Ένα γκολ σπάνιας ομορφιάς και επινόησης είχε πετύχει ο Τάκης Λουκανίδης με τη φανέλα του Παναθηναϊκού σαν σήμερα, στις 6 Δεκέμβρη του 1970, στέλνοντας από τα 50 μέτρα την μπάλα στα δίχτυα του Αρζένη, τερματοφύλακα του Φωστήρα.

Ο αγώνας είχε γίνει στην κατάμεστη Λεωφόρο Αλεξάνδρας, είχε λήξει με σκορ 2-2, αλλά το συγκεκριμένο γκολ αποτελεί ακόμα και σήμερα αντικείμενο συζητήσης στο χώρο του ποδοσφαίρου.

Το sportdog.gr επικοινώνησε με τον παλαίμαχο άσο, που σπάνια παραχωρεί συνεντεύξεις και είναι ιδιαίτερα επιλεκτικός όταν το κάνει, προκειμένου να μας μιλήσει για την ιστορική εκείνη φάση μετά από 47 χρόνια.

«Έβλεπα συνεχώς τον τερματοφύλακα έξω από την εστία του, στο ύψος της μεγάλης περιοχής. Κάποια στιγμή, σε διώξιμο της μπάλας από τους παίκτες του Φωστήρα προς εμάς, έφτασε η μπάλα στα πόδια μου. Ήμουν στα 50 μέτρα από το δικό τους τέρμα, πίσω από τη σέντρα. Σκέφτηκα για τον τερματοφύλακα "Καλά, αυτός πήγε για καφέ. Θα την κάνω τη δουλειά" και σούταρα με το αριστερό μου πόδι. Μόνο που υπήρχε μια ιδιομορφία όταν σούταρα με το αριστερό», ήταν το αρχικό σχόλιο του Τάκη Λουκανίδη στο sportdog.gr για εκείνο το υπέροχο γκολ και στη συνέχεια πρόσθεσε:

«Παρότι ήμουν δεξιοπόδαρος, όταν χτυπούσα την μπάλα με το αριστερό σούταρα με περισσότερη δύναμη. Ήταν γεμάτο το γήπεδο και λέω "Θα φτιάξω και τους οπαδούς". Όπως και έγινε, δηλαδή. Σούταρα και πήγαινε, πήγαινε η μπάλα, μέχρι που μπήκε γκολ. Το τι έγινε στο γήπεδο μετά, δεν περιγράφεται. Τρελάθηκα κι εγώ ο ίδιος με τον εαυτό μου, τέτοιο γκολ δεν έχουμε δει ακόμα και σήμερα από τεράστιους ποδοσφαιριστές. Έλεγα "Ωχ, Παναγιά μου, τι γκολάρα πέτυχα"! Κι έδινα συγχαρητήρια στον εαυτό μου».

Για τη σημερινή αγωνιστική κατάσταση στην ομάδα ο Τάκης Λουκανίδης δεν ήθελε να μιλήσει πολύ, δεδομένου ότι συνειδητά έχει αποφασίσει να απέχει από το γήπεδο και τις εκδηλώσεις του Παναθηναϊκού. Τον λόγο εξήγησε με τις δηλώσεις του στο sportdog.gr...

«Δεν πηγαίνω τακτικά, πια, στο γήπεδο. Από τον σύλλογο δεν έχουν δώσει τη σημασία που θα έπρεπε σε εμένα και σε μερικούς ακόμα παλαίμαχους ποδοσφαιριστές. Τι να κάνω, να τους παρακαλέσω; Έφτασα στο σημείο να λέω "Δεν θα πηγαίνω στο γήπεδο". Με βάση την προσφορά μου, θα έπρεπε να ήμουν δεξί χέρι στην ομάδα. Κι όχι μόνο εγώ, αλλά και άλλοι που έχουν προσφέρει πολλά. Αντί αυτού, δεν μας υπολογίζουν καθόλου. Ενημερώνομαι από τις εφημερίδες για τις εξελίξεις στην ομάδα, αλλά όχι ιδιαίτερα τακτικά και από εκεί. Είναι σε άσχημη κατάσταση ο Παναθηναϊκός, στεναχωριέμαι για όσα γίνονται».

Τέλος, έκανε αναφορά και στην αποχώρηση του Αλαφούζου από τον Παναθηναϊκό, αλλά και στην απουσία της οικογένειας Βαρδινογιάννη:

«Όταν πριν από μερικά χρόνια έλεγα ότι ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να στηριχτεί στον Αλαφούζο για να γίνει μεγάλος, να κάνει σπουδαία ομάδα, δεν το έλεγα για να πληγώσω τον Αλαφούζο. Δεν ήταν τυχαία η κριτική μου, είμαι πάρα πολλά χρόνια μέσα στα γήπεδα. Γι' αυτό έκανα κριτική, όχι για να στεναχωρήσω κανέναν. Μιλούσα για την πραγματικότητα που έβλεπα μπροστά μου, δεν ήταν σε σωστή κατεύθυνση η ομάδα. Η οικογένεια Βαρδινογιάννη έκανε θυσίες για τον Παναθηναϊκό, ό,τι χρειαζόταν η ομάδα το είχε. Αυτό λείπει σήμερα από τον Παναθηναϊκό».