Kαλή τύχη στον Στραματσαρισμένο Παναθηναϊκό και με... βρακιά τσίγκινα στη Νέα Σμύρνη

Μέχρι χθες το βράδυ αναρωτιόμουνα αν το χειρότερό μου ήταν το κάζο απ’ την Καμπάλα που πήρε την πρόκριση με τσαμπουκά εν Αθήναις ή το καρναβάλι με τον ΟΦΗ του Γκατούζο που τσίμπησε ετσιθελικά το διπλό στη Λεωφόρο.

Για τα τελευταία χρόνια μιλάω, γιατί και παλαιότερα έχουμε ζήσει σκηνές απείρου κάλλους. Αλλά λέμε για τα τωρινά με την Παναθηναϊκή Συμμαχία, γιατί είναι καινούρια η προσπάθεια και το ξεκίνημα έρχεται από το μηδέν -για να μην πω απ’ το μείον. Για τα τωρινά που δίνεις κι ένα αβάντζο στην ομάδα.

Και κάνεις υπομονή όταν την βλέπεις να παραπαίει μετά απ’ την πρώτη μαγική χρονιά του Αναστασίου. Γιατί βλέπεις ότι οι παίκτες θέλουν αλλά δεν μπορούν. Πόσο ν’ αντέξουν τα πόδια του Πράνιτς, η μέση του Μέντες και αυτό το πράγμα που παρίστανε την σπονδυλική στήλη του Μπαϊράμι; Τόσα μπορούσανε τα παιδιά, τόσα κάνανε. Τόση μπάλα ήξεραν ο Τριανταφυλλόπουλος κι ο Ατζαγκούν, τόσο γούσταρε ο Μπούι, τόσο βαριόταν (μετά απ’ την πρώτη σαιζόν) ο Νάνο. Αυτή είναι η στάνη, αυτό τυρί βγάνει, δεν πα’ να έχεις προπονητή τον Μουρίνιο.

Ενώ τώρα; Τώρα ξηλώθηκε η διοίκηση, έριξε χρήμα, άνοιξε το πορτοφόλι κι έφερε παίκτες με βιογραφικό νορμάλ και ηλικία σχετικώς κανονική. Ούτε «κρίση», ούτε «μαύρη τρύπα», ούτε «υποφέρουμε». Το είπε και το έκανε ο Αλαφούζος, δεν κρατήθηκε. Κι ο Στραματσόνι, ως μάνατζερ τη χειρίστηκε άψογα τη δουλειά. Ως προπονητής όμως; Και περισσότερο από προπονητής, ως επικεφαλής της ομάδας που θα βάλει τους παίκτες να ακολουθήσουν το σχέδιό του;

Διότι εδώ έχουμε να κάνουμε όχι με παίκτες που θέλουν αλλά δεν μπορούν, αλλά με παίκτες που μπορούν αλλά δεν θέλουν. Τέτοιο σκορποχώρι, τέτοιο χειμαδιό, τέτοιο μπουλούκι είναι ο Παναθηναϊκός που κατεβαίνει στο γήπεδο. Σε φάση «έλα μωρέ και τι έγινε, σήμερα είμαστε εδώ αύριο θα πάμε αλλού». Νοοτροπία μισθοφορική της συμφοράς και όσα πάνε όσα έρθουν. Για τα πανηγύρια, όπως χθες το βράδυ με τον Άγιαξ. Και θα πας έτσι στη Νέα Σμύρνη με Πανιώνιο έτοιμο να σε γλεντήσει; Καλή τύχη εύχομαι και βρακιά τσίγκινα γιατί μπορεί να μας προκύψουν ομορφιές άνευ προηγουμένου…