Γράφει ο ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ ΚΑΡΜΟΙΡΗΣ

Ούτε ανυπόμονος, ούτε γκρινιάρης, ούτε μηδενιστής είμαι. Διαβάζοντας τα περί Αντερλάν Σάντος όμως, υπάρχουν κάποια δεδομένα γύρω από τον συγκεκριμένο ποδοσφαιριστή και την διετή καριέρα του στη Βαλένθια και την Primera, όχι και τόσο ενθαρρυντικά, τα οποία δεν μου… κολλάνε και δεν μπορώ να τα αφήσω απαρατήρητα ή ασχολίαστα.

Φοβάμαι, λοιπόν, εξαιτίας της ανάγκης να δέσει τον κεντρικό αμυντικό σκελετό του ο Ολυμπιακός με έναν έμπειρο στόπερ, με παραστάσεις από ένα δυνατό, ανταγωνιστικό πρωτάθλημα και με όνομα «διεισδυτικό» στην πλατιά μάζα, μήπως προχωρήσει σε αμφιλεγόμενη μεταγραφή. Και στο θέμα του κεντρικού αμυντικού, θέση στην οποία «πονάει» και έχει… μαρτυρήσει ο Ολυμπιακός τα τελευταία χρόνια, δεν είναι να παίζεις. Δεν είναι για αποφάσεις στο… πόδι. Για να «βουλώσουν» τα στόματα της εξέδρας, για να τα λέμε όπως είναι τα πράματα.

Η διοίκηση βρίσκεται αυτή την ώρα ενώπιον μιας γκρίνιας και, εν πολλοίς, αμφισβήτησης για τις μεταγραφικές αναζητήσεις της, ιδίως από τότε που αποφάσισε την πρόσληψη του Μπεσνίκ Χάσι, αλλά και από το ότι τα φύλλα του ημερολογίου σχίζονται και το τέλος Ιουνίου είναι κοντά πλέον, χωρίς «σεφτέ» στην ευρωπαϊκή αγορά.

Ο Βαγγέλης Μαρινάκης και οι συνεργάτες του είναι εύλογο – έχοντας κιόλας κυκλοφορήσει αυτή την εβδομάδα τα διαρκείας της νέας περιόδου - να θέλουν να χαροποιήσουν το απαιτητικό κοινό των πρωταθλητών, ενισχύοντας ταυτόχρονα βεβαίως το ρόστερ ενόψει του πρωταρχικού στόχου της υπερπήδησης των εμποδίων των προκριματικών του Champions League.

Ο Ολυμπιακός «καίγεται» για γερές μεταγραφές και τις έχει προγραμματίσει. Όμως το ερυθρόλευκο χρονοδιάγραμμα δεν συνάδει με πολλά από τα «βαριά» ευρωπαϊκά ονόματα.

Κάτι η χαμηλή ποιότητα του ελληνικού πρωταθλήματος και των συνθηκών που την περικλείουν, τα μύρια όσα, που από καιρό διοχετεύονται εντέχνως στον ξένο Τύπο από τα «παπαγαλάκια» τα οποία νομίζουν ότι παρουσιάζοντας χειρότερη την κατάσταση από ό,τι είναι στην Ελλάδα, εξάγοντας «λαβράκια» παρασκηνιακής δυσοσμίας στο εξωτερικό, θα σταματήσουν τον Ολυμπιακό να κατακτά τους τίτλους, την απόφαση μεγάλων παικτών να πάρουν το πρώτο αεροπλάνο για τη χώρα μας, απαίδευτα, αβασάνιστα, μην την περιμένουμε.

 Του Γκονσάλο Χαβιέρ Ροντρίγκες, προτού ακόμα λήξει το συμβόλαιο του με τη Φιορεντίνα, του έγινε στενός κορσές ο Ολυμπιακός. Και την υπόθεση, παρότι ξεστράτιζε, ουδέποτε την παράτησε.

Παιχταράδες σαν αυτόν (και όχι μόνο στόπερ), θα εξαντλήσουν κάθε πιθανότητα να πάρουν αλλού, καλύτερα συμβόλαια – και όχι από οικονομικής πλευράς πάντα, αλλά υπό ανώτερων συνθηκών και γενικής προοπτικής – και η Ελλάδα θα αποτελέσει μία από τις έσχατες επιλογές τους.

Οι ερυθρόλευκοι έχουν την πολυτέλεια να περιμένουν; Και πόσο; Όχι πολύ πάντως. Και μιας που γνωρίζουν πια, μαθημένοι από πέρυσι, ότι και με ομάδες σαν την Χαποέλ Μπερ Σεβά να παίζεις, ομίλους C.L. δεν βλέπεις, αν δεν είσαι πραγματικά καλός, σωστά προετοιμασμένος και με πολύπειρους παίκτες στα νευραλγικά σημεία της 11άδας σου, καλούνται πάση θυσία να ενισχυθούν το συντομότερο.

Τα credits και τα… ανησυχητικά της «νυχτερίδας»

Κάπου εδώ ενδέχεται να υπάρχει η παγίδα ή αν προτιμάτε το υψηλό ρίσκο με μια περίπτωση σαν του Αντερλάν Σάντος. Διότι η γυναίκα του Καίσαρα δεν αρκεί να φαίνεται, αλλά να είναι πραγματικά… καλή (λύση) στη συγκεκριμένη περίπτωση.

Έχουμε λοιπόν και λέμε τα εξής για τον Βραζιλιάνο:

1.     Βραζιλιάνος! Αυτό! Δεν είναι… Ουζμπέκος ή Ισλανδός. Καμία άλλη επεξήγηση. Τέλος.

2.     Τον παίρνεις από τη Βαλένθια και από το ισπανικό πρωτάθλημα. Επίσης τέλος!

3.     28 ετών, σε μια από τις καλύτερες εποχές της ποδοσφαιρικής διαδρομής του

4.     Σωματότυπος ιδανικός μάλλον για τη θέση του κεντρικού μπακ. 1.93μ. ύψος και 83 κιλά βάρος. Ψιλόλιγνο τον λες. Ότι πρέπει!

5.     Παίκτης που δεν είναι στα αζήτητα, ούτε ελεύθερος. Αντίθετα, κοντά στα 10 εκατομμύρια τον πλήρωσαν πρόπερσι οι Ισπανοί στην Μπράγκα για να τον κάνουν δικό τους.

Θυμάστε; Τότε τον μάθαμε για τα καλά εμείς εδώ. Από τον Μάρκο Σίλβα που ήθελε να τον φέρει στον Ολυμπιακό αλλά παρουσιάστηκε στο μεταξύ η Βαλένθια και τίναξε την μπάνκα στον αέρα.

Το περασμένο καλοκαίρι ξανάγινε ερυθρόλευκο πρωτοσέλιδο και τώρα να τος πάλι! Τρίτη σερί χρονιά «παίζει» για τον Πειραιά. Ένα «ξαναζεσταμένο ειδύλλιο»;

Είναι να ψάχνεται κανείς. Γιατί συζητάει την παραχώρηση του η Βαλένθια; Όχι μόνο φέτος που έπαιξε 12 ματς. Από πέρυσι που είχε 29 αγώνες στην πρώτη του σεζόν στην Ισπανία.

Με όλα αυτά τα δεδομένα που τον ακολουθούν και για τη δαπάνη που έκαναν οι «νυχτερίδες» για να τον αποκτήσουν από τους Πορτογάλους, στα 28 του χρόνια, τον δίνουν; Και η διάθεση τους να αδειάσουν τη θέση του στο δυναμικό της ομάδας έχει πράγματι σχέση με το FinancialPlayή αυτά τα «περνούν» προς τα έξω οι μάνατζερ;

Συνάδελφοι από την Ιβηρική, πλέον των όσων γνωρίζουμε εμείς για τον Σάντος, σημειώνουν ότι ένα βασικό στοιχείο που του λείπει είναι η ταχύτητα.

Για την Primeraθα πει κανείς. Άλλο στην Ελλάδα. Μα ο Ολυμπιακός δεν πάει να τα «σκάσει» για να φέρει έναν στόπερ σαν τον Αντερλάν Σάντος για να κάθεται να τον κοιτάζει να νικάει τον Λεβαδειακό! Για την Ευρώπη τον χρειάζεται πρώτα από όλα.

Και αν δεν είναι γρήγορος – προσέξτε δεν λέω βραδυκίνητος – να είναι ταχύς στις επεμβάσεις του, εμένα αυτό με τρομάζει.

Αν σκεφθούμε ότι ο Μποτία και ο Ντα Κόστα, ένα από τα χειρότερα κεντρικά αμυντικά δίδυμα του Ολυμπιακού που θυμάμαι τουλάχιστον τα τελευταία χρόνια, δεν είναι παίκτες του πεταμού, που δεν είναι σκιαγραφώντας τους ατομικά, μεμονωμένα, αλλά δίπλα-δίπλα ο ένας στον άλλον, πιο… αργοί από την καθυστέρηση, μαζί σαν ντουέτο ήταν… φόβος και τρόμος στις αντεπιθέσεις από απέναντι και με σπιρτόζους αντιπάλους στο boxtoboxπαιχνίδι, τότε ποιος ο λόγος να το ξαναζήσουμε το έργο;

Εκτός από την κλάση και την εμπειρία, που εντάξει ο Αντερλάν Σάντος είναι ένας Βραζιλιάνος που δεν μπορείς να πεις ότι δεν τα διαθέτει σε ένα ικανοποιητικό βαθμό και που η άμυνα του Ολυμπιακού και τα νέα παιδιά του πίσω, ο Ρέτσος, ο Ρισβάνης, ακόμα και ο Νικολάου, το έχω γράψει κι άλλη φορά και το επαναλαμβάνω, έχουν να κερδίσουν από αυτά τα προσόντα, η ανασταλτική αντίδραση των πρωταθλητών είναι αναγκαίο να αποκτήσει ταχύτητα. Να βάλει άλογα στη μηχανή της.

Θα μου πεις τα βρίσκεις όλα; Εξαντλείς κάθε περίπτωση βιογραφικού, όσο προλαβαίνεις και ειδικά από τη στιγμή που ετοιμάζεσαι για γερή εκταμίευση.

 

*** Πόσο επίκαιρη είναι η κυοφορούμενη μεταγραφή του Κώστα Μανωλά στη Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης με όσα μόλις προανέφερα! Ο Κωστάκης πάει σε μια ακόμα ομορφότερη πόλη από την Αιώνια και θα εισπράττει 4.000.000€ το χρόνο (καλοφάγωτα παλικάρι μου κι άμα τα… μασήσεις γράψε μου), κάπου τρεις φορές πάνω από τις απολαβές του στη Ρόμα – να η απάντηση σε όσους απορούν γιατί τον ήθελε η μισή Ευρώπη και πάει στη Ρωσία… - γιατί σαν «πάστα» στόπερ βγάζει στο γήπεδο με μοναδική επιτυχία, τρία στοιχεία του παιχνιδιού του: TAKTIKH, TAXYTHTA, ΑΛΤΙΚΟΤΗΤΑ.

Αυτά τα είχε και τα δουλεύει όλα τα χρόνια εξελισσόμενος, για να φτάσει σε αυτό το topευρωπαϊκό επίπεδο και μαζί με τον Σωκράτη να είναι μακράν οι κορυφαίοι Έλληνες και των σπουδαιότερων, των μετρημένων στα δάχτυλα στην ήπειρο μας. Ιδίως την ταχύτητα, το «σπίρτο» στην αντίδραση που έχει μέσα του. Και που όλα, με την υπομονή και την επιμονή στον ιδρώτα, αυξάνονται και γίνονται περιζήτητα.

Πρέπει να «το ‘χεις» όμως κιόλας!..