Κατ’ αρχάς το πρώτο που πρέπει να κάνουμε είναι να ευχαριστήσουμε τον πιστό στρατιώτη Φουστέρ για την προσφορά του στον Ολυμπιακό, όλα αυτά τα έξι χρόνια -άσε που ήταν και γουρλής, αφού πήραμε και τα έξι πρωταθλήματα!

Ο Νταβίντ ασφαλώς και δεν ήταν ένας από τους καλύτερους ξένους που πέρασαν τα τελευταία χρόνια από τον Ολυμπιακό. Εξελίχθηκε, όμως, σε παίκτη-σύμβολο! Υπό την έννοια ότι συμβολίζει τον ξένο που ήρθε ως άγνωστος, αντιμετωπίστηκε αρχικά από ειρωνικά έως εχθρικά, αλλά στη συνέχεια τους κέρδισε όλους με τη δουλειά του, την ψυχή του και το ταλέντο του.

Αθόρυβα, αλλά ουσιαστικά αποτέλεσε μία έξυπνη και επιτυχημένη μεταγραφή, βάζοντας κρίσιμα γκολ, αλλά και φτιάχνοντας κρίσιμα γκολ. Συνολικά σημείωσε 46 γκολ, άρα είχε έναν μέσο όρο σχεδόν 8 γκολ ανά σεζόν, σε όλες τις διοργανώσεις. Η πρώτη του διετία ήταν πιο γεμάτη, έχοντας 13+10 γκολ, άρα μ.ό. κοντά στα 12. Η επόμενη τετραετία ήταν πιο κάτω, με μ.ό. τον μισό, κοντά στα 6 γκολ.

Κι ενώ τουλάχιστον στα τέσσερα πρώτα χρόνια είχε ετησίως σταθερά από 30 συμμετοχές και πάνω σε πρωτάθλημα, Κύπελλο και Ευρώπη (έστω κι αν αρκετές ήταν ως αλλαγή), την τελευταία διετία έπεσαν πολύ κι οι συμμετοχές του: πέρσι 24 και φέτος 17. Οι τραυματισμοί ήταν συχνοί, ειδικά σε θλάσεις αλλά και όχι μόνο. Μην ξεχνάμε ότι μιλάμε για παίκτη πλέον στα 34 προς 35.

Θυμάμαι τις προάλλες είχα γράψει ένα κομμάτι με τίτλο, «περνάνε τα χρόνια». Με πόνο το είχα γράψει, ακριβώς γιατί αφορούσε τον Φουστέρ. Αλλά είναι μία πραγματικότητα. Ειδικά για ένα παιδί, που έχει μάθει να παίζει με ένα συγκεκριμένο στιλ παιχνιδιού, δηλαδή να πρεσάρει, να τρέχει παντού, να μαρκάρει, έχει σημασία κι αυτή η παράμετρος, η ηλικία.

Θα είναι πάντα στις καρδιές μας ο Φουστέρ.

Επαιξε 169 φορές με την ερυθρόλευκη και έβαλε 46 γκολ.

Πέντε από αυτά τα γκολ στην Ευρώπη: τα τέσσερα τη σεζόν 2011-12. Τα δύο στην Αρσεναλ (στην ήττα 1-2 έξω και στη νίκη 3-1 μέσα) και τα δύο στα «διπλά» (1-0) με Ρούμπιν και Μέταλιστ. Και το τελευταίο πέρσι, στο 4-2 με τη Μάλμε.

Δώδεκα γκολ στο Κύπελλο, εκ των οποίων τα δύο στους τελικούς με τον Ατρόμητο 2-1 το 2012 (το νικητήριο στο 119’) και με τον Αστέρα Τρίπολης 3-1 το 2013 (την ισοφάριση στο 42’) και άλλα δύο σε νίκες 2-1 επί του ΠΑΟΚ, μία στο Καραϊσκάκη πρόπερσι και μία στην Τούμπα φέτος.

Και 29 γκολ στο Κύπελλο, εκ των οποίων τρία στον ΠΑΟΚ (ένα στο 4-0 πρόπερσι) και δύο στην ΑΕΚ (ένα στο 6-0 επί Βαλβέρδε κι ένα στο 4-0 επί Ζαρντίμ). Μόνο ο Παναθηναϊκός του ξέφυγε, αλλά εκείνη η ασίστ στον Μήτρογλου για το γκολ του Κώστα στη Λεωφόρο στο 90’, το 1-0, πρόπερσι, άξιζε πολλά! Οπως είχε φτιάξει ένα γκολ του Τζιμπούρ στο 2-2 με τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ, αλλά και το γκολ του Καμπιάσο φέτος στο 3-1 στο Καραϊσκάκη. Αρα, και τον βάζελο δεν τον άφησε παραπονούμενο!
Ηρθε άγνωστος, ρεζέρβα της Βιγιαρεάλ και έγινε ΓΑΥΡΟΣ αδελφός. Φόρεσε το περιβραχιόνιο του αρχηγού και θα είναι για πάντα μέλος της μεγάλης ερυθρόλευκης οικογένειας.

Καλύτερα με Ισπανούς…

Αν θέλετε κι ένα… μυστικό: ο Φουστέρ πάντοτε έπαιζε καλύτερα με Ισπανούς προπονητές -όχι μόνο με τον Βαλβέρδε, που τον έφερε, αλλά και με τον Μίτσελ. Είχε να κάνει και με τη γλώσσα και με την εμπιστοσύνη.

Αντίθετα, για τον Νταβίντ δεν ήταν ποτέ το ίδιο με τους Πορτογάλους (Ζαρντίμ, Βίτορ Περέιρα, Μάρκο Σίλβα). Κι αυτοί τον σέβονταν και τον υπολόγιζαν, αλλά δεν ήταν το ίδιο, όπως με τους συμπατριώτες του. Ισως να είχε να κάνει και με την ψυχολογία του ίδιου του Φουστέρ, που ένιωθε πιο άνετα με Ισπανούς προπονητές. Και ξέρουμε όλοι πόσο μεγάλη σημασία παίζει στο ποδόσφαιρο ο παράγοντας ψυχολογία, ακόμη και στους πιο έμπειρους παίκτες…

Επαιξε ρόλο του Τσόρι

Ενα ακόμη… μυστικό, που για να είμαι ειλικρινής δεν είναι και μυστικό!

Σαφώς κι έπαιξε ρόλο στη μη ανανέωση του συμβολαίου του Φουστέρ, η παραμονή του Τσόρι. Και οι δύο 35άρηδες, με τον Φουστέρ να παίζει κι αυτός σε ρόλο μεσοκυνηγού (όπως και ακραίου κυνηγού βεβαίως) και με τον Μάρκο Σίλβα να έχει πει στη διοίκηση ξεκάθαρα ότι θέλει στο ρόστερ της νέας σεζόν όσο το δυνατόν λιγότερους παίκτες από 30 ετών και πάνω.

Αν τα βάλεις όλα αυτά μαζί κάτω, προκύπτει η εξέλιξη με τον Φουστέρ, με το κριτήριο ότι ο Τσόρι σαν κλάση μπορεί, θεωρητικά τουλάχιστον, να βοηθήσει περισσότερο τη νέα σεζόν και να μη μείνει μόνος του ο Φορτούνης, παίρνοντας όλο το βάρος για το Νο 10 του Ολυμπιακού…

Πηγή: Γαύρος

Νικολακόπουλος Ποδόσφαιρο Superleague SPORTS Ολυμπιακός