ΝΤΡΟΠΗ και αίσχος. Αυτός ο πρώην μπεκρής και νυν σκουλαρικάς, Γιάννης Μπουτάρης, να μη δώσει εντολή να φωταγωγηθεί η πόλη της Θεσσαλονίκης. Να συμβάλει δηλαδή και ο δήμαρχος από την πλευρά του στον εορτασμό του ιστορικού αυτού γεγονότος. Την κατάκτηση από τον ΠΑΟΚ της δεύτερης θέσης. Μια επιτυχία που τον ανεβάζει στην κορυφή του Ολύμπου. Κι ακόμα πιο ψηλά. Στα Πυρηναία. Στα Ιμαλάια. Για να τα λέμε όλα βέβαια, ο ΠΑΟΚ την είχε ανάγκη αυτήν την επιτυχία ή «επιτυχία». Ειδικότερα ο κόσμος. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι γέμισε η Τούμπα.
Το να ξεχαρμανιάζουν, λοιπόν, οι οπαδοί και να πανηγυρίζουν για τη δεύτερη θέση είναι κατανοητό. Η διοίκηση όχι. Το αφεντικό όχι. Ο Ιβάν Σαββίδης να υποδέχεται ο ίδιος προσωπικά την αποστολή της ομάδας στην επιστροφή της από το ιστορικό και ανεπανάληπτο 0-0 με την ΑΕΚ του Παναγιωταρέα. Να χαιρετάει έναν προς έναν τους ποδοσφαιριστές. Να τους σφίγγει το χέρι. Να τους δίνει συγχαρητήρια. Να είσαι Ιβάν Σαββίδης, να έχεις βάλει μέχρι τώρα 73 εκατομμύρια και να τρέχεις στο αεροδρόμιο επειδή η ομάδα σου πήρε το μηδέν-μηδέν από τον Ανέστη και τον Πλατέλλα. Να είσαι ποδοσφαιριστής του ΠΑΟΚ, να έχεις τερματίσει τέταρτος, 40 βαθμούς πίσω από τον πρώτο και να βλέπεις τον πρόεδρό σου να τρέχει στο αεροδρόμιο επειδή έφερες μηδέν-μηδέν με την ΑΕΚ. Είπαμε. Ο ΠΑΟΚ την είχε ανάγκη αυτήν την επιτυχία. Αρκεί όμως να μη χάνεται το μέτρο. Αν βέβαια ο Σαββίδης έχοντας σπρώξει 73 εκατομμύρια Γιούρο πετάει στα σύννεφα επειδή η ομάδα του ήρθε πρώτη στα πλέι οφ, απέναντι σ αυτόν τον Παναθηναϊκό και στην αδιάφορη μετά το Κύπελλο ΑΕΚ, πάσο.
Αν κάνει δηλαδή ο Ιβάν έναν απολογισμό σε αυτά τα τέσσερα χρόνια στον ΠΑΟΚ. Σε σχέση με τα 73 εκατομμύρια που έχει βγάλει από το παντελόνι. Ποιο θα είναι το αποτέλεσμα; Το ισοζύγιο είναι θετικό ή αρνητικό; Η μόνη σωστή επιλογή οτι ύστερα από τρία χρόνια άλλαξε τον Γ.Χ. από υπηρεσιακό κι έκανε διάνα στον Βλάνταν Ιβιτς. Και δεν το λέω αυτό εκ του αποτελέσματος. Σε δυο τρεις που απευθύνθηκα κι έχω εμπιστοσύνη στην κρίση τους, θεωρούν τον Ιβιτς αξιόλογη περίπτωση και με προοπτική. Να μιλήσουμε, λοιπόν, σοβαρά. Τι μετράει σε αυτά τα τέσσερα χρόνια ο Ιβάν, με βάση τα 73 εκατομμύρια; Και δεν λέμε ντε και καλά για αγωνιστικές επιτυχίες. Ενα πρωτάθλημα ή ένα Κύπελλο στον τελικό που είχε γνωρίσει τη συντριβή από τον Παναθηναϊκό με 4-1. Λέμε για τη στοιχειώδη οργάνωση μιας ποδοσφαιρικής εταιρείας. Με τον Ιβάν Σαββίδη να είναι κάθε φορά στο φτου κι απ' την αρχή. Να ξεκινάει κάθε σεζόν έχοντας χάσει και χρήματα και χρόνο. Σε αυτά τα τέσσερα χρόνια το αφεντικό του ΠΑΟΚ μετράει μόνο λάθος επιλογές. Σε όλα τα επίπεδα:
-Σε διοικητικά στελέχη: Ο Ρώσος Γκέρμαν Τσιστιακόφ. Ζαγοράκης, Βρύζας. Ο Κύπριος Τζακ Αγγελίδης. Απαξάπαντες με ημερομηνία λήξεως. Μοναδική που έχει καταφέρει να επιβιώσει η Μαρία Γκοντσάρεβα.
-Σε προπονητές: Δώνης, Στέφενς, Αναστασιάδης, Τούντορ. Ούτε ένας δεν κατάφερε να βγάλει τη χρονιά. Τέσσερα στα τέσσερα.
-Σε στελέχη του ποδοσφαιρικού τμήματος. Παταγώδη αποτυχία με τον Φρανκ Αρνεσεν. Ο Νίκος Βεζυρτζής, που επιστρατεύθηκε κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια της σεζόν, μόλις και μετά βίας κατάφερε να βγάλει σαράντα μέρες. Φιάσκο μέχρι και στη διοργάνωση της εκδήλωσης για τα 90 χρόνια, που είχε ως αποτέλεσμα την παραίτηση του υπεύθυνου επικοινωνίας.
ΤΟ πρόβλημα είναι εμφανές. Αναγνωρίζεις την αντικειμενική αδυναμία ότι ο Σαββίδης (φωτό) δεν είναι κάτοικος Θεσσαλονίκης. Διοικεί από τη Ρωσία κι επικοινωνεί με τους συνεργάτες του μέσω Skype. Δεν ξέρει ελληνικά και την ελληνική πραγματικότητα. Σε καμία περίπτωση, όμως, αυτά δεν δικαιολογούν την εμφανή αδυναμία του να επιλέγει συνεργάτες. Το μότο στη Θεσσαλονίκη λέει ότι ο Σαββίδης μιλάει κάθε φορά με πολλούς κι ακούει τον χειρότερο. Το ποδόσφαιρο είναι δύσκολο. Δεν υπάρχουν σχολές που να δίνουν πτυχία για να προσλάβεις αυτούς με το καλύτερο βιογραφικό. Και κανείς (από τους παράγοντες) δεν γεννήθηκε μαθημένος. Ο Σωκράτης Κόκκαλης πήρε προπονητή στον Ολυμπιακό τον Σταύρο Διαμαντόπουλο και δυο φορές τον Νίκο Αλέφαντο. Με δεδομένο ότι ο Ιβάν Σαββίδης έχει ασχοληθεί με το ποδόσφαιρο και στη Ρωσία δεν δείχνει ότι «τα παίρνει τα γράμματα». Ποια σχέση έχουν σαν προσωπικότητες και σαν ποδοσφαιράνθρωποι Στέφενς-Αναστασιάδης-Τούντορ για να πηγαίνεις από τον έναν στον άλλον; Από τον έμπειρο και μπαρουτοκαπνισμένο Ολλανδό, στον θρησκευόμενο ΠΑΟΚτσή και στη συνέχεια στον πρωτάρη και άπειρο Κροάτη; Μόνο αν δεν ξέρεις τι θέλεις, κάνεις τόσο μεγάλα «άλματα». Το μόνο που έχει καταφέρει ο Ιβάν Σαββίδης αυτά τα τέσσερα χρόνια στον ΠΑΟΚ είναι να πληρώνει. Κι ακριβά μάλιστα. Πανάκριβα. Αν η δεύτερη θέση ρεφάρει τα 73 αυτά εκατομμύρια, πάσο.
Η πατρίδα μπορεί να κοιμάται ήσυχη. Συνεδρίασε η Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ, υπό τον πρόεδρο του κόμματος, Αλέξη Τσίπρα. -Observer
Περισσότερες οι πιθανότητες του ΠΑΟΚ να προκριθεί στους ομίλους από το να κατακτήσει το πρωτάθλημα
ΚΑΝΕΙΣ βέβαια δεν μπορεί να μηδενίσει την κατάκτηση της πρώτης θέσης στα πλέι οφ. Εστω κι αν οι πιθανότητες για να κουνηθεί το σεντόνι είναι λίγες. Ελάχιστες. Το δικαίωμα στην ελπίδα στο ποδόσφαιρο είναι τεράστιο κίνητρο. Για όλους. Για το αφεντικό, για την ομάδα, για τον κόσμο. Να μιλήσουμε ρεαλιστικά. Ποιο είναι πιο εφικτό για μια θεωρητικά κατώτερη ομάδα; Να βγει πρώτη σε ένα πρωτάθλημα 30,34 ή 38 αγώνων ή να φέρει καλύτερα αποτελέσματα σε δύο (μέσα-έξω ) παιχνίδια; Η απάντηση είναι προφανής. Η καλή ομάδα, αυτή που έχει το ακριβότερο και καλύτερο ρόστερ στη διάρκεια, θα βγει πρώτη. Αυτό με τη Λέστερ στην Αγγλία γίνεται μια φορά στα εκατό χρόνια και μόνο στην Αγγλία. Η Ατλέτικο με μπάτζετ 350 εκατομμύρια δεν έχει τύχη στο πρωτάθλημα απέναντι στην Μπαρτσελόνα των 700 εκατομμυρίων. Σε δύο ματς, όμως, την καθάρισε σαν αυγό. Ο ΠΑΟΚ σαφώς και δεν είναι Λέστερ στο ελληνικό πρωτάθλημα. Οικονομικά σε σχέση με τον Ολυμπιακό είναι το Νο2 μέγεθος. Τερμάτισε όμως σαράντα βαθμούς πίσω. Ακόμα πιο μικρό μπάτζετ από ΠΑΟΚ και Παναθηναϊκό έχει η ΑΕΚ. Σε ένα ματς, όμως, στον τελικό, τον κέρδισε τον Ολυμπιακό. Ο ΠΑΟΚ στον τρίτο προκριματικό γύρο βρίσκει απέναντί του μία από Αντερλεχτ, Φενέρ, Σαχτάρ, Σπάρτα Πράγας ή Αγιαξ. Κι αν περάσει, μία από Μάντσεστερ Σίτι, Πόρτο, Βιγιαρεάλ, Σαχτάρ ή Αγιαξ. Να πούμε ότι έχει 10% πιθανότητες. Στο ποδόσφαιρο δεν είναι λίγες. Κι είναι περισσότερες από αυτές που έχει για να κατακτήσει το πρωτάθλημα.
Φταίει ο Κάρλος το τσακάλι
ΓΙΑ τον Παναθηναϊκό, κανένα πρόβλημα. Κανένα απολύτως πρόβλημα. Πάντα φταίει κάποιος άλλος. Τέσσερις φορές διαμαρτυρηθήκανε για το παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ. Δύο πριν αρχίσει το ματς και δύο όταν τελείωσε. Στην αρχή έκαναν γνωστό ότι είναι έξαλλοι και βράζουν για τον ορισμό του Αρετόπουλου στην Τούμπα. Κι επειδή ένας βρασμός δεν είναι αρκετός, έκανε παρέμβαση ο ίδιος ο Αλαφούζος: «Συγχαρητήρια στην ΚΕΔ για την επιλογή Αρετόπουλου». Με το που τελείωσε το ματς, ο Παναγόπουλος άρπαξε το μικρόφωνο της Νόβα: «Η διαιτησία επηρέασε κι ήταν καθοριστική σ ένα κρίσιμο παιχνίδι. Αύριο θα μπορούμε να σας πούμε περισσότερα». Και το 'πε και το κανε. Χθες, βγήκε στο ραδιόφωνο του προέδρου: «Το σύστημα είναι άρρωστο, κάθε εβδομάδα η ομάδα περνάει από χειρουργείο». Μέχρι και για την αγκωνιά που έφαγε ο Λέτο (φωτό), ο Μαλεζάς που την έριξε να τιμωρηθεί με κίτρινη, είπε. Ο Παναθηναϊκός είχε σηκώσει βέβαια και το τεράστιο θέμα Βιγιαφάνιες. Που όχι μόνο αποβλήθηκε άδικα από τον σφαγέα Κουκουλάκη στο ματς με την ΑΕΚ, αλλά απορρίφθηκε η έφεση, μείνανε οι δύο αγωνιστικές και δεν έπαιξε εναντίον του ΠΑΟΚ. Εύλογα, λοιπόν, εκδόθηκε ανακοίνωση εναντίον του Κοντονή. Του σατανικού Ζακυνθινού που με τις παρεμβάσεις και παλινωδίες του αλλοίωσε το ευ αγωνίζεσθαι των πλέι οφ. Αυτού που τιμώρησε μόνο τη θύρα 13 και ήταν ο ηθικός αυτουργός για την απουσία του Βιγιαφάνες από το πλέον κρίσιμο παιχνίδι της σεζόν. Συμπέρασμα; Ολα στον Παναθηναϊκό βαίνουν καλώς. Ολα δουλεύουν ρολόι. Για το γεγονός ότι η ομάδα στη διάρκεια της σεζόν έμεινε με άδεια χέρια και δεν πήρε ούτε τη δεύτερη θέση, φταίνε οι εξωγενείς παράγοντες: Η εγκληματική οργάνωση. Η ΕΠΟ και ο Γκιρτζίκης. Ο Κοντονής. Οι διαιτητές και η πλαϊνοί. Και ο Κάρλος το τσακάλι.
Τελικά ο Στραματσόνι αποδείχτηκε καλύτερος ή χειρότερος του Γιάννη Αναστασίου;
Πηγή: Goal