Τρομερή αποκάλυψη: «Δεν "έφυγε" ποτέ η οικογένεια από τον ΠΑΟ» - Ατάκα-φωτιά για... επιστροφή!

Την επιστροφή της οικογένειας Βαρδινογιάννη στον Παναθηναϊκό θα ήθελε να δει κάποια στιγμή ο Γιώργος Σπανουδάκης, αλλά με το να έχει διδαχθεί από τα λάθη του παρελθόντος, σύμφωνα με όσα σχολίασε σε συνέντευξή του στο sportdog.gr.

Μπαρουτοκαπνισμένος στο ρεπορτάζ του Τριφυλλιού, έχει ζήσει για πολλά χρόνια την παρουσία της οικογένειας στους Πράσινους. Με αφορμή μια ιστορική μέρα για το ελληνικό ποδόσφαιρο και τον Παναθηναϊκό, είχαμε μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση μαζί του.  

Ο Γιάννης Βαρδινογιάννης ανέλαβε πρόεδρος της Σούπερ Λιγκ με ομόφωνη εκλογή του ΔΣ, σαν σήμερα, στις 14 Ιουνίου του 2007. Ήταν η στιγμή που πίστεψες ότι κάτι μπορεί να άλλαζε στο ελληνικό ποδόσφαιρο;

Διαβάστε επίσης...

Ο Σπανούλης «στέλνει» Παπαπέτρου στον ΠΑΟ - Αυτόν «χρυσώνει» ο Δημήτρης - Ιτούδης αντί Σφαιρόπουλου;

«Είναι αλήθεια ότι η «προεδροποίηση» του Γιάννη Βαρδινογιάννη, σε συνδιασμό με το γεγονός ότι στηριζόταν από δύο επίσης νέους ανθρώπους, όπως ήταν ο Ντέμης Νικολαϊδης και ο Πέτρος Κόκκαλης, μας έκανε -τους περισσότερους- να πιστέψουμε ότι θα έρχονταν πολύ καλύτερες ημέρες για το ελληνικό ποδόσφαιρο.

Ο Γιάννης Βαρδινογιάννης ήταν ένας παράγοντας που προέρχονταν από μια οικογένεια με τεράστια προσφορά στον Παναθηναϊκό (με τα όποια λάθη τους), ενώ ο Ντέμης Νικολαΐδης πρέσβευσε την καθαρή άποψη ενός... ποδοσφαιριστή-παράγοντα.

Για τον Πέτρο Κόκκαλη υπήρχαν ενστάσεις, αφού ο Ολυμπιακός είχε «αλώσει» το ελληνικό ποδόσφαιρο την προηγούμενη δεκαετία, αλλά ελπίζαμε ότι είχε διάθεση να ξεφύγει από τις... πατρικές συνήθειες».

Τι μεσολάβησε και από αυτές τις γενναίες αποφάσεις (την προηγούμενη σεζόν είχε βρεθεί στην ίδια θέση ο Πέτρος Κόκκαλης) βυθιστήκαμε ξανά στα ίδια και τα ίδια;

«Νομίζω ότι το «σύστημα» που είχε γιγαντωθεί τα προηγούμενα χρόνια -η λεγόμενη παράγκα- δεν επέτρεψε να μακροημερεύσει αυτή η "κυβέρνηση της αλλαγής". Φρόντισε να... πιστολιάσει τις ομάδες που διεκδικούσαν το πρωτάθλημα, έσπειρε τα ζιζάνια της διχόνοιας στο εσωτερικό κυρίως του Παναθηναϊκού, που λογικά θα έπρεπε ν’ αντιδράσει (ως ισχυρός) και κάπου εκεί έσβησε το όνειρο της αλλαγής σελίδας».

Τα καλά και τα άσχημα χρόνια

Μετά από τόσα χρόνια τι θα μπορούσαμε να πούμε για την προσφορά της οικογένειας Βαρδινογιάννη στον Παναθηναϊκό;

«Εάν θέλουμε να είμαστε δίκαιοι θα πρέπει να «σπάσουμε» την παρουσία της οικογένειας Βαρδινογιάννη σε τέσσερις περιόδους!

Από το 1979 μέχρι το 1996 θεωρώ ότι βοήθησαν τα μέγιστα στην γιγάντωση του Παναθηναϊκού στην Ευρώπη. Στη δημιουργία πολύ ισχυρών ομάδων, με πρωτοκλασσάτους Έλληνες και ξένους ποδοσφαιριστές. Κάποιες σεζόν ο Παναθηναϊκός είχε 16-17 διεθνείς!

Συγχρόνως παρά τα όσα λέγονται περί... βαρδινογιαννισμού στο ελληνικό ποδόσφαιρο, μιλάμε για αστειότητες αφού σε αυτή την περίοδο πήραν πρωταθλήματα ο Ολυμπιακός, η ΑΕΚ, ο ΠΑΟΚ και η Λάρισα!

Εάν οι Βαρδινογιάννηδες είχαν τη «λογική» σύγχρονων παραγόντων, αντιλαμβάνεστε ότι καμία άλλη ομάδα δεν θα είχε πάρει πρωτάθλημα. Όλα αυτά τα πιστώνονται ο Βαρδής, ο Γιώργος και ο αείμνηστος Θόδωρος.

Η δεύτερη περίοδος ήταν από το 1996 μέχρι το 2000. Από τον θάνατο του Θόδωρου μέχρι την αποχώρηση του Γιώργου Βαρδινογιάννη. Σε αυτό το διάστημα ο Παναθηναϊκός πέρασε τα πάνδεινα, αφού η οικογένεια προσπαθούσε να σταθεί όρθια (επιχειρηματικά) και η ομάδα πέρασε σε ... τρίτη μοίρα. Είναι το διάστημα που γιγαντώθηκε η παράγκα.

Η τρίτη περίοδος είναι όταν η διοίκηση πέρασε στα χέρια της νέας γενιάς. Αρχικά του Γιάννη και του Παύλου Βαρδινογιάννη και στην πορεία μοναχά του Γιάννη Βαρδινογιάννη. Αυτή η περίοδος διήρκησε 8 χρόνια. Από το 2000 και την αποχώρηση του «καπετάνιου» - με την παρότρυνση (sic) της οικογένειας – μέχρι το 2008. Σε αυτό το διάστημα υπήρχε μια εξαιρετική αγωνιστική περίοδο (μέχρι το 2004) με επιτυχίες στην Ευρώπη, αλλά έξαρση της παράγκας με την ανοχή της διοίκησης και μια τετραετία με πολλά - πάρα πολλά λάθη που άφηναν συνεχώς τον Παναθηναϊκό δευτερότριτο και καταϊδρωμένο.

Η τέταρτη και τελευταία περίοδος, που κρίνεται η οικογένεια Βαρδινογιάννη είναι η πολυμετοχικότητα και η παράδοση των μετοχών στον Γιάννη Αλαφούζο. Ουδείς μέχρι σήμερα κατάλαβε για ποιο λόγο επέλεξαν να μείνουν στην ΠΑΕ ως εγγυητές, οδηγώντας την πολυμετοχικότητα στα βράχια. Δεν είχαν την αποκλειστική ευθύνη, αλλά ως μεγαλομέτοχοι τη μεγαλύτερη.

Επίσης χρεώνονται τον τρόπο που... πάρκαραν τις μετοχές, τοποθέτησαν λάθος ανθρώπους σε λάθος θέσεις (Γόντικας) και εν τέλει παρέδωσαν την ΠΑΕ στα χέρια ενός ανθρώπου που έμελλε να οδηγήσει την ομάδα στα βράχια (Αλαφούζος)!».

«Δεν έφυγε ποτέ η οικογένεια»

Πώς κρίνεις την απόφαση του Γιάννη Βαρδινογιάννη να μπουν στην ΠΑΕ μεγάλα πορτοφόλια με τη δημιουργία της πολυμετοχικότητας;

«Παρά το γεγονός ότι έχει περάσει μια δεκαετία, η αλήθεια είναι ότι παραμένουν πολλά σκοτεινά σημεία. Βλέποντας τα πράγματα εξ’ (χρονικής) αποστάσεως είναι ακατανόητο γιατί το έκανε αυτό. Διότι η "λαϊκή επιθυμία", εάν θεωρήσουμε ότι αυτό εξέφρασε το συλλαλητήριο της 13ης Απριλίου του 2008, ήταν να φύγει η οικογένεια, αλλά αυτό δεν συνέβη ποτέ! Επαναλαμβάνω ποτέ.

Αντιθέτως παρέμεινε ως εγγυήτρια. Μέχρι το τέλος της πολυμετοχικότητας και την παράδοση των μετοχών στον Γιάννη Αλαφούζο.

Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να κάνουμε μια σημαντική επισήμανση καθώς ακούγονται και λέγονται διάφορα. Όπως είναι η άποψη ότι δόθηκαν μετοχές της οικογένειας, αλλά τα χρήματα πήγαν στην ομάδα και όχι στην τσέπη του Βαρδινογιάννη. Παντελώς λανθασμένη προσέγγιση.

Η οικογένεια Βαρδινογιάννη ουδέποτε πούλησε τις μετοχές της. Προσοχή θα μπορούσε να τις πουλήσει (έπαιξε και αυτό το σενάριο αλλά απορρίφθηκε), αλλά δε θέλησε να το κάνει. Αντιθέτως έκανε αύξηση μετοχικού κεφαλαίου, με την συμφωνία τα χρήματα των νέων μετόχων να μπουν στην ΠΑΕ.

Σε ότι αφορά τον «ρόλο» της στην πολυμετοχικότητα είναι ξεκάθαρο ότι δεν βοήθησε στην από κοινού διοίκηση της ΠΑΕ. Πλέον, νομίζω δεν έχει νόημα να κρίνουμε ποιος από τους "πολυμετοχικούς" έφταιγε περισσότερο ή λιγότερο για την διάσπαση, αφού πρώτα απ’ όλα θα πρέπει να μάθουμε τους λόγους που η οικογένεια παρέμεινε στην ΠΑΕ. Εάν το μάθουμε αυτό, θα έχουμε απαντήσεις για πολλά...».

Το προπονητικό κέντρο στην Παιανία είναι μια ξεχωριστή ενότητα στη σχέση που είχε ο Παναθηναϊκός με την οικογένεια Βαρδινογιάννη. Πανάκριβη επένδυση, από τις καλύτερες στην Ευρώπη, που έλειψε από τον σύλλογο όταν αποσύρθηκε η οικογένεια.

«Η Παιανία όντως ήταν ένα από τα καλύτερα προπονητικά κέντρα στην Ευρώπη και μια επένδυση που έλειψε από την ΠΑΕ τα χρόνια του Αλαφούζου. Κάθε ΠΑΕ που σέβεται τον εαυτό της θα πρέπει να έχει ένα καλό προπονητικό κέντρο».

«Μακάρι να γυρίσει αλλλά...»

Λείπει από το ελληνικό ποδόσφαιρο η οικογένεια Βαρδινογιάννη, με την προσφορά που είχε στον Παναθηναϊκό; Για να το πούμε προβοκατόρικα, θα μπορούσε στη σημερινή συγκυρία να είχε θέση στο ελληνικό ποδόσφαιρο η οικογένεια;

«Θα μπορούσαμε να γράψουμε βιβλίο... Ως οικογένεια θα έλεγα "ναι" πως λείπει, αφού το ποδόσφαιρο χρειάζεται "δυνατούς" επενδυτές. Λείπει το πάθος του Γιώργου, λείπει το όραμα του Θόδωρου, λείπει η δυναμική του Βαρδή.

Ωστόσο κανείς φίλος του Παναθηναϊκού δεν μπορεί ν’ αντιληφθεί πως μια τόσο ισχυρή οικογένεια παρακολουθούσε τη "δράση" της παράγκας και δεν έκανε το... ελάχιστο να ξαναφέρει την ισονομία στο ποδόσφαιρο.

Μακάρι και το εννοώ να επέστρεφε η οικογένεια Βαρδινογιάννη έχοντας διδαχθεί από τα λάθη του παρελθόντος».