν. Ο λόγος γνωστός, έχασε και τα δύο ντέρμπι που έδωσε, έκανε άθλιο κοουτσάρισμα σε Τούμπα και "Καραισκάκης", ευθύνεται που γύρισε το παιχνίδι με ΠΑΟΚ και που ο αγώνας με τον Ολυμπιακό έληξε με 4-0.
ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΤΗΣ Β' ΕΘΝΙΚΗΣ
Η διοίκηση της ΑΕΚ έψαχνε προπονητή να την μάθει ξανά να διαχειρίζεται τα μεγάλα παιχνίδια. Κάτι πολύ σημαντικό για μία ομάδα που επανέρχεται μετά από δύο χρόνια απουσίας. Εδώ θα πει κανείς, κρίνοντας με αφέλεια "ρε Τσάρλυ, η ΑΕΚ είναι, μην την κρίνεις σαν νεοφώτιστη". Δεν την κρίνω σαν νεοφώτιστη, όμως δεν γίνεται να την κρίνω σαν ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό, γιατί δεν έκανε μεταγραφές πρωταθλητισμού. Και η βάση της είναι οι ποδοσφαιριστές που μπήκαν στην ομάδα στη δεύτερη κατηγορία.
Ο Μάνταλος, για παράδειγμα, είναι μία χαρά ποδοσφαιριστής και έχει το μέλλον δικό του, τον ρόλο ηγέτη όμως τον πήρε στην ΑΕΚ της δεύτερης κατηγορίας. Οι Κολοβέτσιος, Τζανετόπουλος, Λαμπρόπουλος ήταν σοβαρές επιλογές στο κέντρο της άμυνας για την δεύτερη κατηγορία και ο Αραβίδης έκανε μεταγραφή σαν φορ στην ΑΕΚ της δεύτερης κατηγορίας. Ποτέ δεν θα έπαιρναν τον μαχητή Αραβίδη για βασικό στην ΑΕΚ που θέλει να πρωταγωνιστήσει στη Super League.
Αυτός ο κορμός κράτησε τον ρόλο του και δεν μπήκαν στην ομάδα, πρωταγωνιστές.
Η απαίτηση, λοιπόν, στον διάδοχο του Δέλλα να μάθει την ΑΕΚ να διαχειρίζεται τα δύσκολα παιχνίδια και να λειτουργεί με χαρακτήρα μεγάλης ομάδας, δίχως κόμπλεξ στα ντέρμπι, φάνταζε υπερβολική.
ΤΕΛΕΤΗ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΑΣΗΜΟΦΟΡΗΘΕΙ
Έχω διαβάσει απίστευτα πράγματα. Όταν θα ξαναέρθει προπονητής στην ΑΕΚ, να παίξει τέσσερα ντέρμπι σερί, δύο με Παναθηναϊκό, και από ένα με Ολυμπιακό και ΠΑΟΚ και δεν θα φάει ένα γκολ, να με πάρετε τηλέφωνο να αλλάξω δουλειά. Δεν πρόκειται να συμβεί, δεν είναι εύκολα πράγματα αυτά. Ο άνθρωπός έπαιξε στη σειρά με ΠΑΟΚ, Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό με τερματοφύλακες τους Μπαρόχα, Ανέστη, με στόπερ τους Αρθο, Κολοβέτσιο, Λαμπρόπουλο και τα κέρδισε και τα τρία με 1-0. Κανονικά θα πρέπει να γίνει τελετή και να παρασημοφορηθεί...
Συζητάμε για το αν είναι καλός προπονητής ή όχι, αν φεύγει πετυχημένος ή αποτυχημένος, ένας προπονητής που με ρόστερ με χαμηλού επιπέδου, τερματοφύλακα και αμυντικούς που ούτε ένας από τους ακραίους ποδοσφαιριστές που διαθέτει δεν έχει μέτρα με την μπάλα για να περάσει αντίπαλο και σέντερ φορ τον φιλότιμο Αραβίδη, νίκησε στη σειρά ΠΑΟΚ, Ολυμπιακό, ΑΕΚ. Έχετε δίκιο, δεν κάνει ο Πογέτ, τα κέρδισε η ΑΕΚ με την ποιότητα που υπάρχει στο ρόστερ της. Άλλωστε, η διοίκηση έχει γεμίσει την ομάδα με δύο ποιοτικούς ποδοσφαιριστές σε κάθε θέση...
ΝΟΣΤΑΛΓΟΙ ΤΟΥ ΟΚΟΝΣΚΙ
Είναι περίεργο, αλλά υπάρχουν αρκετοί που κρίνουν την ΑΕΚ και μάλλον αυτά τα χρόνια, δεν έβλεπαν ποδόσφαιρο, αλλά κασέτες με την εποχή του Οκόνσκι ή σε περιόδους που η ΑΕΚ, είχε τους Σαβέφσκι, Τσιάρτα, Κετσπάγια, Κωστή, Μανωλά, Μπατίστα, Αλεξανδρή.
Σύμφωνοι, η ΑΕΚ του Πογέτ, έπαιζε βαρετό ποδόσφαιρο, μα με ποιους ποδοσφαιριστές να παίξει πιο επιθετικά; Δεν γίνεται κανονικός προπονητής να ρισκάρει με την τακτική του, με τα στόπερ που διαθέτει η ΑΕΚ. Το έκανε ο Δέλλας στο "Καραϊσκάκης" και έχασε τη δουλειά του, πήγε με 1-0 σε επιθετικό σχήμα, άρπαξε τέσσερα και έφυγε με το... μαγιό.
ΣΤΟΧΟΥΣ ΝΙΚΕΣ ΣΕ ΝΤΕΡΜΠΙ ΚΑΙ ΜΠΑΛΑ ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΟΝ... ΚΟΠΕΡΦΙΛΝΤ
Και ερχόμαστε στην πτώση. Το έδαφος είχε δημιουργηθεί, η ΑΕΚ έσπασε το αήττητο του Ολυμπιακού, πήρε όλα τα ντέρμπι, ήταν γερά μέσα στον στόχο του κυπέλου, κοντά στο να εξασφαλίσει καλή βαθμολογία για τα πλέι οφ, αλλά υπήρχε μουρμούρα. Όλα αυτά βέβαια και μπάλα μαζί με αυτό το ρόστερ, μόνο με τον μάγο Κόπέρφιλντ θα έπαιζε η ΑΕΚ. Η κριτική, όμως, έντονη και στις καλές ημέρες.
Ερχόμαστε τώρα στις τελευταίες αγωνιστικές. Σε παιχνίδια που δεν κρίνονται τίποτα, ο φουκαράς ο Πογέτ, είπε να ανοίξει το ρόστερ του. Να δωσει χρόνο σε παιδιά που δεν έχουν παίξει πολύ, να δώσει παιχνίδια βασικού σε αυτόν τον Πέκχαρτ, που του έφεραν τον Γενάρη για φορ και να βοηθήσει τη διοίκηση να ξεφορτωθεί τον Μπουονανότε, δίνοντας του συνεχόμενα παιχνίδια.
Μην μου πει κανείς πως ξαφνικά στο τέλος, ο Πογέτ αγάπησε ποδοσφαιρικά τον Μπουονανότε. Χατίρι έκανε και στα τελευταία εκτός έδρας παιχνίδια που δεν κέρδισε, σε όλα ο Μπουονανότε έχει χάσει γκολ από αυτά που δεν χάνονται.
Ο πρώτος προπονητής στον κόσμο που κρίνεται για παιχνίδια χωρίς κίνητρο
Έγινε ο κακός χαμός που έχασε στη Λιβαδιά, σε ένα παιχνίδι τελευταίας αγωνιστικής αδιάφορο, που επειδή δεν κρινόταν, τίποτα πήγε σε πειραματική ενδεκάδα. Ο Πογέτ πιστεύετε πως δεν καταλάβαινε ότι το σχήμα με Τζανετόπουλο, Γιόχανσον και Μπουονανότε, ανάμεσα στον Πέκχαρτ δεν είναι δόκιμο; Το ήξερε και γι' αυτό είχε βρει άλλη πεπατημένη.
Όμως ο προπονητής κάθε μέρα βλέπει όλους τους παίκτες στις προπονήσεις και οφείλει να τους δώσει, έστω στο τέλος, κάποια ευκαιρία, όταν το απαιτούν και οι περιστάσεις και στα τελευταία παιχνίδια αυτό έκανε.
Ο Πογέτ, πάει να γίνει ο πρώτος προπονητής, στον κόσμο που θα κριθεί για τα παιχνίδια χωρίς κίνητρο και όχι για τα μεγάλα ματς και τους στόχους της ομάδας.
ΜΕ ΤΗ ΛΟΓΙΚΗ ΠΟΓΕΤ ΠΗΓΕ ΚΙ Ο ΜΑΝΩΛΑΣ
Το πλάνο του που έμαθε την ΑΕΚ να κερδίζει δύσκολα, συγκεκριμένο. Οι δέκα από τους 11 που έβαλε ο Μανωλάς με τον Ατρόμητο, με τον Άρθο αντί του Λαμπρόπουλου. Το ίδιο έργο θα βλέπαμε και με τον Πογέτ, αυτή την ομάδα, είχε φτιάξει. Με τη δική του φιλοσοφία έπαιξε ο Μανωλάς και πολύ καλά έκανε.
Σοβαρός άνθρωπός ο Στέλιος Μανωλάς, με αίσθηση του φόβου που σε κάνει προσεχτικό, πήγε στην πεπατημένη και κέρδισε με τον τρόπο που κέρδιζε η ΑΕΚ του Πογέτ. Αμυντική ασφάλεια μέσα από μεγάλα νούμερα κατοχής, ακούμπημα μπάλας στις πλευρές και γέμισμα της αντίπαλης περιοχής, με παίκτες από την απέναντι πλευρά και τον άξονα να πατάνε περιοχή. Κλασικό 1-0 με ίδιο ακριβώς γκολ. Μόνη διαφορά, επί Πογέτ την σέντρα την τελείωνε ο Βάργκας με τον Μανωλά σκόραρε ο Μάνταλος.
Κακό ποδόσφαιρο, αλλά ρεαλιστικό και αποτελεσματικό, ο μόνος τρόπος για να μπορούσε η ΑΕΚ, να διεκδικήσει τη δεύτερη θέση, το κύπελλο και να μπορεί να διαχειρίζεται τα ελληνικά ντέρμπι με το υπάρχον ρόστερ.
Η συνάντηση της Δευτέρας και οι διαρροές
Και ερχόμαστε, λοιπόν, στο σίριαλ των τελευταίων ημερών. Να δούμε λίγο το ιστορικό και ο καθένας βγάζει τα συμπεράσματα του.
Από τα ρεπορτάζ είχε φανεί το τελευταίο καιρό πως δεν θα συνεχιστεί η συνεργασία των δύο πλευρών. Για κάποιον λόγο, η διοίκηση δεν ήταν πολύ ζεστή. Την Κυριακή, η ΑΕΚ δέχεται τρία γκολ την τελευταία αγωνιστική από τον Λεβαδιακό, σε ένα παιχνίδι εντελώς αδιάφορο και με τα δύο πρώτα τέρματα να έχουν μπει με τον τρόπο που μπήκανε.
Ξαφνικά δημιουργείται κλίμα συντέλειας του κόσμου. Το βράδυ στο ξενοδοχείο πηγαίνουν οργανωμένοι. Μέσα σε αυτό το περίεργο κλίμα, ο Δημήτρης Μελισσανίδης αποφασίζει "όλως τυχαίως" να συναντήσει τον Γκουστάβο Πογέτ, ακριβώς την επόμενη ημέρα της τριάρας και του ντου στο ξενοδοχείο κι ενώ γνώριζε πως δύσκολα θα έρθουν οι δύο πλευρές σε συμφωνία.
Προσέξτε, πρόκειται για μία συνάντηση που θα μπορούσε να είχε γίνει πολύ νωρίτερα, η και αργότερα. Οι ρεπόρτερ επαναλαμβάνουν συχνά τη θέση της διοίκησης, πως πίεζε ο Πογέτ για το ραντεβού. Μην δουλευόμαστε. Αν ήθελε ο Μελισσανίδης να διαφυλάξει την ηρεμία της ομάδας, είχε τρόπους να το πάει πιο μακριά. Δόξα τω Θεώ, είχε πολλές δουλειές να επικαλεστεί για να μην κάνει μία αποτυχημένη συνάντηση, σε ένα κακό τάιμινγκ για την ομάδα του.
Γίνεται το ραντεβού και από την πλευρά της ΑΕΚ υπάρχουν διαρροές πως ο Πογέτ είχε υπερβολικές απαιτήσεις, πολύ υψηλότερες και από τις ήδη υψηλές που υπήρχαν στο μυαλό τους και είχαν ήδη αποκλείσει πως θα του δώσουν. Ο Ουρουγουανός την επόμενη ημέρα αντιδρά, τονίζοντας πως διοχετεύτηκαν στον Τύπο ψευδείς ειδήσεις από το ραντεβού.
ΦΟΒΗΘΗΚΑΝ ΜΗΝ ΠΑΡΕΙ ΤΟ ΚΥΠΕΛΛΟ
Αναρωτιέμαι μήπως ήταν επικίνδυνο να αφήσουν τον Πογέτ μέχρι τις 7 Μαΐου στον πάγκο της ΑΕΚ. Γιατί στο ενδεχόμενο που θα έπαιρνε το κύπελλο, θα ήταν... δυσκολοχώνευτος.
Αν ο Πογέτ έμενε και έπαιρνε το κύπελλο στις 7 Μαΐου, θα ήταν ο προπονητής που θα είχε νικήσει δύο φορές τον Ολυμπιακό, που νίκησε όποιον μεγάλο βρήκε και επέστρεψε την ΑΕΚ στους τίτλους. Ήταν προτιμότερο, να φύγει με τη "ρετσινιά" εκείνου που έφαγε τρία στη Λιβάδια, που δεν έχει κερδίσει τα τελευταία εκτός έδρας παιχνίδια του.
Παρότι δεν κόστισαν, παρότι δεν τα έπαιξε με την καλή ομάδα του, υπάρχει σήμερα έδαφος αποδόμησης. Αν όμως ο Πογέτ, ξανανικούσε τον Ολυμπιακό, έφερνε το κύπελλο, μετά τα πράγματα δυσκόλευαν, η αποχώρηση του θα έκανε κρότο και τα επιχειρήματα υπεράσπισης της διοίκησης δεν θα πέρναγαν στον κόσμο, η φθορά θα ήταν μεγάλη. Τώρα φαγώθηκε πιο εύκολα.
Πηγή: Contra.gr