Την άποψη ότι στον Παναθηναϊκό κερδίζουν οι φανέλες τα παιχνίδια, καθώς πρόκειται για μεγάλη ομάδα, εξέφρασε μέσω του sportdog.gr ο Μίμης Δομάζος.

Ο «στρατηγός» των Πράσινων και του ελληνικού ποδοσφαίρου αναφέρθηκε στο φετινό πρωτάθλημα και το ενδιαφέρον που παρουσιάζει, σχολίασε την εικόνα των τεσσάρων μεγάλων ομάδων, αλλά και το παιχνίδι της Εθνικής ομάδας με την Κροατία.

Παράλληλα αναφέρθηκε στην τεράστια καριέρα του στα γήπεδα, με αφορμή το γεγονός ότι σαν σήμερα, στις 11 Νοέμβρη του 1980, αποσύρθηκε από την Εθνική ομάδα στα 38 του χρόνια... 

«Με είχε καλέσει ο Παναγούλιας για να παίξω το τελευταίο παιχνίδι μου, να με τιμήσει η Εθνική ομάδα αν και είχα σταματήσει το ποδόσφαιρο. Ήταν σε ένα παιχνίδι με αντίπαλο την Αυστραλία που είχε λήξει 3-3 και είχα πετύχει ένα γκολ στο 68ο λεπτό. Όταν μου ζήτησε ο Παναγούλιας να βγω δεν ήθελα και ο κόσμος χειροκροτούσε και μου ζητούσε να συνεχίσω στο γήπεδο», ήταν το αρχικό σχόλιο του Μίμη Δομάζου στο sportdog.gr και στη συνέχεια συμπλήρωσε για την τεράστια καριέρα του στα γήπεδα και την αναγνώριση που υπάρχει στο πρόσωπό του από το σύνολο των οπαδών:

«Η αγάπη του κόσμου είναι αυτό που μου έχει μείνει περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Όλος ο κόσμος με ρωτάει, ανεξάρτητα από την ομάδα που υποστηρίζει, πώς έπαιζα τόσα πολλά χρόνια, σε 30 παιχνίδια κάθε σεζόν, χωρίς να χτυπήσω, χωρίς να έχω τραυματισμούς, χωρίς να χρησιμοποιώ επικαλαμίδες κ.λπ. Δεν καταλάβαινα ότι συμβαίνει αυτό. Εγώ έπαιζα γιατί καταλάβαινα ότι έπρεπε να παίξω. Για τη φανέλα, για την αγάπη του κόσμου. Ερχόντουσαν για να δούνε ποδόσφαιρο στο γήπεδο, για να δουν όλους τους παίκτες και όχι μόνο εμένα. Δεν έλεγαν "Πάμε να δούμε τον Δομάζο", αλλά "Πάμε να δούμε τον Παναθηναϊκό". Είχαμε φιλάθλους που τους άρεσε το ποδόσφαιρο, ερχόντουσαν για να δούνε μπάλα και όχι τους παίκτες».

Πώς διατηρηθήκατε σε υψηλό επίπεδο για τόσα πολλά χρόνια;

«Από πολύ μικρή ηλικία γυμναζόμουν καλά και πολύ. Έπαιζα συνεχώς. Ειδικά τον πρώτο καιρό που είχα αρχίσει να παίζω στον Παναθηναϊκό, που δεν υπήρχαν χρήματα για να πηγαίνουμε στο ξενοδοχείο κ.λπ., το μεσημέρι έπαιζα μπάλα στην αλάνα δίπλα από τη Λεωφόρο και το απόγευμα έπαιζα με τον Παναθηναϊκό για το πρωτάθλημα. Δεν είχα πρόβλημα με το σώμα μου, να κουράζεται δηλαδή. Αυτό που κουραζόταν ήταν το μυαλό μου. Με όποια ομάδα κι αν παίζαμε την Κυριακή, προετοιμαζόμουν από τη Δευτέρα. Δεν ξέρω αν υπάρχει άλλος παίκτης στον κόσμο που να το κάνει αυτό. Προετοιμαζόμουν για να δω ποιος θα έρθει κοντά μου στο γήπεδο, για να ξέρω τι θα του κάνω την ώρα του αγώνα. Είχα πολλά στο μυαλό μου και μόνο εκεί κουραζόμουν. Μετά τα παιχνίδια ήθελα μια ώρα να μείνω, να ξεκουραστεί το μυαλό μου και μετά να πάω στο σπίτι».

Αληθεύει ότι είχατε δοκιμαστεί σε νεαρή ηλικία από τον Ολυμπιακό; Αλλά και ότι στο ντεμπούτο σας με τον Παναθηναϊκό εναντίον της ΑΕΚ, σε ηλικία 17 ετών, πήρατε μόνος φανέλα βασικού στο ημίχρονο και με χατ τρικ ανατρέψατε σε νίκη το 2-0 του πρώτου μέρους;

«Δεν ξέρω πώς έχει βγει αυτή η ιστορία με τον Ολυμπιακό, ότι πήγα να δοκιμαστώ και με απέρριψαν γιατί ήμουν κοντός, αλλά δεν ισχύει. Έπαιζα στην Άμυνα Αμπελοκήπων και πήγα στον Παναθηναϊκό. Ισχύει αυτό για το ντεμπούτο μου στον Παναθηναϊκό, αλλά υπήρχαν πολλά ντέρμπι με την ΑΕΚ που έγιναν φοβερά παιχνίδια. Δεν υπήρχε και ο φανατισμός που υπάρχει σήμερα, με αποτέλεσμα να φτάνουν να παίζουν ποδοσφαιρικούς αγώνες για τα τσιμέντα, με άδειες κερκίδες. Όταν υπάρχει κόσμος παθιάζεται μια ομάδα καλύτερα, είναι γιορτή ο αγώνας».

Ποια είναι η άποψή σας για την Εθνική ομάδα, την ήττα από την Κροατία αλλά και τη ρεβάνς;

«Ήταν ένα παιχνίδι όπου έγιναν πολλά λάθη, λάθη που δεν τα κάνουν ούτε παιδιά της πρώτης τάξης του Δημοτικού. Δεν γίνεται να παίζεις τόσο σημαντικό παιχνίδι, που πηγαίνεις για το Μουντιάλ και να γίνονται τόσα λάθη. Ο Καρνέζης, ο Σταφυλίδης, τι λάθη ήταν αυτά που έκαναν; Εντάξει, δεν είχαμε και τύχη εναντίον της Κροατίας, αλλά αν προσπαθήσουμε από το πρώτο λεπτό στη ρεβάνς, όλα γίνονται. Γιατί και οι Κροάτες δεν έχουν καλή άμυνα. Βέβαια έδειξαν ότι αν βρουν ανοιχτή άμυνα μπορούν να κάνουν τη ζημιά, αλλά θα πρέπει να καταλάβουν οι παίκτες μας ότι ποτέ δεν είναι χαμένος ένας αγώνας αν δεν σφυρίξει πρώτα τη λήξη του ο διαιτητής».

Θα πείτε δύο λόγια για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο Παναθηναϊκός σήμερα;

«Δεν μπορώ να είμαι αισιόδοξος με ό,τι βλέπω στον Παναθηναϊκό. Εμείς, ως παλαίμαχοι, παρουσιάσαμε ένα πλάνο για τη σωτηρία του συλλόγου, αλλά η διοίκηση του Παναθηναϊκού δεν το δέχτηκε. Αν βρεθεί κάποιος με χρήματα και αγοράσει τον Παναθηναϊκό, ευχαρίστως να το κάνει και εμείς να βοηθήσουμε. Αλλά η διοίκηση φάνηκε ότι τώρα δεν ήθελε τη βοήθειά μας, έκαναν τα αντίθετα από αυτά που τους είπαμε».

Αγωνιστικά πώς βλέπετε την ομάδα;

«Παναθηναϊκός είναι, μεγάλη ομάδα και οι φανέλες κερδίζουν. Αλλά δεν γίνεται να κερδίζεις τον Ολυμπιακό τη μια αγωνιστική και την επόμενη να χάνεις από την Τρίπολη. Οι παίκτες του Παναθηναϊκού πρέπει να καταλάβουν ότι τα ντέρμπι δεν κερδίζουν το πρωτάθλημα. Όταν χάνεις από μικρότερες ομάδες, πώς θα διεκδικήσεις το πρωτάθλημα; Μπορεί την ερχόμενη αγωνιστική να κερδίσει την ΑΕΚ και μετά να πάει και να χάσει αλλού. Αν δεν υπάρξει διάρκεια, δεν μπορεί να γίνει κάτι».

Τέλος, θα ήθελα να μου πείτε την άποψή σας για τους υπόλοιπους μεγάλους του ελληνικού πρωταθλήματος.

«Ούτε η ΑΕΚ είναι καλή, ούτε ο ΠΑΟΚ. Και ο Ολυμπιακός τα ίδια, αλλά έφτασε στους 3 βαθμούς διαφορά από την κορυφή και έχει πιο βατό πρόγραμμα. Μου αρέσει το φετινό πρωτάθλημα, μακάρι να είναι πρώτος ο Ατρόμητος μέχρι το τέλος και να το πάρει κιόλας. Αλλά γίνεται πιο ωραίο γιατί οι μεγάλες ομάδες έχουν χάσει όλες βαθμούς. Είναι καλό αυτό, πηγαίνουν εκτός έδρας και δεν μπορούν να κερδίσουν. Για αυτό μου αρέσει το πρωτάθλημα, γιατί υπάρχουν διακυμάνσεις στην κορυφή. Ο Πανιώνιος πηγαίνει καλά, η Λιβαδειά μπήκε από το παράθυρο αλλά πηγαίνει καλά. Αυτά είναι ωραία στο ποδόσφαιρο».