Γράφει ο ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ ΚΑΡΜΟΙΡΗΣ

Μια χαρά πουλάει το όνομα του. Τι «αντί-εμπορικός» και αηδίες! Κάνεις λογοπαίγνιο και σου… κάθεται ταμάμ, για πολύ ευρηματικούς και «πιασάρικους» τίτλους.

«Και πώς να… ΧΑΣΙ» θα γράφουν τα πρωτοσέλιδα όταν νικά, υπερβάλλοντας εαυτόν η ομάδα. «Έ-ΧΑΣ(Ι)-αν» την μπάλα από τον Ολυμπιακό», «Χάσ-ι, κερδίσει την πρόκριση θα την πάρει»και διάφορα άλλα παρόμοια και σχετικά.

Τώρα τα διαβάζουν οι φίλοι του Ολυμπιακού που εναντιώνονται στην πρόσληψη του Μπέσνικ Χάσι και θα λένε: δεν μας παρατάς κι εσύ, παίζεις με τον πόνο μας;

Υπερβολική τη θεωρώ όλη αυτή την «εξέγερση» στην αναγγελία του ονόματος του νέου τεχνικού των πρωταθλητών. Καταλαβαίνω ότι οι προκληθείσες προσδοκίες δεν ικανοποιήθηκαν. Από την ημέρα που άρχισε το «σίριαλ Γκαρντ» ώσπου τελείωσε (δύο φορές) άδοξα, την στροφή στη γαλλική αγορά που δεν μετουσιώθηκε ποτέ, την άρνηση του Πελεγκρίνο να αποτελέσει ο ερυθρόλευκος πάγκος επόμενο σταθμό της καριέρας του, ακόμα και η προοπτική της συνεργασίας με τον Πέδρο Μαρτίνς, τα στοιχεία του οποίου παρομοιάζονταν με εκείνα του Μάρκο Σίλβα και το… déjà vuστην πλατιά «κόκκινη μάζα», παρότι δεν πετούσαν και τη σκούφια τους για (ακόμα) έναν Πορτογάλο δίχως ευρώ-περγαμηνές, αποκτούσε θετικό πρόσημο, η έκβαση στην επιλογή του Χάσι απέχει κάπως σαν τη δύση με την ανατολή.

Από τη γαλλική μπουρζουαζία, τη latinπροοπτική, ως την αλεγκρία ενός παραδοσιακά εύγευστου πορτογαλικού κρασιού στον… Αλβανό. Που είναι και Κοσοβάρος, όταν η Θύρα 7 και το ευρύτερο ερυθρόλευκο οπαδικό κίνημα είναι αδελφοποιημένο με τους Ορθόδοξους του Ερυθρού Αστέρα και, εν κατακλείδι, το ποδόσφαιρο, οι γνώμες και οι απόψεις γύρω από αυτό και τα πρόσωπα που συνδέονται μαζί του, χάνονται μέσα στην πολιτική δίνη και τις θρησκευτικές διαφορές!

Λες και τον Κασάμι που επίσης είναι μισός Κοσοβάρος και εθεάθη να σχηματίζει τον μεγάλο αλβανικό αετό, τον… εχθρεύονταν οι φίλοι του Ολυμπιακού! Όχι βέβαια.

Ή μήπως υπάρχει έστω και ένας να πιστεύει ότι αν ο Μουρίνιο ήταν… βουδιστής ή… τζιχαντιστής δεν θα τον ήθελε ο κόσμος για προπονητή;

Σοβαροί να είμαστε. Το γινάτι στην περίπτωση του Χάσι έχει να κάνει, για τον κόσμο, με την απήχηση του ονόματός του. Δεν πείθει το backgroundτου, δεν μπαίνει «βαριά λεζάντα» κάτω από το ονοματεπώνυμο του

Άλλον και άλλα περίμεναν, ο Μπέσνικ Χάσι τους προέκυψε. Που τι είναι; Ένας Αλβανός. Αυτό.

Εγώ δεν λέω ότι ο Ολυμπιακός αποφασίζει σωστά για να εμπιστευθεί τον συγκεκριμένο προπονητή. Ούτε όμως και ότι είναι εξ’ αρχής μια λανθασμένη προτίμηση.

Τρεις μέρες πάνε που έγραφα ότι αν το πήγαινε μέχρι τέλους ο Βαγγέλης Μαρινάκης με Ουζουνίδη θα ήταν αλλιώς ίσως η περυσινή χρονιά και λίγες ώρες αργότερα άρχισε να διαρρέει η συμφωνία με τον Χάσι.

Γι’ αυτό και μόνο, εγώ θα συγχαρώ την ερυθρόλευκη διοίκηση και πρωτίστως την κεφαλή της που… γέμισε μαρμελάδα τα αφτιά του, το πήρε πάνω του και αποφάσισε να αναθέσει τη δημιουργία του νέου Ολυμπιακού στον Αλβανό προπονητή.

Όχι θα καθότανε να σκάσει πάλι. Je m'en fou κι απάνω τούρλες, που έλεγε και μια ψυχή συνάδελφος.

Στους προπονητές και στους παίκτες, σε κάθε μεταγραφή και deal, ασχέτως βιογραφικών και προδιαγραφών, οι αποφάσεις περιέχουν ρίσκο.

Ο Βαγγέλης Μαρινάκης κατά την 7ετή παρουσία του στο τιμόνι των πρωταθλητών για δύο τουλάχιστον – πέρα από την αγάπη/πάθος του για την ομάδα και τη γαλαντομία του στην οικονομική διαχείριση της ΠΑΕ – ζητήματα δεν μπορεί να αμφισβητηθεί:

1.     Ότι «μπουκάρει» με… τα μπούνια στα δύσκολα και τις  φουρτούνες (πλοιοκτήτης άλλωστε…), κάπως… άγαρμπα κιόλας κάποιες φορές, χωρίς να νοιάζεται για κανέναν και για τίποτα, όταν το ζητούμενο είναι το καλό του Ολυμπιακού.

2.     Ότι εξαιρουμένων των περυσινών επιλογών και της ταλαιπωρίας με τον πάγκο, από τον Σίλβα στον Βίκτορ, τον Μπέντο και τον Βούζα έως την κατάληξη της σεζόν στον Τάκη Λεμονή, ο πρόεδρος του Ολυμπιακού δίνει ξεχωριστή – και με επιτυχία – βαρύτητα στις επιλογές του για την τεχνική ηγεσία.

Η πρώτη του δουλειά, το καλοκαίρι του ’10, που πήρε την ΠΑΕ στα χέρια του, ήταν να επιβιβαστεί στο αεροπλάνο και να πάει στην Ισπανία να φέρει τον Βαλβέρδε πίσω.

Δεν μπορεί να αμφιβάλλει κανείς ότι ο Μαρινάκης ξέρει τι κάνει και πώς χειρίζεται το θέμα προπονητή. Ο Χάσι δεν υπήρξε η αρχική του προτίμηση. Δεν ήταν η προτεραιότητα του στην ανάθεση της αναμόρφωσης της ομάδας.

Από αλλού ξεκίνησε τους γύρους των διαπραγματεύσεων και αλλού κατέληξε. Στον Αλβανό διέκρινε κάποια στοιχεία που τον έπεισαν ότι δεν θα επαναληφθεί το περσινό σοκ του αποκλεισμού από το Champions League. Ότι ο ίδιος στο τέλος της γραφής δεν θα νιώσει ελαφρύτερη την τσέπη του κατά (τουλάχιστο) 25 εκατομμύρια euroαπό την μη είσοδο στους Ομίλους.

Μεταξύ του παντελώς άπειρου σε ευρωπαϊκό επίπεδο Λουτσέσκου και του παρωχημένου (;) – βάζω ερωτηματικό πάντως σ’ αυτό – πλέον Τάκη Λεμονή, προτίμησε τον Μπέσνικ Χάσι, που κάτι… περισσότερο σκαμπάζει από προετοιμασία εν όψει προκριματικής φάσης.

Και που, για να μην ξεχνιόμαστε, απέκλεισε με την Άντερλεχτ και έναν από τους καλύτερους Ολυμπιακούς της 7ετίας Μαρινάκη.

Αυτό που προβλέπω – ανεξαρτήτως πληροφόρησης που μου ενισχύει περαιτέρω την εντύπωση – είναι ότι στην περίπτωση Χάσι, η διοίκηση του Ολυμπιακού σκοπεύει να κερδίζει συνεχώς χρόνο προς όφελος της τελικής επιλογής για τον πάγκο. Τόσο του ιδίου του Αλβανού όσο και της ομάδας.

Είναι προφανές ότι η συμφωνία έχει κλειστεί αρκετά προτού το μάθουμε όλοι οι υπόλοιποι. Ο Χάσι πήγε στο Ρέντη πολύ διαβασμένος λέει το ρεπορτάζ και αυτό κάτι σημαίνει.

Η ανακοίνωση άργησε, νομίζω, με σκοπό να ισορροπήσουν οι αρνητικές εντυπώσεις του κοινού με κάτι «δυνατό», ισχυρό, σε μεταγραφικό επίπεδο.

Η έλευση του Χάσι θα συνοδευτεί με μία δύο μεταγραφικές κινήσεις που θα ανυψώσουν το ηθικό του λαού. Ο Αλβανός με το πανίσχυρο γραφείο του ατζέντη του, του Ραμαντάνι – με τον οποίο ο Ολυμπιακός κάνει businessόχι αστεία τώρα – από πίσω, έχει ήδη μεσολαβήσει και θα παίξει ρόλο σε σημαντικά μεταγραφικά dealsτων ερυθρολεύκων.

Θα ακολουθήσουν προσωπικές κινήσεις Μαρινάκη (αυτός που βάζει το χρήμα) και δρομολογήσεις Ουσίγιος για να έρθουν στόπερ (Γκονζάλο Ροντρίγκες;) και σέντερ φορ (μην ψάχνετε το νέο γκολτζή της ομάδας στα πρόσωπα Βέλλιου ή Πιέρρου Σωτηρίου, θα είναι κάτι πιο… εκτυφλωτικό) από το «πάνω ράφι», το καλοκαίρι θα προχωράει και ποιος ξέρει;

Αν ο Χάσι… κερδίσει στο τέλος την είσοδο στους Ομίλους, ξέρετε πολύ καλά πώς γυρίζει το κλίμα. Και όλοι τότε θα αναφέρονται σε έναν εργάτη, μεθοδικό, οξυδερκή, με όραμα προπονητή.

Σάμπως με τον Μάρκο Σίλβα η διστακτικότητα πόσο γρήγορα άλλαξε και το όνομα του Πορτογάλου έγινε σύνθημα στην εξέδρα;

 

 

Χάσι Καρμοίρης Μαρινάκης Ποδόσφαιρο SPORTS Ολυμπιακός