Στις 11 Οκτωβρίου 2000 η Νέα Φιλαδέλφεια υποκλίθηκε στον Μίμη Παπαϊωάννου. Εκείνη την ημέρα, στο παλιό γήπεδο της ΑΕΚ, το ιστορικό «Νίκος Γκούμας» διεξήχθη αγώνας προς τιμήν του, λόγω της βράβευσής του ως καλύτερου Έλληνα ποδοσφαιριστή του 20ου αιώνα.

Η αναμέτρηση πραγματοποιήθηκε ανάμεσα στους βετεράνους της Ένωσης, οι οποίοι αντιμετώπισαν την αντίστοιχη ομάδα της εθνικής Γερμανίας που επικράτησε με το ευρύ 5-1, αν και κανείς δεν έδωσε σημασία στο τελικό σκορ.

«Και τα 17 χρόνια που έπαιξα στην ΑΕΚ, δεν είχα ποτέ σκεφτεί, ότι θα ψηφιζόταν για την Ελλάδα, παίκτης του αιώνα και πως θα ήμουν εγώ. Αισθάνομαι ότι εκείνες οι στιγμές που πέρασαν ήταν γλυκές», είχε δηλώσει μέσα σε συναισθηματική φόρτιση ο μεγάλος άσος του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Οι Κιτρινόμαυροι φόρεσαν φανέλες με το νούμερο 10 και το όνομα του Παπαϊωάννου στην πλάτη, ενώ την τιμητική πλακέτα εκ μέρους των Γερμανών παρέδωσε ο Γκερτ Μίλερ, ο οποίος ήταν ο προπονητής του συγκροτήματος που αποτελούταν από πολύ μεγάλα ονόματα όπως οι: Ντίτερ Μπουρντένσκι, Μπερντ Φέρστερ, Γκίντερ Χέρμαν, Ούλι Μπορόβκα, Ρίντιγκερ Αμπραμτσικ, Μίκαελ Σουλτς, Μίρκο Βόταβα, Κνουτ Ράινχαρντ, Λόταρ Σίπελ, Βάλτερ Κέις, Ρούντι Μπόμερ, Χόλγκερ Φαχ, Μπερντ Σούστερ, Τόμας Μπέρτχολντ και Μάνφρεντ Καλτς.

Τα εισιτήρια του αγώνα ήταν ιδιαίτερα, αφού πάνω τους ήταν τυπωμένη εικόνα από παλιό στιγμιότυπο αγώνα, στον οποίο ο Μίμης Παπαϊωάννου επιχειρεί κεφαλιά ψαράκι. Όσοι κράτησαν το απόκομα έπραξαν ορθώς, αφού η συλλεκτική του αξία είναι ανεκτίμητη.

Τι συνδέει, όμως, τον Μίμη Παπαϊωάννου με τη Γερμανία; «Είναι το ταξίδι που έκανε μαζί με τον Στέλιο Καζαντζίδη και τη Μαρινέλα. Μαζί τους τραγουδούσε στους ομογενείς και τον γύρισε ο Τζανετής με τον Μαρόπουλο. Ο πρώτος ήταν προπονητής και ο δεύτερος γενικός αρχηγός. Ήταν παραγοντάρες αμφότεροι. Η επιστροφή του έγινε σε ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό στη Λεωφόρο, όπου νικήσαμε και ήταν ο καλύτερος παίκτης», θυμάται ο πατριάρχης του «κιτρινόμαυρου» ρεπορτάζ, Φαίδων Κωνσταντουδάκης, ο οποίος δεν θα μπορούσε να μην παρακολουθήσει από κοντά εκείνο το ματς, τον Οκτώβριο του 2000.

«Θα με εκτελούσαν αν τον έδινα στη Ρεάλ»

Το παράπονο του ποδοσφαιριστή ήταν ένα και πασίγνωστο. «Το μαράζι του Παπαϊωάννου ήταν που δεν πήγε στη Ρεάλ. Δεν τον άφησε ο τότε πρόεδρος της ΑΕΚ, Μακρίδης. "Τι να κάνω;" μου είπε, "αν δώσω τον Παπαϊωάννου θα με εκτελέσουν. Θα με κρεμάσουν στη Φιλαδέλφεια". Τότε ήταν άλλες εποχές. Δεν υπήρχε το τωρινό αλισβερίσι που δεν προλαβαίνει να παίξει ένας παίκτης και οι μάνατζερ τον έχουν ήδη στείλει. Τότε η ΑΕΚ που πρωταγωνιστούσε ήταν για να παίρνει παίκτες, όχι για να δίνει. Εγώ που είμαι παλαιάς σχολής δεν ανέχομαι κάποια πράγματα. Δεν ανέχομαι να φεύγουν παίκτες όπως ο Κώστας Μανωλάς ή ο Λάζαρος. Τρελαίνομαι. Είμαι της νοοτροπίας να παίρνουμε παίκτες. Τη νοοτροπία να πουλούμε παίκτες την είχε ο Ολυμπιακός. Γιατί; Επειδή γαλουχήθηκε με το πνεύμα του μακαρίτη, του Θόδωρου Νικολαΐδη», αναφέρει.

 «Τον έκλεψε μέσα από τα χέρια του ΠΑΟΚ»

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η ιστορία πώς ήρθε ο Μίμης Παπαϊωάννου στην ΑΕΚ. «Τον Παπαϊωάννου τον είχε πάρει ο Τρύφων Τζανετής από τη Βέροια, όταν ήταν προπονητής στην Εθνική Ενόπλων, ενώ είχε συμφωνήσει με τον ΠΑΟΚ. Η ανταμοιβή του Παπαϊωάννου ήταν να πάει εισπράκτορας στα ΚΤΕΛ Θεσσαλονίκης. Τον Παπαϊωάννου πήρε η ΑΕΚ μέσα από τα χέρια του ΠΑΟΚ. Βέβαια πολύ αργότερα ο ΠΑΟΚ πήρε τον Λάζαρο μέσα από τα χέρια της Ένωσης. Βέβαια ο Χριστοδουλόπουλος ήταν Ολυμπιακός από τότε».

Το ερώτημα που προκύπει τα τελευταία χρόνια είναι, αν θα δούμε ξανά άλλους παίκτες σαν τον μεγάλο Μήμη Παπαϊωάννου. Γιατί το ελληνικό ποδόσφαιρο έχει μία φθίνουσα πορεία σε παραγωγή μεγάλων ποδοσφαιριστών.

«Ο Παπαϊωάννου ήταν ανώτερος απ' όλους. Συγκρινόταν με Δομάζο και Κούδα. Τα καλύτερά του χρόνια τα έπαιξε στα 5 τελευταία του χρόνια. Η καταστροφή του ποδοσφαίρου είναι ο εμπορευματοποιημένος αθλητισμός είναι οι μανατζαραίοι. Δεν προλαβαίνει ο παίκτης να κάνει ένα οικογενειακό δίτερμα και σπεύδουν οι ατζέντηδες, οι οποίοι έχουν αντικαταστήσει τους συλλόγους. Τότε για να πάρεις έναν παίκτη έπρεπε να συνεννοηθείς απευθείας με τον σύλλογο. Τώρα τα κουμάντα κάνουν οι μάνατζερ», επισημαίνει καταλήγει αποκαλύπτοντας τα εξής: «Και πίσω από την υπόθεση Χριστοδουλόπουλου κρύβεται μανατζεριλίκι. Εννοώ τη μεταγραφή του στον Ολυμπιακό. Δεν θέλω να μιλήσω περαιτέρω, θα εκθέσω πρόσωπα».