Αναλυτικά η συνέντευξη του Σέρβου στράικερ του ΠΑΟΚ στη «FORZA»:
-Από τη σεζόν, που τελείωσε, έστω και με άσχημο τρόπο, τι προτιμάς να κρατήσεις;
«Είμαι μόνο λίγους μήνες εδώ, αλλά ζήσαμε τόσα πολλά. Το τέλος δεν ήταν καλό, αλλά προλάβαμε να γράψουμε ιστορία. Μόνο θετικά πράγματα έχω στο μυαλό μου».
-Η αλήθεια είναι πως όλοι περίμεναν ένα καλύτερο φινάλε!
«Ναι, αλήθεια είναι αυτό. Η σεζόν έκλεισε με μια απογοήτευση. Αλλά αυτό, που έχω να πω είναι πως, καμιά φορά αυτά σε κάνουν πιο δυνατό. Είμαι σίγουρος ότι θα μάθουμε από τα λάθη μας και την επόμενη σεζόν, θα κάνουμε αυτό, που πρέπει»
-Ποιο είναι αυτό το «πρέπει»;
«Ξέρω ότι ο ΠΑΟΚ είναι 32 χρόνια χωρίς πρωτάθλημα. Όταν ήρθα, ήταν 14 χρόνια χωρίς κύπελλο. Του χρόνου θα το πάρουμε το πρωτάθλημα. Όταν πήγα στην Πολωνία, η Λέγκια γιόρταζε τα 100 χρόνια της, υπήρχε μεγάλη πίεση, είχα πει ότι θα πάμε να πάρουμε το νταμπλ. Όλοι έλεγαν «αυτός μιλάει πολύ». Τελικά το πήραμε. Είμαι θετικός τύπος. Και βλέπω ότι ποιοτικά μπορούμε να πάρουμε το πρωτάθλημα. Δεν μας λείπει κάτι που έχουν οι άλλοι».
-Γιατί άφησες τη Λέγκια για να έρθεις στον ΠΑΟΚ;
«Γιατί βλέπω ότι εδώ οι προοπτικές είναι καλύτερες, σε σχέση με την Πολωνία. Θέλω να πάρουμε τίτλους, να προχωρήσουμε στην Ευρώπη. Ο ΠΑΟΚ έχει ποιότητα. είναι μεγάλο κλαμπ».
-Είναι έτοιμος ο ΠΑΟΚ να πάρει το πρωτάθλημα;
«Στο πρωτάθλημα τους κερδίσαμε όλους τους μεγάλους στην Τούμπα. Το πρωτάθλημα, βέβαια, το κερδίζεις στα λεγάμενα μικρά παιχνίδια. Αν είχαμε κερδίσει φέτος ένα - δύο τέτοια παιχνίδια, που από συγκυρίες χάσαμε τους βαθμούς, ίσως το είχαμε πάρει. Δεν ήμασταν μακριά».
-Η αλήθεια είναι πως είσαι ένας παίκτης, που έδειξες εξ αρχής ότι έχεις τη νοοτροπία του νικητή...
«Υπάρχουν παίκτες, που είναι καλοί χωρίς πίεση, σε μικρές ομάδες και σε μεγάλες ζορίζονται. Εγώ έπαιξα στη Λέγκια, με φοβερή πίεση, ήταν 20 χρόνια εκτός Τσάμπιονς Λιγκ. Τα κάναμε όλα. Εμένα η πίεση με μεγαλώνει. Δεν μπορώ χωρίς αυτήν. Η τροφή μου είναι οι τίτλοι, οι νίκες, οι ασίστ, να κυριαρχούμε μέσα στο γήπεδο. Πιστεύω ότι ταιριάζω στον ΠΑΟK»
-Μέσα σε λίγους μήνες πέτυχες 10 γκολ. Είναι κάτι ιδιαίτερο το φετινό ή αυτός είναι ο κλασικός Πρίγιοβιτς;
«Αν δεις όλα αυτά τα χρόνια, που παίζω, είναι μια καλή επίδοση. Παλιότερα βέβαια, δεν έπαιζα πολύ, μου έλειπε και η εμπειρία, που έχω τώρα. Αν κοιτάξεις την τελευταία διετία, ναι. Αυτός είναι ο Πρίγιοβιτς! Αυτός είμαι... Αν δεις στην Τουρκία, στην Πολωνία, στην Ευρώπη... Ξέρω ότι εδώ θα παίξω περισσότερο. Κι ένας επιθετικός, πρέπει να παίζει για να βάζει γκολ. Αν παίζεις 5 λεπτά, πως θα βάλεις γκολ; Σκοράρω όταν είμαι στο παιχνίδι. Αν παίξεις 35 ματς και σε κάθε δεύτερο ματς βάζεις ένα γκολ, πήγες στα 17-18. Εκεί θέλω να είμαι. Όταν κάνει πάνω από τα 15 γκολ ένα επιθετικός, είναι αξιοσέβαστο».
-Ούτε καν 30 δηλαδή!
«Γιατί όχι; Πεινάω για γκολ και νίκες! Είμαι πολύ πεινασμένος!»
-Τι σου αρέσει περισσότερο εδώ;
«Αν συγκρίνω τον ΠΑΟΚ με τη Λέγκια... Το κοινό είναι ο κόσμος, τα υψηλά στάνταρ. Ο Λέγκια έχει ένα ωραίο γήπεδο. Εδώ το συνολικό πακέτο, όμως, είναι καλύτερο. Η πόλη, η ζωή, ακόμη κι η σχέση των Ελλήνων με τη Σερβία, με κάνει ευτυχισμένο. Ο κόσμος μου αρέσει πολύ εδώ! Δεν είχα έρθει ποτέ στην Ελλάδα νωρίτερα. Έχω εντυπωσιαστεί!»
-Ούτε για διακοπές δεν πέρασες ποτέ;
«Σαν παιδί, επειδή ζούσαμε στην Ελβετία, το καλοκαίρι οι διακοπές μας ήταν πάντα στη Σερβία. Και για θάλασσα πηγαίναμε στο Μαυροβούνιο, γιατί είμαστε από μια περιοχή κοντά στα σύνορα με το Μαυροβούνιο. Κρίμα, αλλά δεν είχαμε έρθει ποτέ εδώ!».
-Μιλάς για την Ελλάδα και φαίνεσαι ενθουσιασμένος!
«Είναι φοβερό, εδώ είναι σα στο σπίτι μου. Νιώθω σα να είμαι στη Σερβία. Απλά δεν καταλαβαίνω ακόμη τη γλώσσα σας. Είναι τόσο ωραία εδώ, τόσο φιλικός ο κόσμος»
-Σου μιλάει ο κόσμος στο δρόμο; Τι σου λέει;
«Παιχταρά! Αυτή τη λέξη ακούω συνήθως! Είναι εντυπωσιακό να βλέπεις όλη την πόλη να ζει για τον ΠΑΟΚ, όλοι είναι ΠΑΟΚ εδώ, παντού υπάρχει ΠΑΟΚ, το βλέπεις πόσο αγαπούν αυτό το κλαμπ. Είμαι περήφανος που παίζω γι' αυτούς και να ξέρουν ότι θα κάνω ότι γίνεται για να τους... ταίσουμε με τίτλους και χαρές».
-Έχεις ακούσει ποτέ για τον Ζλάταν των φτωχών;
«Μου το έχουν πει (γέλια). Να σου πω την αλήθεια, αν υπάρχει γενικώς κάτι καλό, δεν έχω πρόβλημα να το αντιγράψω, αλλά να ξέρεις ότι ποτέ δεν προσπάθησα να τον αντιγράψω, σε τίποτα. Αυτό είναι το στυλ μου. Τα μαλλιά μου έτσι μου αρέσουν, έτσι με έκανε ο Θεός. Θα ήταν κωμικό να τα έκοβα, για να μην λένε ότι αντιγράφω τον Ιμπραήμοβιτς. Αν μοιάζουμε, ΟΚ. Ο τύπος είναι παγκόσμια κλάση. Είναι κυριαρχικός στο γήπεδο, έχει επιτυχίες. Αλλά να σου πω την αλήθεια, όταν ήμουν μικρός, εγώ τον Βραζιλιάνο Ρονάλντο είχα για πρότυπο. Με κοντά μαλλιά, αυτόν έμοιαζα!»
-Δεν είναι μόνο τα μαλλιά. Είναι το στυλ. Βγάζεις κάτι αλαζονικό στο γήπεδο, πανηγυρίζεις τα γκολ σαν κι αυτόν.
«Ο καθένας έχει το στυλ του, σαν παιδί έτσι ήμουν. Ρώτησε όποιον θέλεις, δεν θα σου πει κανείς ότι είμαι αλαζόνας! Όποιος με ξέρει, ξέρει πως δεν είμαι»
-Η αλήθεια είναι πως όσο σε ξέρω, από τα ταξίδια του ΠΑΟΚ, δεν είσαι! Γιατί πανηγυρίζεις τόσο ψυχρά τα γκολ; Συνήθως το γκολ προκαλεί έκρηξη!
«Είμαι κουλ στους πανηγυρισμούς, γιατί βάζω γκολ, που δεν βάζει κανένας! Πλάκα κάνω, έτσι; Ο πανηγυρισμός σου βγαίνει εκείνη τη στιγμή. Άλλες φορές θέλεις να φωνάξεις. Άλλες θέλεις να δεις τον κόσμο, πως το ζει. Άλλες θέλεις να ξυπνήσεις τον κόσμο. Ανάλογα με την περίπτωση. Το γκολ ξυπνά συναισθήματα, αλλά όχι εκρήξεις».
-Ποιο είναι το καλύτερο γκολ, που έχεις βάλει;
«Ε, είναι πολλά. Ίσως το πρώτο εναντίον της Ντόρτμουντ στο Τσάμπιονς Λιγκ. Και στην Πολωνία έβαλα ωραία γκολ. Κι εδώ, ίσως εκείνο με την Κέρκυρα. Ελπίζω να έρθουν κι άλλα πολλά, με πολλούς τρόπους».
-Τι δεν σου αρέσει εδώ;
«Θα το πω... Νομίζω ότι όλος ο κόσμος είναι εναντίον μας, επειδή κερδίσαμε το Κύπελλο. Λες και μας περιμένουν στη γωνία. Και μέσα στο γήπεδο το έχεις αυτό το συναίσθημα. Πολλά φάουλ εναντίον μας… ΟΚ, δεν είναι δική μας δουλειά αυτό…»
-Τι γνώμη έχεις για το ελληνικό πρωτάθλημα;
«Είναι πάνω - κάτω, κοντά στο πολωνικό. Ίσως είναι λίγο πιο δυνατό, εδώ έχει πιο πολλά ντέρμπι. Στην Ελλάδα το ποδόσφαιρο θέλει περισσότερο καρδιά και τεχνική, στην Πολωνία, έχει πιο γρήγορο ρυθμό. Εδώ έχει πολλά φάουλ, κόβεται ο ρυθμός»
-Ποια ήταν η πιο καλή εμπειρία με τον ΠΑΟΚ;
«Στο Κύπελλο. Το 4-0 με τον Παναθηναϊκό και φυσικά ο τελικός. Ήμασταν καλύτεροι, η ΑΕΚ δεν είχε ούτε ευκαιρία. Στην επιστροφή, ήταν κάτι το φανταστικό. Ο κόσμος μας περίμενε στην πόλη τα ξημερώματα. Έγινε η νύχτα μέρα»
-Η χειρότερη;
«Το 3-0 με ΑΕΚ, που χάσαμε στην Αθήνα. Ήταν σα να πέσαμε νοκ άουτ εκείνη τη μέρα, είχε προηγηθείτο 2-0 επί του Ολυμπιακού. Οι μεγάλες ομάδες, που είναι ψηλά, πρέπει να κερδίζουν παντού. Εμείς σ' εκείνο το ματς χαθήκαμε»
-Τι άποψη έχεις για τον 'Ιβιτς;
«Υπάρχει καλή επικοινωνία, λόγω γλώσσας, μου έδειξε εμπιστοσύνη. Είναι νέος, φιλόδοξος, θετικός, πεινασμένος. 0α κάνει καριέρα. Έχει καλή νοοτροπία. Κανείς δεν κερδίζει πάντα, αλλά μια ομάδα φαίνεται από την αντίδραση στις ήττες. Χάσε μια μάχη, αλλά πάρε τον πόλεμο, γιατί το πρωτάθλημα είναι μαραθώνιος. Με τον'Ιβιτς, πάνω - κάτω, έχουμε την ίδια οπτική»
-Μετά από 4-5 μήνες εδώ, πως σου φάνηκε ο Ιβάν Σαββίδης;
«Μόνο θετικά έχω να πω, είναι όλα ΟΚ. Είναι ένας πρόεδρος, που ζειτην ομάδα, θέλει επιτυχίες. Φαίνεται πόσο αγαπάει την ομάδα. Είναι δίκαιος. Έχουμε μιλήσει μερικές φορές, κυρίως πριν από ντέρμπι. Δε ζητάει φοβερά πράγματα, μόνο να κάνεις ότι μπορείς».
Από τον Βόρειο Πόλο στο... βουνό
Ανοίξαμε στον υπολογιστή το βιογραφικό του. Ένα βουνό από ομάδες! Από τους μικρούς της Πάρμα, στην Αγγλία, στη Νορβηγία, στη Σουηδία, Ελβετία, Τουρκία, Πολωνία και τώρα Ελλάδα!
«Έχω ταξιδέψει πολύ! Στην Αγγλία, ήμουν μικρός, σε Νορθάμπτον, Γέοβιλ, ήμουν δανεικός από την Ντέρμπι. Εκεί μπορείς να αλλάζεις κάμποσες ομάδες μέσα στη σεζόν», είπε ο 27χρονος φορ, που στάθηκε σε δύο προορισμούς!
«Το Τρόμσο είναι κοντά στον Βόρειο Πόλο. Το καλοκαίρι είναι συνέχεια μέρα, τον χειμώνα είναι συνέχεια νύχτα! Ευτυχώς το πρωτάθλημα τελειώνει τον Νοέμβριο, και δεν κάθισα χειμώνα εκεί!»
Πρόπερσι, έπαιξε στην Μπολούσπορ στην Τουρκία, κοντά στα παράλια του Πόντου.
«Είναι κοντά η θάλασσα, αλλά το Μπολού είναι ψηλά, στο βουνό.Έχει δροσιά, εκεί πηγαίνουν ομάδες για προετοιμασία. Ήταν ωραία εκεί», είπε ο Πρίγιοβιτς, αλλά για ένα πράγμα είναι πια βέβαιος. Ότι «εδώ είναι καλύτερα»!