Με Όσκαρ Γκαρσία και Κέβιν Μιραλάς θα ασχοληθώ σήμερα και ξεκινάω από τον πρώτο. Ήθελα να διαπιστώσω με ποια τακτική θα παίζει ο Ισπανός στον Ολυμπιακό. Το διαπίστωσα χθες και πραγματικά με περίμενε μια πολύ ευχάριστη έκπληξη.
Ο Ισπανός αναβίωσε το 4-2-4 που έπαιζε η Εθνική Βραζιλίας το 1958-1962 και κατέκτησε δύο Μουντιάλ. Δηλαδή 4-2-4 όταν η ομάδα επιτίθεται και 4-4-2 όταν η ομάδα αμύνεται. Με άλλα λόγια δύο αμυντικά χαφ (Ρομαό, Ζιλέ) και τέσσερις επιθετικοί να βγαίνουν μαζικά μπροστά (Μάριν, Φορτούνης, Ανσαριφάρντ, Μιραλάς). Η τακτική του 4-2-4 θεωρείτο μέχρι τώρα ντεμοντέ και ξεπερασμένη. Όμως ο Γκαρσία της δίνει καινούργια υπόσταση και αυτό φαίνεται ότι ταιριάζει γάντι στον Ολυμπιακό.
Αρκεί βέβαια να πάρει έναν καλό αμυντικό χαφ στη θέση του Ζιλέ και το σπουδαιότερο να βρει τον παλιό καλό εαυτό του ο Μιραλάς. Διότι χθες ο Βέλγος ήταν πάλι για τον... γάιδαρο καβάλα. Χωρίς έκρηξη, χωρίς ταχύτητα, χωρίς καλή πάσα και απουσίαζε η μεγάλη δύναμή του: Στο ένας με έναν δεν μπορούσε να φέρει βόλτα τον αντίπαλο.
Διαβάστε επίσης...
Ο Γκαρσία δήλωσε ότι ο Μιραλάς είναι ανέτοιμος. Και με αυτό που είπε ξεφτίλισε και βούλωσε τα στόματα πολλών δημοσιογράφων που μετά από το παιχνίδι Κυπέλλου με τον Πλατανιά έγραφαν και έλεγαν «Πω, πω, τι έκρηξη είναι αυτή που έχει ο Κέβιν. Τι ντρίπλα είναι αυτή που έχει ο Κέβιν. Τι πάσα είναι αυτή που έχει ο Κέβιν», κι άλλες τέτοιες μ@λ@κίες.
P.S. Αλήθεια, όπως τους είδαμε χθες έχει καμιά σχέση ο Μιραλάς με τον Μάριν; Ο Γερμανός ήταν χάρμα ιδέσθαι, με ένα εκπληκτικό γκολ και με μια πάσα στον Ανσαριφάρντ που ήταν πάρε-βάλε. Ενώ ο Βέλγος, επαναλαμβάνω, ήταν σκια του παλιού καλού εαυτού του. Και φωνάζουν μετά κάποιοι επειδή έγραψα ότι μοιάζει με παλαίμαχο που είναι έτοιμος να πάει να παίξει στον... Άγιο Κοσμά μαζί με τον Αναστόπουλο και τον Βαμβακούλα.