Σε μια περίοδο που η Ελλάδα βρισκόταν ουσιαστικά στο «γύψο», αφού η Χούντα των Συνταγματαρχών είχε «σκεπάσει» τα πάντα στη χώρα μας, ο Παναθηναϊκός φιλοξενούσε τον Ολυμπιακό στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας. Η προσέλευση των οπαδών ήταν μαζική, όπως μαζική ήταν και η παρουσία της αστυνομίας, αφού η Χούντα ήθελε να ελέγχει τα πάντα.

Άλλωστε, οι αγώνες ποδοσφαίρου λόγω του ότι το σπορ ήταν λαοφιλές, βρίσκονταν πάντα στο... μικροσκόπιο της Χούντας αφού σε τέτοιες εκδηλώσεις υπήρχε ο φόβος να ξεσπάσουν αντικαθεστωτικές διαδηλώσεις.

Φυσιολογικά λοιπόν τα μέτρα τάξης ήταν πολύ αυστηρά. Το παιχνίδι ξεκίνησε με τις δύο ομάδες να αγωνίζονται με περίσσιο πάθος για τη νίκη και να χαρίζουν στιγμές έντασης στους φιλάθλους που το παρακολουθούσαν.

Ο πρωταθλητής τότε Ολυμπιακός προσπαθούσε να ισοφαρίσει και οι ποδοσφαιριστές του έπεφταν μανιασμένα πάνω στην μπάλα. Λίγο πριν τη λήξη του αγώνα, συνέβη κάτι που ο κόσμο έβλεπε για πρώτη φορά. Ένας αστυνομικός μπαίνει στο γήπεδο και πάει προς το μέρος του Γιώργου Σιδέρη.

Το όργανο της τάξης λέει στον ποδοσφαιριστή του Ολυμπιακού να τον ακολουθήσει και μαζί φτάνουν μέχρι τα επίσημα, εκεί όπου καθόταν ο Στυλιανός Παττακός. «Παίξε πιο ήρεμα, είσαι πολύ σκληρός» του είπε ο εκ των πρωτεργατών του πραξικοπήματος της 21ης Απριλίου του 1967, που εκείνη την εποχή εκτελούσε χρέη υπουργού Εσωτερικών. Ο Σιδέρης του απάντησε «Παίζω απλά δυνατά, όχι σκληρά. Το ποδόσφαιρο είναι δυναμικό άθλημα».

Ο ίδιος ο Παττακός αργότερα είχε δηλώσει στεναχωρημένος από την ήττα του Ολυμπιακού σε εκείνο το ματς (οι «πράσινοι το κέρδισαν με 1-0», τονίζοντας μάλιστα ότι ήταν Ολυμπιακός και ότι είχε επιλέξει τον Σιδέρη για την παρατήρηση αφού ήταν μεγάλη προσωπικότητα και είχε επιρροή στους άλλους ποδοσφαιριστές.

Στις μνήμες του κόσμου ωστόσο, η ωμή παρέμβαση του Παττακού, ήταν ένα ακόμα δείγμα για το πως η Χούντα ήθελε να ελέγχει τα πάντα...

Πηγή: fosonline.gr

Γιώργος Σιδέρης