Οργισμένο post Καραπαπά μέσω... "Κάρπετ"

Αναλυτικά το post του Καραπαπά:

"Ήρθε η ώρα να καταλάβετε όλοι τι συμβαίνει και πως προσπαθούν με μανία να μας εξοντώσουν. Τους έχουμε όλους απέναντι (ομάδες, θεσμούς, διαιτησία, κράτος) και δυστυχώς θα πρέπει να "μαλώνουμε" και μεταξύ μας στο διαδίκτυο. Κάντε έναν κόπο να διαβάσετε αυτό το κείμενο. Και ίσως δείτε λίγο διαφορετικά τα πράγματα. Σχετικά με το που πρέπει να στρέφετε την οργή σας σε αυτούς τους καιρούς..."

Ιδού και το άρθρο του Αντώνη Καρπετόπουλου που δημοσιεύτηκε σήμερα στο karpetshow.gr

Θα φτύσει αίμα…
Με ένα αυτογκόλ του Ντα Κόστα η ΑΕΚ πήρε χθες την πιο προβλέψιμη – αν όχι κι εύκολη – νίκη της σε ματς με τον Ολυμπιακό τα τελευταία χρόνια. Για να είμαι ειλικρινής περίμενα ότι θα κερδίσει πιο εύκολα, όχι γιατί ξαφνικά έλυσε όλα της τα προβλήματα, αλλά γιατί η συγκυρία την ευνοούσε. Ο Χιμένεθ είχε μια εβδομάδα να προετοιμάσει το ματς, ο Ολυμπιακός ερχόταν από ένα κακό αποτέλεσμα (την ισοπαλία με την Οσμάνλισπορ), έχει ένα πιο δύσκολο ματς μπροστά του, στην Αγκυρα και είχε κάμποσους παίκτες, που αν ο αντίπαλος ήταν άλλος δεν θα έπαιζαν γιατί είχαν προβλήματα. Η απορία μου είναι πως θα διαχειριστεί αυτή την ήττα ο Ολυμπιακός, αλλά και τις άλλες που έρχονται: θα είναι εξαιρετικά δύσκολο ο Ολυμπιακός να κάνει αποτέλεσμα και στη Λεωφόρο και στην Τούμπα, όπου οι συνθήκες θα είναι και πολύ χειρότερες.

Εξι χρόνια πόλεμος

Η ήττα από την ΑΕΚ κανονικά πρέπει να κάνει κατανοητό κάτι που καιρό τώρα λέω, ότι δηλαδή ο Ολυμπιακός θα φτύσει αίμα για να κατακτήσει το πρωτάθλημα και ότι αν το κατακτήσει θα έχει κάνει ένα άθλο. Τα τελευταία έξι χρόνια ο Ολυμπιακός έδωσε ένα πόλεμο με όλους και όλα: κέρδισε μάχες, αλλά έχασε και πολλές. Είχε απέναντί του, όχι αγωνιστικά μόνο τον Παναθηναϊκό, την ΑΕΚ και τον ΠΑΟΚ (αυτό είναι απολύτως θεμιτό και λογικό), αλλά και το ίδιο το Κράτος και τους λειτουργούς του. Ο Ολυμπιακός υπήρξε στόχος δυο εισαγγελικών ερευνών που διατάχτηκαν για να πλήξουν τον Μαρινάκη προσωπικά και όχι για να φέρουν κάποιου τύπου κάθαρση στο ποδόσφαιρο – πράγμα που, αν συνέβαινε, για μένα τουλάχιστον θα ήταν χρήσιμο και ευχάριστο. Συνέβη κάτι πρωτοφανές στην ιστορία της χώρας: ποινικοποιήθηκε κατά κάποιο τρόπο η πρωτιά και η επιτυχία. Οι κατά παραγγελία έρευνες των εισαγγελέων βασίζονταν σε κάτι απλό και συγχρόνως τερατώδες: από τη στιγμή που κερδίζεις, είσαι ένοχος! Κανείς δεν έψαξε ποτέ πως στήνονται ματς, πως επηρεάζονται και από ποιους διαιτητές, ποιες ακριβώς είναι οι σχέσεις προέδρων των ΕΠΣ με παράγοντες, ποιοι δέρνουν ανθρώπους κτλ, αλλά όλα είχαν στόχο τον Ολυμπιακό και τον Μαρινάκη. Η πρώτη έρευνα, αυτή του 2011, κατέληξε σε ένα απόλυτο φιάσκο. Η δεύτερη που ήταν ακόμα πιο στοχευμένη είναι σε εξέλιξη και έχει ως τελικό στόχο τον υποβιβασμό του Ολυμπιακού ή έστω τον ευρωπαϊκό αποκλεισμό του. Και τα δυο δεν είναι απλά βέβαια, μολονότι μεθοδεύονται. Ωστόσο υπάρχει ήδη, ένα άλλο αποτέλεσμα: ο Ολυμπιακός παίζει σε ένα πρωτάθλημα με τελείως διαφορετικούς κανόνες εκτός και εντός αγωνιστικών χώρων.

Με όλους απέναντι

Εκτός αγωνιστικών χώρων ο Ολυμπιακός είναι πλέον περισσότερο αδύναμος από όσο ποτέ. Ολη αυτή η ιστορία που λέγεται εξομάλυνση και εξυγείανση βασίζεται σε ανθρώπους που πρώτα από όλα πρέπει καθημερινά να αποδεικνύουν ότι δεν έχουν την παραμικρή σχέση με τον Ολυμπιακό, ενώ μπορεί να έχουν μια χαρά σχέση με ένα σωρό άλλες ομάδες. Τα τελευταία δυο χρόνια, σχεδόν ό,τι γίνεται, λειτουργεί ως μήνυμα σε διαιτητές, δικαστές, παράγοντες άλλων ομάδων, δημοσιογράφους κτλ: «αν θέλετε την ησυχία σας κυνηγείστε, όπου και όσο μπορείτε τον Ολυμπιακό». Πέρυσι ο τελικός του κυπέλλου έγινε όταν και εφόσον βρέθηκε η διαιτητική τριάδα που μπορούσε να εγγυηθεί ότι, αν γίνει λάθος, θα είναι σε βάρος του Ολυμπιακού: ευτυχώς δεν χρειάστηκε να γίνει, αλλά ότι δεν έγινε πέρυσι δεν σημαίνει ότι δεν θα γινόταν φέτος πχ και το είδαμε. Υπάρχουν διάφοροι θεσμικοί πυλώνες που έχουν σχέση με τη διοίκηση του ελληνικού ποδοσφαίρου – υπάρχει η ΕΠΟ, η Λίγκα, το Κράτος κτλ: υπήρξαν εποχές που κάποιοι (ο Βαρδινογιάννης πχ ή ο Κόκκαλης ή ο Σαββίδης τώρα) είχαν καλές σχέσεις με όλους - ποτέ κανείς δεν τους είχε όλους κόντρα και κέρδισε το πρωτάθλημα. Μόνο φέτος συμβαίνει μια ομάδα να τους έχει όλους απέναντι της και να είναι πρώτη. Χωρίς μάλιστα οι ίδιοι οι ακριβοδίκαιοι και απαιτητικοί οπαδοί της να αναγνωρίζουν πως πρόκειται περί κατορθώματος. Ενώ για κάτι τέτοιο μιλάμε.

Ρεκόρ που θα περάσουν στην ιστορία

Ο Ολυμπιακός είναι η μοναδική ομάδα στην Ευρώπη που είναι πρώτη στο πρωτάθλημα της χώρας της, έχει δέκα βαθμούς διαφορά από το δεύτερο και έχει χτυπήσει ένα πέναλτι σε 21 αγωνιστικές! Είναι η μοναδική ομάδα στον κόσμο που έχει κερδίσει ένα πρωτάθλημα, είναι πρώτη και πάει να κερδίσει και το επόμενο, και μέσα στο 2016 στην έδρα της δεν κέρδισε ένα πέναλτι, ενώ έχει την πιο παραγωγική επίθεση στη χώρα. Είναι η μοναδική ομάδα που εκτός έδρας σε ντέρμπι δεν κερδίζει πέναλτι ένας Θεός ξέρει από πότε: λες και υπάρχει κάποιος κανονισμός που το απαγορεύει. Φέτος είναι εξαιρετικά απλό να προβλέψεις, όποιος κι αν ο διαιτητής που θα τοποθετηθεί σε ματς, ότι θα κάνει σε βάρος του Ολυμπιακού κάποιο λάθος – προς Θεού ανθρώπινο, αφού όλοι είμαστε άνθρωποι του Θεού και της εκκλησίας. Μπορείς ακόμα και να προβλέψεις ότι σε κάποιο ματς μπορεί κάτι να του δώσουν του Ολυμπιακού: δεν αποκλείω την επόμενη Κυριακή πχ να γίνει κάποιο λάθος σε βάρος του Πανιώνιου, που δεν είναι ωραίο για πολλούς ότι είναι δεύτερος και πρέπει κι αυτός να τσακωθεί με τον Ολυμπιακό – ώρα είναι. Όλα αυτά δεν έχουν σχέση με τη διαιτησία: συζήτηση για τη διαιτησία είναι να στέκεσαι σε δυο τρεις φάσεις και να κάνεις φασαρία, όπως κάνει ο Σάββας Θεοδωρίδης πχ και όπως κάνουν όλες οι ομάδες στην Ελλάδα όταν χάνουν. Αυτό που γίνεται με τον Ολυμπιακό φέτος είναι μια καθαρή μεθόδευση, μια γιγάντια προσπάθεια να πάρει το μήνυμα ο Μαρινάκης ότι πρέπει να σηκωθεί και να φύγει. Όχι για να πάρει ο Ολυμπιακός πέναλτι σε κάποιο ντέρμπι (άμα χάνει 3-0 θα του το δώσουν…) αλλά για να πάρει κανένας άλλος το πρωτάθλημα.

Τον αποδυνάμωσε η πρωτιά

Σε συνθήκες πίεσης, ίσως και κορεσμού, ο Ολυμπιακός έκανε φέτος λάθη πολλά, αλλά έστω και με τα λάθη του είναι πρώτος. Ωστόσο – κι αυτό το κάνει το πράγμα ακόμα περισσότερο παράδοξο – η πρωτιά του τον αποδυνάμωσε ακόμα περισσότερο. Αντί να υπάρχει συσπείρωση μπροστά στο κυνηγητό που όλοι βλέπουν, υπάρχει γκρίνια, μίρλα και απαξίωση για παίκτες που δεν αγαπάει κανείς. Άχρηστοι οι τερματοφύλακές, άθλιοι οι αμυντικοί, τραγικοί οι μέσοι, απαράδεκτος ο Φορτούνης, χάλια οι επιθετικοί, καλοί είναι μόνο όσοι φεύγουν και όσοι παίζανε παλιά: όλα αυτά τα δημιουργεί κυρίως η πρωτιά, η λογική του «το πρωτάθλημα το πήραμε, ε και;», ενώ κανένα πρωτάθλημα δεν έχει πάρει κανένας ακόμα. Είναι λογικό ο κόσμος να απαιτεί να δει κάτι καλύτερο, αλλά είναι σαφώς ευκολότερο να δει κάτι χειρότερο: ρωτήστε τους οπαδούς των υπόλοιπων. Αν σε αυτό το μέτριο πρωτάθλημα, ήταν πρώτος ο ΠΑΟ, ή η ΑΕΚ ή ο ΠΑΟΚ το τι θα ακούγαμε για το κατόρθωμά τους δεν μπορεί να το φανταστεί άνθρωπος: εδώ διαβάσαμε ότι ο Στραματσόνι έφτιαξε τον ΠΑΟ κατ εικόνα και ομοίωση της Γιουβέντους όταν κέρδισε το Λεβαδειακό και ότι ο Ιβιτς έφτιαξε ένα ΠΑΟΚ που ζηλεύει ο Γκουαρντιόλα! Δεν έχει ανάγκη ο Ολυμπιακός από τέτοιες υπερβολές, αλλά από λίγη υποστήριξη από τον κόσμο του έχει ανάγκη. Για να πάρει ένα πρωτάθλημα κόντρα σε όλους, με νίκες με αίμα και ήττες πολύ σκληρές. Για να πάρει ένα πρωτάθλημα που ούτε ο κόσμος του δεν καταλαβαίνει πόσο η κατάκτησή του θα πονέσει όσους μεθοδεύουν την εξόντωσή του…