Πρωτοπόρος προπονητής, με μεταδοτικές μεθόδους, που έπαιρνε από τους παίκτες του το 100% και τους βοηθούσε στην εξέλιξή τους, ήταν ο Γιάννης Κυράστας σύμφωνα με όσα σχολίασε στο sportdog.gr ο Γιάννης Γκούμας.
Ο έμπειρος προπονητής μίλησε στο Sportdog με αφορμή τη συμπλήρωση, σήμερα 1η Απριλίου, 15 ετών από τον θάνατό του και αναφέρθηκε στο κύρος και τον σεβασμό που απολάμβανε στα αποδυτήρια. Αλλά και στο γεγονός ότι ήταν κοινή παραδοχή ότι ο Παναθηναϊκός έπαιζε το καλύτερο ποδόσφαιρο στην Ελλάδα, στην πρώτη του θητεία στο Τριφύλλι, άσχετα αν τελικά είχε χαθεί ο τίτλος.
«Τρομερό ποδόσφαιρο»
«Ο Γιάννης Κυράστας ήταν πρωτοπόρος προπονητής, έκανε ωραία προπόνηση, ήταν μεταδοτικός και θεωρώ ότι επί των ημερών του ο Παναθηναϊκός έπαιξε το καλύτερο ποδόσφαιρο όλων των εποχών. Ειδικά τη χρονιά που χάθηκε το πρωτάθλημα στον πόντο, ο Παναθηναϊκός έκανε εκπληκτικές εμφανίσεις. Παίζαμε τρομερό ποδόσφαρο εκείνο το διάστημα και θυμάμαι ότι εκείνη την εποχή αυτό το είχαν αποδεχτεί όλες οι ομάδες», ήταν το αρχικό σχόλιο του παλαίμαχου άσου στο sportdog.gr και στη συνέχεια συμπλήρωσε:
«Ήταν ένας από τους καλύτερους Έλληνες προπονητές, με πολλά θετικά στοιχεία. Μπορούσε να κάνει τους ποδοσφαιριστές του να υπερβάλλουν εαυτούς, γνώριζε πολύ καλά πώς να πάρει το 100% από κάθε παίκτη του».
«Μπροστά από την εποχή του»
Τι ήταν αυτό που τον έκανε να ξεχωρίζει ως προπονητή; Μιλήσατε για πρωτοποριακή προπόνηση.
«Ήταν περισσότερο η τακτική που ήθελε να περάσει. Κάποια πράγματα δεν είχαν εξελιχθεί ακόμα, τότε, στην Ελλάδα και ο Κυράστας ήταν μπροστά από την εποχή του. Είχε τρέλα με το να είναι προπονητής, ψαχνόταν, του άρεσε πολύ. Προσπαθούσε να ενημερώνεται και να γίνεται καλύτερος. Κάτι που βελτίωνε και εμάς ως ποδοσφαιριστές. Επίσης, ο Παναθηναϊκός επί των ημερών του είχε φοβερά τρεξίματα μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο. Είχαμε δυνάμεις, ήταν πολύ καλός και σε αυτόν τον τομέα».
Υπάρχει κάποιο περιστατικό που σας έρχεται στο μυαλό, από προπόνηση ή αγώνα, με πρωταγωνιστεί τον Κυράστα;
«Ήταν επιβλητικός. Όταν έμπαινε στα αποδυτήρια είχε τον σεβασμό όλων. Με το κύρος του δεν μπορούσε κάποιος να μην τον παρακολουθήσει όταν μιλούσε. Είχε κύρος η ίδια η ομιλία και η παρουσία του, τόσο που σε ανάγκαζε να τον παρακολουθείς».
Πώς θέλετε να κλείσουμε τη συνέντευξη στη μνήμη του;
«Όλα τα παιδιά που ξεκινήσαμε μαζί του, πήραμε πολλά από εκείνον. Τόσο αγωνιστικά, εκείνα τα χρόνια, όσο και ως προπονητές αργότερα. Προσωπικά θεωρώ ότι με βοήθησε πολύ, πήρα στοιχεία γι' αυτό που είμαι τώρα ως προπονητής».