Νταβίντ Φουστέρ, δεν θα ξεχάσω ποτέ...

Τα έξι χρόνια με τα έξι πρωταθλήματα και τα τρία Κύπελλα.

Τα γκολ στους τελικούς με τον Ατρόμητο και τον Αστέρα.

Τα γκολ στη Μόσχα και στο Χάρκοβο που έδωσαν νίκες στο Europa League.

Τα γκολ με την Άρσεναλ στο Φάληρο δυο χρονιές για το Champions League.

Τα γκολ κόντρα στην ΑΕΚ και στον ΠΑΟΚ και σε όλες τις ομάδες της Λίγκας. Μόνο ο ΠΑΟ σου ξέφυγε, αλλά κι αυτοί δεν μπόρεσαν ούτε μια σεζόν να σε ξεπεράσουν.

Τα 45 γκολ σε 168 αγώνες με την ερυθρόλευκη φανέλα. Και τις αμέτρητες δημιουργίες.

Την αμφισβήτηση στην αρχή όταν οι καχύποπτοι υποψιάστηκαν «μίζα» Βαλβέρδε. Και μετά οι ιαχές που από παιχνίδι σε παιχνίδι γίνονταν πιο δυνατές και πιο δυνατές...

«Οε, οε, οε Νταβίντ Φουστέρ»

Κι εσύ με το χέρι υψωμένο προς την εξέδρα να συνεχίζεις να τρέχεις ασταμάτητα για την ομάδα.

Δεν θα ξεχάσω ποτέ το χαμόγελό σου όλα αυτά τα χρόνια. Αυτό που χάθηκε για λίγο όταν πέρυσι ήταν να μην ανανεώσεις και στα ταξίδια ήσουν αμίλητος και μοναχικός. Και μετά τις υπογραφές, αυτό το ίδιο παιδικό χαμόγελο επέστρεψε ξανά.

Την αγάπη, τη λατρεία καλύτερα, με την οποία έπεφταν πάνω σου δεκάδες παιδάκια για φωτογραφία και αυτόγραφο τώρα στο τέλος, μετά το ματς με τον Πανθρακικό στο Καραϊσκάκη. Κεκλεισμένων των θυρών, αλλά τα παιδάκια ήταν έξω εκεί και σε περίμεναν. Όπως σε κάθε παιχνίδι όλα αυτά τα χρόνια.

Δεν θα ξεχάσω ποτέ τον τρόπο με τον οποίο ξεγλιστρούσες από τους αντίπαλους εκεί στο κέντρο, γυρίζοντας απότομα το σώμα μαζί με την μπάλα, σε μία από τις καλύτερες εικόνες «απαλλαγής» που έχουμε δει από παίκτη σε ελληνικά γήπεδα.

Δεν θα σταματήσω ποτέ να πιστεύω όσα έγραψα πριν από μερικές μόλις ημέρες, ότι τέτοιους τύπους σαν τον Φουστέρ δεν τους αφήνεις ποτέ να φύγουν, ακόμη κι αν σταματούν την ποδοσφαιρική δράση. Τους κρατάς για πάντα σε υπηρεσία, όχι μόνο στην καρδιά σου.

Μα κι αν πάω κάποτε να ξεχάσω, αυτή η φωτογραφία θα μου τα θυμίζει πάλι όλα...

Νταβίντ, σ΄ευχαριστώ...



Πηγή: pamesports.gr