Δεν έχει νόημα να γραφτεί κάτι περισσότερο για τον Ζοσέ Μοράις από την στιγμή που ο άνθρωπος παραιτήθηκε. Ούτε χρειάζεται να ειπωθεί κάτι για το παιχνίδι του Αγρινίου. Πολύ απλά, γιατί ο Πορτογάλος δεν ήταν το πρόβλημα της ΑΕΚ. Ούτε και οι συγκεκριμένοι παίκτες φταίνε. Άλλοι φέρανε στην ομάδα τον άνθρωπο με το... βαρύ βιογραφικό και την ταμπέλα του «βοηθού του Special One» και άλλοι δημιούργησαν αυτό το έμψυχο δυναμικό, το οποίο είναι πιο ηττοπαθές και από την ομάδα που υποβιβάστηκε την περίοδο 2012-2013. Τότε τουλάχιστον το πάλεψαν, ενώ είχαν τεράστια οικονομικά και διοικητικά προβλήματα.

Τώρα που η ομάδα είναι συνεπέστερη οικονομικά και σταθερότερη διοικητικά ποια είναι η δικαιολογία; Μην το πολύ ψάχνουμε. Κατήντησε κουραστικό. Ο κόσμος το έχει τούμπανο άλλωστε. Έδειξε υπομονή, αλλά το ποτήρι ξεχείλισε. Ωστόσο, το μήνυμα της Τρίπολης για την ομάδα... παρωδία δεν το αφουγκράστηκαν στην ΠΑΕ ΑΕΚ. Άφησαν τoν πιο αποτυχημένο και μαθηματικά πλέον προπονητή που πέρασε από τον κιτρινόμαυρο πάγκο να συνεχίζει τα αρνητικά αποτελέσματα.

Το πρόβλημα στην ΑΕΚ ξεκινά από την ηγεσία του συλλόγου, όπως το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι που λέει η θυμόσοφη ρήση. Το πρόβλημα αρχίζει από την στιγμή που το «Ερχόμαστε», το σύνθημα επιστροφής που εμπνεύστηκε ο Δημήτρης Μελισσανίδης δεν υλοποιήθηκε ποτέ. Αρχίζει από υποσχέσεις σε οργανωμένους, για χτίσιμο ομαδάρας που θα τους κάνει να τρίβουν τα μάτια τους. Ξεκινά από ουτοπικές δεσμεύσεις για ανάδειξη Ελλήνων ταλέντων, τη στιγμή που (δυστυχώς) το ποδόσφαιρο δεν λέει, να παρεκκλίνει εξ όσων επιβάλλει η παγκοσμιοποίηση και η εμπορευματοποίηση. Το γήπεδο ας το αφήσουμε εκτός, γιατί το θέμα είναι... άλλου παπά ευαγγέλιο. Και ας υπάρχει κοινή συνισταμένη μεταξύ των δύο προβλημάτων που δεν είναι άλλο από το οικονομικό.

Ο κόσμος το φωνάζει. Ο Μελισσανίδης πρέπει να βάλει λεφτά, για να φτιάξει ομάδα. Συμφωνώ. Η φετινή ΑΕΚ όμως σε κάθε στραβοπάτημά της επιβεβαίωνε, ότι εκτός από επενδύσεις που δεν έγιναν, δεν είχε και σχέδιο. Εδώ άλλες ομάδες του πρωταθλήματος έφτιαξαν πολύ καλά σύνολα με λιγότερα χρήματα. Βλέπεις τον ΠΑΣ Γιάννινα, την Ξάνθη, τον Πανιώνιο και μετά βλέπεις την ΑΕΚ και συνειδητοποιείς, ότι η διαφορά είναι η μέρα με τη νύχτα. Όλα έχουν την αιτία τους. Ο ουσιαστικός ηγέτης της ομάδας έχει επιβάλλει ένα μοντέλο διοίκησης, το οποίο αφήνει τον σύλλογο να δουλεύει στον αυτόματο. Έτσι οι αποφάσεις παίρνονται καθυστερημένα, ευθύνες δεν αναλαμβάνει κανένας, όλοι είναι ικανοποιημένοι και ο ίδιος ο ηγέτης μένει στο απυρόβλητο. Αυτό το πρότυπο βέβαια δεν μπορεί να αντέξει για πολύ. Μία, δύο, τρεις, την τέταρτη καίγεται, αφού ο κόσμος ξυπνά και βλέπει, ότι κάτι δεν πάει καλά.

Κάτι τρέχει. Τί συμβαίνει και η ΑΕΚ χάνει από όλα τα χωριά της Super League; Για πρωτάθλημα έλεγαν στους ΑΕΚτζήδες πριν ξεκινήσει η σεζόν και η ομάδα ξέμεινε στα μισά του πρωταθλήματος στην 6η θέση, 17 βαθμούς από την κορυφή και με στόχους που βλέπει, ότι δύσκολα θα τους διεκδικήσει φέτος. Μη γελιόμαστε και οι πλέον αισιόδοξοι δεν πιστεύουν, ότι μπορεί αυτή η ομάδα να μπει στα πλέι οφ ή να κυνηγήσει ξανά το Κύπελλο. Απορεί και εξίσταται ο Ενωσίτης για όσα συμβαίνουν. Ακούει περισσότερες φωνές να μιλούν για τσάμπα μάγκες και πληγώνεται, γιατί είχε κατακρίνει αντιπάλους που «πουλούσαν» αυτό το επιχείρημα.

Συνειδητοποιεί, ότι κάποιοι μίκρυναν πολύ την ομάδα του. Έκλαψε στον υποβιβασμό της. Έσφιξε τα δόντια όταν έπαιξε στη Γ' Εθνική. Άντεξε στη Β' Εθνική. Του χρύσωσαν το χάπι με ένα Κύπελλο στην επιστροφή της ΑΕΚ στη Super League και αυτή τη χρονιά το έργο οδηγεί στο πουθενά. Είναι μεγάλος ο νταλκάς του. Εκτός από τους διοικούντες που κατά κάποιους πούλησαν σανό και κορόιδεψαν τον κόσμο, υπάρχει και ατομική ευθύνη. Φταίει ο κάθε Ενωσίτης που ανέχτηκε υποβιβασμούς και πρόσωπα που δίχασαν πίσω στην ομάδα τους. Φταίει που δικαιολογούσε τα αδικαιολόγητα, φταίει που δεν ήταν περισσότερο απαιτητικός. Φταίει που δεν βλέπει, ότι οι άνθρωποι που διοικούν την ομάδα τους, δεν την αγαπούν κιόλας.

Υγ. Προπονητή που έφαγε 6 από τον Ολυμπιακό δεν θα τον ήθελα πίσω στην ΑΕΚ. Ειδικά μετά τα όσα είχαν ακουστεί για εκείνη την περίεργη περίοδο της διοίκησης Αδαμίδη. Ο Ισπανός ήταν λαοφιλής και λαοπλάνος. Ήξερε πολύ καλά να μιλά και να βγάζει λόγους. Ήταν πολύ δημοσιογραφικός, αλλά από ένα σημείο και μετά το τερμάτισε. Ουσιαστική δουλειά δεν έκανε και ο ρόλος του ήταν περίεργος σε περιστατικά όπως η φυγή του Τζιμπούρ. Αυτόν τον προπονητή που έχει να προπονήσει ομάδα από το 2014 που δούλευε στα αραβικά εμιράτα και έφυγε με την στάμπα του... αποτυ-Χιμένεθ τον θέλουν δηλαδή πίσω στην ΑΕΚ; Ε τότε, μην περιμένουν οι οπαδοί της προκοπή. Στο ίδιο έργο θεατές θα είναι και θα βλέπουν την ομάδα τους να χάνει απ' όλα τα χωριά...

Χρήστο Κωνσταντινίδη Ποδόσφαιρο ΑΕΚ SPORTS