Ο Ισπανός τερματοφύλακας της Μάλαγα, χαρακτήρισε μεγάλη οικογένεια τον Ολυμπιακό, καθώς το να βλέπουν οι αθλητές ενός τμήματος, αγώνες κάποιου άλλου, φέρνει τους πάντες στον σύλλογο πιο κοντά. Είπε καλά λόγια για τον Μίτσελ ο Ρομπέρτο, που τον αναγέννησε στη Μάλαγα, καθώς στην Εσπανιόλ τα πράγματα δεν πήγαιναν καθόλου καλά.

Αναλυτικά μερικά αποσπάσματα από τη συνέντευξή του στη Malaga Hoy

-Αν ο τερματοφύλακας είναι ο καλύτερος, άσχημα νέα για την ομάδα...


Ακριβώς. Το καλύτερο για έναν τερματοφύλακα είναι να επεμβαίνει λίγο, αλλά καλά. Αυτό είναι που έχει σημασία περισσότερο. Θυμάμαι την Μπαρτσελόνα του Γκουαρντιόλα, όταν ο Βαλντές ακούμπησε μόλις μια φορά την μπάλα σε όλο το παιχνίδι, αλλά ήταν καθοριστικός. Έζησα επίσης αυτή την κατάσταση και στον Ολυμπιακό. Στην τελική, όσες περισσότερες φάσεις δέχεται μια ομάδα, τόσο πολύ εμπλέκεται ο τερματοφύλακας και αυτό δεν είναι καλό. Σε μια από τις χρονιές μου στη Σαραγόσα, δεχόμουν πάρα πολλές φάσεις, αλλά την ίδια ώρα, τις σταματούσα. Αυτό είναι ένα καλό παράδειγμα.

-Μετά από μια δύσκολη χρονιά στην Εσπανιόλ, δίχως συνέπεια, πιστεύεις πως θα χρειαστείς περισσότερο χρόνο για να αρχίσεις να αποδίδεις στη Μάλαγα;

Ίσως, αν κάτι τέτοιο γινόταν πριν από μερικά χρόνια, να επηρεαζόμουν αναφορικά με την αυτοπεποίθησή μου. Αυτή τη χρονιά, πολλά πράγματα συνέβησαν ταυτόχρονα. Αυτή η χρονιά δεν είναι τόσο "μακριά", καθώς δεν χάνεις τόσα πολλά. Ρίχνεις πίσω από την πλάτη σου όλα όσα γίνονται. Η παρουσία του Μίτσελ μου έδωσε αυτοπεποίθηση. Μου θύμισε τα καλά πράγματα στον Ολυμπιακό, με βοήθησε να ενεργοποιήσω ξανά εκείνα τα συναισθήματα που είχα και αυτό με βοήθησε πολύ.

-Είσαι φίλος με τον Σπανούλη...

Οι παίκτες μοιράζονται το ίδιο γήπεδο, ο Ολυμπιακός είναι μια μεγάλη οικογένεια. Ο Σπανούλης ήταν οπαδός του ποδοσφαίρου και εγώ ήμουν ήδη φίλος του μπάσκετ, αλλά εκεί το παρακολουθούσα περισσότερο. Μοιραζόμασταν πολλά πράγματα. Είναι ένας από τους καλύτερους παίκτες εκεί. Οι ποδοσφαιριστές και οι μπασκετμπολίστες ζούσαν στην ίδια περιοχή. Ήμασταν μαζί στο πάρκο, στο σχολείο... Πηγαίναμε να τον δούμε και αυτός ερχόταν σε εμάς. Το κλαμπ ενεργούσε. Στην τελική, δημιουργείς έναν σύνδεσμο, μια φιλία και το να έχεις τόσους ανθρώπους τέτοιας εμβέλειας, είναι πολυτέλεια.