ΕΠΙΚΟΣ Δομάζος για Άγιαξ, Πούσκας, Παναθηναϊκό και... Μολέντο

O "στρατηγός" μίλησε στον ΣΠΟΡ ΦΜ για το νέο του βιβλίο και την αποψινή βράβευση από τον δήμαρχο Αθηνών, Γιώργο Καμίνη στις 20:00 στην Τεχνόπολη στο Γκάζι για την συμπλήρωση 46 χρόνων από τον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών κόντρα στον Άγιαξ.

Αναλυτικά τα όσα σχολίασε ο Μίμης Δομάζος:

Για την βράβευση του από τον δήμαρχο Αθηνών, Γιώργο Καμίνη:
«Δεν ήμουν μόνο εγώ και ο Αντωνιάδης σε εκείνη την ομάδα. Ήταν κι άλλοι. Ο δήμαρχος επειδή κάνω και εγώ την παρουσίαση του βιβλίου μου θα τιμήσει εμένα και τον Αντώνη. Θα γίνει ωστόσο και άλλη βράβευση που θα βρίσκονται και οι παίκτες από την υπόλοιπη ομάδα».

Για τον μεγάλο τελικό με τον Άγιαξ:
«Κοντράραμε τον Άγιαξ στα ίσα. Δεν τον φοβηθήκαμε. Μπορούσαμε να τον κερδίσουμε τότε. Ο Άγιαξ έβαλε ένα τυχερό γκολ στο 1ο λεπτό. Τους έκατσε η φάση και σκόραραν. Δεν είχαμε τύχη. Και ο Αντωνιάδης είχε δύο ευκαιρίες να σκοράρει με το κεφάλι και δεν τα κατάφερε. Μετά από τρεις μήνες παίξαμε με την εθνική Ολλανδίας με την εθνική Ελλάδος στο Καραϊσκάκη. Θέλαμε να τους κερδίσουμε για να δείξουμε ότι χάσαμε άδικα. Τελικά φάγαμε 5 γκολ. Από εκείνο το σημείο και μετά δεν παιζόντουσαν. Άλλαζαν όλες τις θέσεις, μόνο ο τερματοφύλακας έμενε σταθερός. Σαν ανεμοστρόβιλος».

Για το ποιο ήταν το πιο δύσκολο παιχνίδι της περιόδου:
«Το πιο δύσκολο ματς ήταν το 1-1 με την Έβερτον στην Αγγλία. Για να καταλάβετε εκείνη την ημέρα έβρεχε και το μισό γήπεδο ήταν απάτητο και το άλλο μισό πατημένο. Τελείωσε το πρώτο ημίχρονο και ήμασταν ζαλισμένοι. Στο δεύτερο πατήσαμε μια φορά την περιοχή τους και σκοράραμε. Σε εκείνο το παιχνίδι είχα μια λογομαχία με τον παίκτη της Έβερτον, Άλαν Μπολ. Μου πέταξε το παπούτσι του, του είπα κάτι ελληνικά μου είπε κάτι εγγλέζικα...»

Για τον Φέρεντς Πούσκας:
«Έγινε φίλος μας. Έκανε πλάκα, έπαιζε μπάλα μαζί μας. Βάζαμε στοίχημα ένα... γουρουνόπουλο και παίζαμε μαζί. Το αριστερό του πόδι ήταν διαβήτης όμως το δεξί το είχε μόνο για να... ανεβαίνει στο λεωφορείο. Έκανε σουτ στην προπόνηση στον Οικονομόπουλο και την έστελνε όπου ήθελε. Κάναμε προπονήσεις στον τάφο του Ινδού, έστηνε την μπάλα στο κέντρο και έβαζε καλάθι! Και το ξανάκανε όσες φορές ήθελε. Ήταν ένας πολύ καλός άνθρωπος».

Για το αν μπορεί μια ελληνική ομάδα να πετύχει κάτι αντίστοιχο:
«Μια ελληνική ομάδα μπορεί να φτάσει στον τελικό του Champions League. Ήμασταν 20 ελληνόπουλα. Ο μόνος ξένος ήταν ο Πούσκας. Τότε αν έχανες ένα παιχνίδι τελείωνες. Πλέον έχεις το περιθώριο της ήττας. Δεν είναι πιο δύσκολη η διαδικασία πλέον. Τότε όλες οι ομάδες ήταν πολύ καλές».

Για την κατάσταση που βρίσκεται σήμερα ο Παναθηναϊκός:
«Εκείνη η ομάδα είχε ψυχή είχε καρδιά. Ήμασταν μια οικογένεια. Κάναμε λάθη και δεν μίλαγε κανένας. Ο Παναθηναϊκός πλέον έχει τόσους ξένους. Είδατε τι έγινε με τον Μολέδο. Εγώ αν ήμουν στην διοίκηση θα τον έστελνα με το επόμενο αεροπλάνο στην Βραζιλία. Αν το αφήσεις έτσι, αύριο θα το κάνει κάποιος άλλος. Χαλάει το κλίμα στην ομάδα έτσι. Για αυτό ο Παναθηναϊκός δεν θα πάει καλά».