Είδα τα παιχνίδια και του Παναθηναϊκού και του ΠΑΟΚ και της ΑΕΚ. Ένα το κοινό τους σημείο: για πρώτη φορά δεν ευνοήθηκαν από τη συγκυρία ενός γρήγορου γκολ από λάθος αντίπαλου και αμέσως έμειναν στο μηδέν.

Προσέξτε: κι οι τρεις μπορούσαν να κερδίσουν. Τουλάχιστον πιο εύκολα απ΄ ότι θα μπορούσε να κερδίσει ο Ολυμπιακός στη Λάρισα, όπου απείλησε μόλις μία φορά στο 18’ με τον Ιντέγε. Ειδικά ο ΠΑΟΚ κι ο Παναθηναϊκός δεν ήταν μακριά από το τρίποντο. Πιο μακριά ήταν η ΑΕΚ, παρότι θεωρητικά είχε το πιο εύκολο ματς.

Όμως, η πραγματικότητα δεν αλλάζει: αυτή τη φορά δεν προηγήθηκαν γρήγορα από λάθος αντίπαλου και απέτυχαν να κερδίσουν. Να θυμίσω ότι ο Παναθηναϊκός άνοιξε το σκορ στο δεκάλεπτο με πέναλτι στη Λιβαδειά και με τον ΠΑΣ έπαιζε με παίκτη παραπάνω από το 20’. Ότι η ΑΕΚ προηγήθηκε από τα πρώτα λεπτά και με την Ξάνθη και με τη Βέροια από χοντρά λάθη των Λυσγάρα και Λόπες. Κι ότι ο ΠΑΟΚ άνοιξε το σκορ με τον Παναιτωλικό στο 2’ από τραγικό λάθος του Μύγα και προηγήθηκε 1-0 στην Τρίπολη στο 20’ από απόκρουση του Κοσίτσκι πάνω στον Κουλούρη.

Για να μην πάει το μυαλό κανενός πουθενά, δεν υπονοώ τίποτα περίεργο. Μιλάω για λάθη. Σοβαρά όμως λάθη αντιπάλων, που βοήθησαν Παναθηναϊκό, ΑΕΚ και ΠΑΟΚ να βρεθούν μπροστά στο σκορ από τα πρώτα λεπτά κι έτσι να καθαρίσουν τα παιχνίδια τους, σχετικά εύκολα μάλιστα. Όταν λοιπόν στην τελευταία αγωνιστική δεν έγιναν τέτοια λάθη, δεν ήρθε το γρήγορο γκολ κι όλοι την πάτησαν.

Τι μου έμεινε από αυτά τα ματς;

Στον Παναθηναϊκό δεν έπιασε το κόλπο με τον Μπεργκ να κάνει την «βρόμικη» δουλειά (τις πάσες) και τον Λουντ να εκτελεί. Και δεν μου φαίνεται γενικά εύκολο να πιάσει, γιατί δεν μοιάζει να το έχει το γκολ ο Φιλανδός-μην κοιτάτε που με τον ΠΑΣ είχε «κοιμηθεί» το δεξί μπακ, ο (καλός επιθετικά) Καρανίκας, τόσο στο γκολ του Λουντ και στο γκολ του Μπεργκ. Η εξάρτηση του Παναθηναϊκού από τον Μπεργκ είναι απίστευτη, αλλά όχι παράλογη. Κάθε κίνησή του μέσα η, κοντά στην περιοχή, βάζει πονοκέφαλο στους αμυντικούς. Αλλά ακόμη δεν βλέπω κανένα άξιο παρτενέρ του Σουηδού (π.χ. Λουντ, Ιμπάρμπο, Εμποκού, Ρινάλντι).

Στον ΠΑΟΚ δεν κατάλαβα γιατί ο Ίβιτς δεν είχε στον πάγκο τον Περέϊρα και τον Μυστακίδη, ώστε να είχε εξτρά βοήθεια ακριβώς για την περίπτωση να μην έρχονταν το γκολ. Κακός δεν ήταν ο ΠΑΟΚ, όπως δεν ήταν κακός κι ο Παναθηναϊκός στο Αγρίνιο (ενώ ο Ολυμπιακός ήταν κακός στη Λάρισα), αλλά το να είναι καλύτερός σου ο αριστερός στόπερ Τζαβέλας με την Ξάνθη στην Τούμπα, δεν νομίζω ότι «λέει». Κι όσο αρχίζει και κουράζεται ο Μάτος να πλαγιοκοπεί, τόσο θα λιγοστεύουν οι ευκαιρίες.

Στην ΑΕΚ είδαμε μία κλασική ομάδα Κετσπάγια: να θέλει το μηδέν πίσω και να ψάχνει το γκολ μόνο από την ατομική ποιότητα. Γι΄ αυτό προφανώς και γέμισε το ρόστερ με επιθετικογενείς παίκτες (μόνο χθες έπαιξαν εφτά, οι Πατίτο, Βάργκας, Πέχαρτ, Μπακασέτας, Χριστοδουλόπουλος, Αραβίδης, Πλατέλλας), έτσι ώστε όταν λείπουν κάποιοι, όπως χθες οι Μάνταλος, Αλμέϊδα, να γίνεται η δουλειά. Το αποτέλεσμα, ωστόσο, ήταν πολύ φτωχό δημιουργικά. Κλασική φάση για γκολ δεν έγινε ποτέ.

Διαιτητικά ο απολογισμός των τριών πρώτων αγωνιστικών για τους τρεις αντίπαλους του Ολυμπιακού;

Σε σύνολο εννιά αγώνων, τρεις φορές έπαιξαν με παίκτη παραπάνω: ο ΠΑΟ 70 λεπτά με τον ΠΑΣ κι ο ΠΑΟΚ ένα ημίχρονο με τον Αστέρα και 25 λεπτά με την Ξάνθη. Κι η ΑΕΚ θα έπρεπε να παίζει χθες με δέκα παίκτες όλο το β΄ ημίχρονο (βλέπε ξεκάθαρη αποβολή του Σιμόες στο 47’). Ο δε Παναθηναϊκός πήρε ένα πέναλτι δώρο, το κρίσιμο 1-0 στη Λιβαδειά, και του στερήθηκε ένα σίγουρο γκολ με το οφσάϊντ στο Αγρίνιο (δύσκολη φάση για τον επόπτη, αλλά λάθος απόφαση).

Με τρεις αποβολές υπέρ κι ένα πέναλτι υπέρ σε τέσσερα από τα εννιά ματς, δεν τον λες και…κακό τον απολογισμό!

Πηγή: gazzetta.gr

Κώστας Νικολακόπουλος Ποδόσφαιρο SPORTS Ολυμπιακός