Δέκα μείον πέντε μείον πέντε

Ότι ο Βαγγέλας με το θεληματικό προγούλι έχει δικές του θεωρίες περί ...αριθμητικής, το ξέραμε από τότε που μίλαγε για "εγκλήματα κατά της Ελλάδας" και σκάρωνε μιλητές βαθμολογίες, με "εμάς που θα έπρεπε να έχουμε τόσους, αλλά έχουμε λιγότερους από τόσους, ενώ οι άλλοι έχουν τόσους και θα έπρεπε να είχαν λιγότερους από τόσους".

Σαν τον Λουκιανό Κηλαηδόνη είναι ο Βαγγέλας με τα νούμερα. Δέκα μείον πέντε μείον πέντε, έξι δια δύο συν οκτώ, είκοσι φορές το δεκαπέντε, έντεκα κι εφτά δεκαοκτώ...

Στο δείπνο με τους ρεπόρτερ του Ολυμπιακού, έπιασε πάλι τις προσθαφαιρέσεις. "Όταν ήρθε ο Μαμάς του πράσινου λόχου (που ήταν φίλος μου, αλλά δεν είναι φίλος μου, επειδή τον ...αφαίρεσα σε μια αριθμητική πράξη), ο Παναθηναϊκός ήταν στο +1 κι όταν έφυγε ήταν στο -5 κι άμα ξανάρθει θα πάμε στο +11"!

Κι άμα ξαναφύγει;

Δεν το έχει κάνει αυτό το κεφάλαιο ο Βαγγέλας, γιατί είχαν απεργία οι μαθηματικοί. Οπότε δεν μπορεί να απαντήσει την ερώτηση. Ωστόσο, σε μια άλλη ερώτηση ...μπορούσε να απαντήσει. Έπρεπε να απαντήσει!

Αλλά δεν του την έκανε κανείς...

Δεν τον ρώτησαν "γιατί άμα ξανάρθει ο πρώην φίλος σου που τον αφαίρεσες, θα πας αυτομάτως από το +5 στο +11;". Τι θα γίνει; Θα αφαιρεθούν από τον Παναθηναϊκό βαθμοί για διακωμώδηση του αθλήματος με τις διαδοχικές αλλαγές προεδραίων; Θα πάρεις μπόνους έξι βαθμούς έτσι και σου στείλει αίτημα φιλίας στο φέισμπουκ και τον κάνεις αξέπτ; Σου χρωστάει έξι βαθμούς από καμιά κόντρα με τα κότερα και θα στους δώκει άμα γυρίσει;

Τέλος πάντων, δεν τον ρώτησε κανείς. Αλλά αν ήταν προπονητής και είχε πει τέτοια κουβέντα, θα τον είχαν σταυρώσει. Ακόμα κι ο Σι-Χα-Μουρίνιο να ήταν, θα του ετοίμαζαν τον επικήδειο την άλλη μέρα οι φυλλάδες. "Καβάλησε το καλάμι", "αλαζόνας", "δεν ξέρει σε ποια ομάδα βρίσκεται" και άλλα τέτοια στολίδια θα διάβαζε την άλλη μέρα.

Κι ας είναι σε θέση ο προπονητής (επειδή ακριβώς αυτή είναι η δουλειά του) να κρίνει αν είναι τόσο καλύτερος από τον αντίπαλο προπονητή, ώστε να εξασφαλίσει επιπλέον έξι βαθμούς διαφοράς έτσι και τον βρει απέναντί του. Την ίδια χλεύη θα αντιμετώπιζε πιθανότατα και όποιος παίκτης έκανε τέτοια υποτιμητική δήλωση για αντίπαλό του. Κι ας ξέρει κι αυτός ότι αν βρεθούν φάτσα στο γήπεδο, μπορεί να του περάσει το τόπι μέσα από το σπασουάρ...

Ο πρόεδρας, όμως, που ούτε από τακτική γνωρίζει ούτε από τόπι, ξέρει πως αν αλλάξει ο πισινός που κάθεται στην απέναντι προεδρική καρέκλα, θα αυξήσει τη διαφορά στη βαθμολογία! Λες και παίζουν μπάλα οι προεδραίοι...

Ε, λοιπόν, στην Ελλάδα παίζουν. Οι πιο καλοί παίκτες είναι οι παράγοντες. Γιατί εκεί που παίζουν αυτοί μπάλα κερδίζονται οι νίκες. Στο παρασκήνιο, στη διαιτησία, στις πιέσεις προς πάσα κατεύθυνση. Και για να λέει τέτοια κουβέντα ο Βαγγέλας με το θεληματικό προγούλι, προφανώς θεωρεί πως εκεί είναι καλύτερος "παίκτης" από τον πρώην φίλο του που φαγώθηκε στην αφαίρεση.

Επειδή, όμως, η αριθμο-λαγνεία είναι ...θανάσιμο αμάρτημα, ο Λούκι Λουκ καταλήγει ως εξής στο τραγουδάκι που μπορείτε να ακούσετε με ένα κλικ στο βίντεο παρακάτω: "Κάπου την έχουμε πατήσει κι οι δυο".

Μέχρι ο Βαγγέλας να δώσει εξετάσεις στο μαθηματικό, εγώ, ο Μίλτος, νά ΄μαι καλά...