Αθλιότητες χαρακτήρισε τις δηλώσεις του Στάνισλαβ Κάρασι για τους ναρκωμένους παίκτες του Ερυθρού Αστέρα το 1971, στον επαναληπτικό με τον Παναθηναϊκό στη Λεωφόρο, ο Αριστείδης Καμάρας με συνέντευξή του στον SportDog.
"Ξέχασε φαίνεται ο Στάνισλαβ Κάρασι τη φοβερή διαιτησία του Νιεμάγιερ, στο Βελιγράδι, που έπειτα από εκείνο το ματς δεν ξαναδιαιτήτευσε. Ξεχνάνε τις δικές τους αθλιότητες, όταν καταλόγισε το 2ο γκολ ενώ δεν είχε περάσει η μπάλα τη γραμμή και μπήκε ο μεγάλος Φέρενς Πούσκας στο γήπεδο, τον έβρισε (τον έλεγε γουρούνι) και τον έφτυσε και ο διαιτητής έκανε σαν να μην συνέβαινε τίποτα. Αυτός ο φτιαγμένος διαιτητής, που δεν έδωσε πέναλτι σε εμένα στο 3-1. Η μαφία των διαιτητών είναι διεθνής, γι' αυτό και μετά από 4-5 χρόνια τον έκαναν παρατηρητή", είπε αρχικά μέσω του SportDog ο παλαίμαχος άσος και συμπλήρωσε για τις δηλώσεις του Κάρασι:
"Ας απαντήσει πρώτα γι' αυτά που τραβήξαμε εμείς για να κοιμηθούμε στο ξενοδοχείο που καταλύσαμε στο Βελιγράδι, πριν από το ματς και μετά μπορεί να λέει ό,τι θέλει. Αλλά αναρωτιέμαι: Τώρα το θυμήθηκε; Ίσως τον είχαμε ναρκώσει κι αυτόν, με δηλητήριο και να συνήλθε τώρα. Κράτησε μία νάρκωση 46 ετών! Αντί να αποδώσει τα εύσημα στην ελληνική εφευρετικότητα για τη νάρκωση που του κάναμε... Για να σταματήσω το χιούμορ όμως, πώς έκανε εκείνο το φοβερό σουτ ο Κάρασι, που έβγαλε ο Κωνσταντίνου, αν ήταν ναρκωμένος; Και το παιχνίδι που έκανε ο Φιλίποβιτς, πώς εξηγείται αφού ήταν ναρκωμένος κι αυτός; Αθλιότητες. Καλύτερα να κοιτάξει την καμπούρα του για το τι έγινε στο Βελιγράδι. Να τοποθετηθεί σε αυτά πρώτα και να αφήσει τις αθλιότητες μετά από 46 χρόνια".
"Ο Παναθηναϊκός είχε μία τραγική παρένθεση που λέγεται Στραματσόνι. Υπήρξε κάποια στιγμή μία αίσθηση ότι μπορούσε αυτός ως Ιταλός, ως πρώην προπονητής της Ίντερ κ.λπ., να αλλάξει κάτι. Το μόνο που κατάφερε ήταν ο αφελληνισμός του Παναθηναϊκού, που υπάρχει βέβαια σε όλες τις ελληνικές ομάδες. Δεν θα οδηγήσει πουθενά αυτό, οι μοναδικοί που κερδίζουν είναι οι μάνατζερ που παίρνουν το 25 - 30% της μεταγραφής μπροστά. Τον φόρτωσε, τον βύθισε με ένα σωρό βαρίδια και τώρα προσπαθεί ο Παναθηναϊκός να βγάλει το κεφάλι του από το νερό, για να αναπνεύσει".
"Όπως σας μίλησα με θέρμη για το πρόβλημα του αφελληνισμού των ομάδων, θέλω να πω και για τη φροντίδα που θα πρέπει να υπάρξει στο νέο αθλητικό νόμο για τα ερασιτεχνικά σωματεία που πεθαίνουν. Κι αν πεθάνουν τα αθλητικά σωματεία, δεν υπάρχει αθλητισμός. Από εκεί τροφοδοτείται το σύμπαν, ακόμα και τα επαγγελματικά σωματεία, γιατί από καπου ξεκινάνε τα παιδιά. Στα ερασιτεχνικά σωματεία υπάρχει μία πρώτη υποδοχή. Από τις αλάνες πάνε στα σωματεία και από εκεί μετά ξεπηδάνε οι αθλητές. Αν δεν προστατευτεί ο ερασιτεχνικός αθλητισμός, είναι χαμένη υπόθεση. Το σημαντικό θέμα τού αθλητικού νομοσχεδίου πρέπει να είναι αυτό και όχι τι θα κάνει η ΕΠΟ. Φυσικά και μας ενδιαφέρει και αυτό το θέμα, αλλά αυτό είναι κάτι που θα λυθεί. Εκείνο που χρειάζεται κρατική παρέμβαση είναι ο ερασιτεχνικός αθλητισμός. Εγώ θα αγωνιστώ για αυτό. Υπάρχουν παράγοντες που βάζουν χρήματα και μοχθούν άνθρωποι που λειτουργούν με ανιδιοτέλεια, που πιστεύουν στην ιστορία και την παράδοση που υπάρχει.
Αλλά και το θέμα της βίας πρέπει να προβλεφθεί, που είναι μάστιγα χειρότερη και από το ντόπινγκ. Είναι δυνατόν να μη γίνονται αγώνες ή να μην είναι γεμάτα τα γήπεδα με φιλάθλους και από τις δύο ομάδες; Γίνονται αγώνες με απαγόρευση συμμετοχής φιλάθλων και από τις δύο ομάδες, κάτι που είναι κατάντημα και δείχνει έλλειψη πολιτισμού και παιδείας. Το μεγαλύτερο πρόβλημα της Ελλάδας είναι η υποβάθμιση της παιδείας. Εμείς, στην εποχή μου, μαθαίναμε γράμματα. Τα παιδιά σήμερα έχουν περισσότερα μέσα για την πρόσληψη γνώσεων, αλλά δυστυχώς δεν μαθαίνουν γράμματα. Με γέμισε πείρα η ζωή, αλλά το ποδόσφαιρο μου άνοιξε τα μάτια και με πήγε σε όλα τα μέρη του κόσμου".