Τώρα που τελείωσε το πρώτο κομμάτι της προετοιμασίας, μπορείς να πεις δύο κουβέντες. Εστω και αν ακόμα είναι πολύ νωρίς και το… μπακγκράουντ θολώνει και από την απόφαση του Βίκτορ να δώσει έμφαση στη φυσική κατάσταση. Πράγμα που σημαίνει ότι τα ποδάρια των παικτών είναι περισσότερο σφιχτά. Κάποια πράγματα, όμως, φαίνονται. Οπως η σκέψη του κόουτς να χρησιμοποιήσει σύστημα με δύο επιθετικούς. Αν το κάνει όπως το κάνει σήμερα, δηλαδή με τον Φορτούνη ή τον Τσόρι σε ρόλο πίσω από τον επιθετικό, τότε χρειάζεται έναν ακόμα σέντερ φορ για να κάνει τριάδα με τους Ιντέγε και Πουλίδο. Καλός ο Ολαϊτάν, αλλά δεν νομίζω ότι μπορεί να μείνει στο ρόστερ της πρώτης ομάδας.
Ασε που πιάνει και θέση ξένου. Αν, τώρα, το κάνει ακόμα πιο λύσσα και πάει να παίξει 4-4-2 με δύο επιθετικούς, τότε χρειάζεται να πάρει δύο ακόμα. Εκτός κι αν κρατήσει και τον Ολαϊτάν. Σενάριο που δεν μοιάζει πολύ πιθανό, η χρήση του καθαρού 4-4-2, δεδομένου ότι με το σύστημα αυτό περιορίζει αρκετά τόσο τον Φορτούνη, που ήταν πέρυσι ο κορυφαίος παίκτης του Ολυμπιακού, όσο και τον Τσόρι Ντομίνγκες. Ενα ακόμα που πρέπει να σημειώσεις -πέρα βέβαια από την εξαιρετική εικόνα κυρίως του Μανθάτη από τους πιτσιρικάδες- είναι η εικόνα του Καπίνο. Ο νεαρός γκολκίπερ βγάζει προσωπικότητα, έχει εξαιρετικό κορμί και όσο περνά ο καιρός και γνωρίζεται καλύτερα με το κεντρικό αμυντικό δίδυμο της ομάδας τόσο πιο γερά θα πατά στα πόδια του. Υπάρχει και κάτι, όμως, που πρέπει να το βελτιώσει γρήγορα αν δεν θέλει να έχει προβλήματα. Και αυτό είναι το παιχνίδι με τα πόδια. Ακόμα εκεί ο Καπίνο υστερεί. Δεν μπορεί να πλησιάσει τους προηγούμενους τερματοφύλακες του Ολυμπιακού στον συγκεκριμένο τομέα. Και αυτό είναι πολύ σημαντικό για τον τρόπο με τον οποίο έχει μάθει να παίζει η ομάδα.
Δεν υπάρχει άλλος δρόμος από τη δουλειά. Να στρωθεί, να κάνει έξτρα προπονήσεις, να κόψει όλα τα ρεπό του -όπως έκοψε και την άδειά του- και να γίνει ακόμα καλύτερος για να γίνει και σημείο αναφοράς στο ρόστερ του Ολυμπιακού.
(Το κείμενο δημοσιεύθηκε στον «ΓΑΥΡΟ» στις 02/07/2016)