Και χωρίς μάλιστα να έχει τη βουλευτική ιδιότητα. Λέγαμε το Σάββατο, λίγες ώρες πριν γίνει ο ανασχηματισμός, για την παράδοση που θέλει αυτόν που πηγαίνει στο Υφυπουργείο Αθλητισμού να είναι χειρότερος απ' αυτόν που φεύγει. Βάζοντας κάτω τα παπιέ, που λένε οι Γάλλοι, αυτή ακριβώς είναι η προοπτική με τον εν λόγω Βασιλειάδη.

Η πρώτη κίνηση που έκανα μόλις κυκλοφόρησε το όνομά του ήταν να πάρω τηλέφωνο τον άνθρωπό μου στον ΣΥΡΙΖΑ: «Λέγε». «Φιλόδοξος και καριερίστας». Η δεύτερη κίνηση, να γκουγκλάρεις για να κόψεις φάτσα και να βγάλεις συμπέρασμα. Σκέψου να έχεις κόρη και να στον φέρει για γαμπρό. Την πετάς από το παράθυρο. Και για να μην είμαστε άδικοι, πάντα υπάρχει η πιθανότητα τα φαινόμενα να απατούν. Δεν είναι δεδομένο, δηλαδή, ότι αυτό που βλέπεις, αυτό και είναι. Οπως συμβαίνει στο 100% με τον σύντροφο Πολάκη. Η πρώτη λέξη που έγραψα στο κείμενο ήταν νταραβεριτζής. Για να μη γίνει καμιά παρεξήγηση, αυτό αφορά το πόστο. Οχι κατ' ανάγκη αυτόν που το υπηρετεί. Στα 37 του χρόνια, λοιπόν, ο περί ου ο λόγος Βασιλειάδης άνοιξε την πόρτα της εξουσίας: γενικός γραμματέας της επιτροπής για την καταπολέμηση της διαφθοράς. Απλό και κατανοητό.

Εχεις στα χέρια σου ντάνες από φακέλους. Που αφορούν σοβαρές υποθέσεις καταγγελιών για σοβαρούς ανθρώπους. Ποιος θα κατηγορηθεί για διαφθορά δηλαδή; Ο γύφτος από την Αγία Βάρβαρα, που πουλάει καρπούζια και μπανάνες, ότι κλέβει στο ζύγι; Ο σοβαρός μεγαλοεπιχειρηματίας είναι που θα έχει τέτοια μπλεξίματα. Πολλές είναι οι υποθέσεις που τρέχουνε κι αφορούν επιφανή πρόσωπα της υψηλής κοινωνίας. Λόγοι ευγενείας, όμως, δεν μας επιτρέπουν να παραθέσουμε ονόματα. Δεν θα πω τι κάνει ο γγ καταπολέμησης της διαφθοράς. Θα πω τι μπορεί να κάνει: Εναν φάκελο τον βάζει τελευταίο. Κι όταν ξανάρθει πρώτος, πάλι τον ξαναβάζει τελευταίο. «Με τόση πολλή δουλειά που έχουμε, ό,τι προλαβαίνουμε κάνουμε».

Αλλον φάκελο τον στέλνει στους από πάνω για τα περαιτέρω. Δηλαδή στο Μαξίμου, στον Παππά. (Δεν είναι τυχαίο ότι πήγανε οι δυο τους, α λα μπράτσεν, την Κυριακή στη Νέα Σμύρνη). Αλλον φάκελο τον δίνει σε κυριακάτικη (κι όχι καθημερινή) εφημερίδα για να γίνει πρωτοσέλιδος. Αλλον φάκελο τον κρατάει και τον διαχειρίζεται κατά βούληση. Ο,τι γουστάρει κάνει. Γι' αυτό άλλωστε σ' αυτές τις θέσεις το πρώτο που μετράει δεν είναι η ικανότητα. Είναι η εχεμύθεια. Οτι αυτός που βάζουμε εκεί είναι 101% δικός μας. Της εμπιστοσύνης μας. Και το στόμα του θα έχει κλειστό και δεν θα λαμογιάρει σε προσωπικό επίπεδο. Και δεν λέμε ντε και καλά ότι ο Βασιλειάδης, που κλήθηκε να υπηρετήσει την κυβέρνηση της Αριστεράς στα 37 του χρόνια, είχε αυτονομηθεί και ξηγιότανε για πάρτη του. Λέμε τι τεράστιες δυνατότητες νταραβεριού υπάρχουν στο συγκεκριμένο πόστο.

Ο Κοντονής, δηλαδή, που έφτασε πενήντα χρονών για να γίνει Υφυπουργός Αθλητισμού και να ασχολείται με τις στρακαστρούκες που πέφτουνε στα γήπεδα, μπροστά στον 38χρονο (σήμερα) Βασιλειάδη είναι πρόσκοπος. Λυκόπουλο με κοντά παντελονάκια. Γι' αυτό λέμε ότι έχει όλες τις προδιαγραφές για να βγει ακόμα χειρότερος από τον δαιμόνιο Ζακυνθινό. Από κει και πέρα, ψάχνοντας βρίσκεις κάποια ενδιαφέροντα ντεσού. Οτι δίδυμο Παπαγγελόπουλου - Βασιλειάδη, λειτουργώντας σαν Πραιτοριανοί του Μαξίμου, φάγανε τον Π.Νικολούδη από υπουργό Επικρατείας για την καταπολέμηση της διαφθοράς και πήρανε τη δουλειά απάνω τους. Ο πρώτος με την εμπειρία του πρώην διοικητή της ΕΥΠ (επί Νέας Δημοκρατίας) κι ο δεύτερος με τον νεανικό ζήλο. Γι' αυτό λέμε ότι μπροστά στον Βασιλειάδη ο Κοντονής είναι γατάκι.

Στα 37 του εγκατέλειψε τη μάχιμη δικηγορία και άνοιξε τα φτερά του για το μεγάλο ταξίδι

Αναλυτικό ρεπορτάζ σχετικά με την περίπτωση Βασιλειάδη έχει κάνει πριν από έναν χρόνο ο δημοσιογράφος Λευτέρης Χαραλαμπόπουλος: στα 21 του χρόνια, το 1999, έγινε μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου της Νεολαίας του Συνασπισμού. Είχε όμως φιλοδοξίες για παραπάνω. Και καθώς έμενε στάσιμος στην ιεραρχία, το 2004 την κοπάνισε για το ΠΑΣΟΚ του Γιωργάκη. Είχε κατέβει μάλιστα ως υποψήφιος με το ψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές του δικηγορικού συλλόγου Αθήνας. Υστερα από οκτώ χρόνια, το 2012, πήρε χαμπάρι τη δουλειά ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πάει τρένο για την εξουσία, έκανε την ανάγκη φιλότιμο και επέστρεψε.

Εχει λεχθεί μάλιστα ότι έψαχνε να βρει σε ποια παιδική χαρά πάει τα παιδιά του ο Αλέξης Τσίπρας, για να πάει και τα δικά του. Δύο χρόνια αργότερα, το 2014, κατέβηκε υποψήφιος με τον συνδυασμό του ΣΥΡΙΖΑ στις δημοτικές εκλογές στα Βριλήσσια. Πριν από τις κρίσιμες εκλογές του 2015, βοήθαγε μέσω των γνωριμιών του στις συναντήσεις των Φλαμπουράρη - Παππά με επιχειρηματίες. Κάπως έτσι ο Βασιλειάδης είδε το φως το αληθινό. Να εγκαταλείψει δηλαδή στα 37 του τη μάχιμη δικηγορία, να κλείσει το γραφείο του και ν' ανοίξει τα φτερά του για το μεγάλο ταξίδι, καβάλα στο άλογο της εξουσίας: νομικός σύμβουλος του Βούτση στο Υπουργείο Εσωτερικών. Γραμματέας στην καταπολέμηση της διαφθοράς κι από το Σάββατο υφ. Αθλητισμού.

Από τούδε και στο εξής η ΕΠΟ θα υπάγεται στο Υπουργείο Δικαιοσύνης

Αποκλειστικό: Ο Κοντονής (φωτό) παίρνει μαζί του την ΕΠΟ. Εύκολο είναι. Μέσα στη βδομάδα καταθέτει σχετική τροπολογία στη Βουλή. Οτι για λόγους δημοσίου συμφέροντος η Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία φεύγει από το Υφ.Αθλητισμού. Αυτό έλειπε, να την αφήσει στον Βασιλειάδη. Μικροί, μεγάλοι στο καφενείο; Είναι ποτέ δυνατόν ν' αφήσει αυτό το τεράστιο έργο στη μέση; Δεν πρόλαβε να φύγει ο γάτος Κοντονής το Σάββατο και το ίδιο βράδυ τα ποντίκια αρχίσανε τον χορό και την πέσανε στον Τσαχειλίδη. Αν ήτανε ακόμα στον Αθλητισμό ο Σιορ Σταύρος, επιτόπου θα είχε αναβάλει όχι μόνο το ντέρμπι αλλά ολόκληρη την αγωνιστική. Από τούδε και στο εξής, λοιπόν, η ΕΠΟ θα υπάγεται στο Υπουργείο Δικαιοσύνης.

Αλλος τρόπος για να καταπολεμηθούν η διαφθορά, η ανομία, η διαπλοκή, η σήψη, που έχουν διαβρώσει το ελληνικό ποδόσφαιρο, δεν υπάρχει. Η τεχνογνωσία του δαιμόνιου Ζακυνθινού, σε συνδυασμό με τις δυνατότητες που του δίνει το Υπουργείο Δικαιοσύνης, είναι ο καλύτερος συνδυασμός για να μην ανακοπεί η πορεία προς την εξυγίανση. Και ταυτόχρονα, όπως τόνισε την Παρασκευή στη Βουλή ο Χαράλαμπος Σταύρος, «να δικαιωθούν οι αγώνες του λαϊκού κινήματος αλλά και οι απλοί αγωνιστές που έχασαν τη ζωή τους στα βουνά, στις εξορίες και στα κολαστήρια της δικτατορίας». Ας αφήσουμε όμως την πλάκα κι ας μιλήσουμε σοβαρά. Κατ' αρχάς, αυτό ακριβώς ήταν το όνειρο του Κοντονή. Του κάθε δικηγόρου θα μπορούσαμε να πούμε: να γίνει υπουργός Δικαιοσύνης. Οσο για το Υπουργείο Δικαιοσύνης, δεν ξέρουνε πού έχουνε μπλέξει. Ούτε τι τους περιμένει ξέρουνε ούτε τι έχουνε να τραβήξουνε.

εφημερίδα "Goal"