O τερματοφύλακας του ΟΦΗ, Γιώργος Στρέζος, μίλησε στη διαδικτυακή εφημερίδα του 1ου Γενικού Λυκείου Χαλκηδόνας για την καριέρα του στη Superleague και τα πρώτα του βήματα, αποκαλύπτοντας μεταξύ ότι ο Ολυμπιακός, ο ΠΑΟΚ και ο Παναθηναϊκός ενδιαφέρονταν να τον εντάξουν στο δυναμικό τους από την ηλικία των 13 ετών.

Αναλυτικά όσα είπε ο τερματοφύλακας του ΟΦΗ:

- Πώς αποφάσισες να ασχοληθείς με το ποδόσφαιρο;

«Ξεκίνησα την ασχολία μου με το ποδόσφαιρο αρχικά όπως κάθε παιδί που αγαπάει το άθλημα σαν χόμπι. Αυτή η αγάπη για το άθλημα ήταν που με έκανε να συνεχίζω να ασχολούμαι καθημερινά».

- Ποιο ρόλο έπαιξαν οι γονείς σου στην απόφαση να ασχοληθείς με το ποδόσφαιρο;

«Το να ασχοληθώ με το ποδόσφαιρο, όπως προανέφερα, ήταν κάτι που έγινε σε πολύ μικρή ηλικία. Ήταν δική μου επιλογή, οι γονείς μου έβλεπαν το πόσο μου αρέσει και με στήριζαν. Νομίζω πως άρχισαν να με προτρέπουν περισσότερο όταν κατάλαβαν ότι έχω ικανότητες».

- Ποια είναι η διαφορά του επαγγελματικού ποδοσφαίρου από το ερασιτεχνικό;

«Είναι κάτι που μεταξύ τους δεν έχουν καμία σχέση. Είναι όλα διαφορετικά δεν μπορώ να δώσω μια συγκεκριμένη απάντηση».

- Πώς και ποιος σου άνοιξε τον δρόμο για το επαγγελματικό ποδόσφαιρο;

«Δεν υπήρχε κάποιος άνθρωπος που με βοήθησε τόσο σε σημείο να μου ανοίξει κάποιο δρόμο. Ήξερα από πολύ μικρή ηλικία ότι θα μπορέσω να ασχοληθώ με το ποδόσφαιρο επαγγελματικά! Αυτό έγινε καθώς ομάδες όπως ο ΠΑΟΚ , ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός ήθελαν να με εντάξουν στις ακαδημίες τους όταν ήμουν 13-14 χρόνων, οπότε ήταν τότε που κατάλαβα ότι έχω κάποιο ταλέντο και θα τα καταφέρω!».

- Σε ποιες ομάδες αγωνίσθηκες πριν τον ΟΦΗ;

«Ξεκίνησα να παίζω από την τοπική ομάδα της Χαλκηδόνας. Στη συνέχεια πήγα στην ακαδημία των Γιαννιτσών , στις ακαδημίες του ΠΑΟΚ, μετά στην ομάδα του Ολυμπιακού όπου υπέγραψα το πρώτο μου συμβόλαιο, ένα χρόνο δανεικός από τον Ολυμπιακό στην ομάδα της Παναχαϊκής και τέλος στον Παναιγιάλειο από τον οποίο με πήρε ο ΟΦΗ όπου και αγωνίζομαι τα τελευταία 2,5 χρόνια».

- Ποια είναι η καλύτερη στιγμή της επαγγελματικής σου καριέρας και ποια η χειρότερη;

«Η καλύτερη στιγμή στην καριέρα μου νιώθω πως δεν έχει έρθει ακόμα. Το νιώθω αυτό γιατί το ποδόσφαιρο είναι ένα επάγγελμα που δεν διαρκεί για πολλά χρόνια, έτσι καλές και άσχημες στιγμές έχεις διαρκώς ακόμα και καθημερινά, είμαι απόλυτα συνειδητοποιημένος με αυτό. Επίσης είμαι σε μια ηλικία που νομίζω πως έχω να δώσω ακόμα πολλά πράγματα. Δεν έχω φτάσει στο επίπεδο που πιστεύω πως μπορώ να φτάσω. Ό,τι πετυχαίνω νομίζω πως είναι η φυσική εξέλιξη της καριέρας μου και δεν ενθουσιάζομαι με αυτό. Όπως είπα είναι μέρος του αθλητισμού οι δύσκολες στιγμές και έχω μάθει να τις διαχειρίζομαι ώστε να μην με επηρεάζουν. Έτσι νομίζω πως το χειρότερο θα ήταν ένας τραυματισμός όμως νιώθω τυχερός γιατί δεν έχω αντιμετωπίσει μέχρι σήμερα κάποιον».

- Kατά την διάρκεια αγώνα έχει συμβεί κάποιο ακραίο επεισόδιο στο οποίο κινδύνευσες εσύ ή κάποιος συμπαίκτης σου;

«Έχω βρεθεί παρών σε τραγικά περιστατικά δίχως όμως να κινδυνεύω εγώ ή κάποιος συμπαίκτης μου».

- Κατά την παιδική σου ηλικία θαύμαζες κάποιον ποδοσφαιριστή που σε ενέπνευσε να ασχοληθείς με το άθλημα;

«Όσο μεγάλωνα τα πρότυπα μου άλλαζαν. Δεν είχα κάποιον συγκεκριμένο. Ήταν περισσότεροι από έναν. Σίγουρα έβλεπα ποδοσφαιριστές σε υψηλό επίπεδο που τους θαύμαζα, αλλά αυτό το κάνω ακόμα και τώρα. Προσπαθώ να πάρω πράγματα από αυτούς και όχι αποκλειστικά μόνο από ποδοσφαιριστές και γενικά από ανθρώπους που έχουν πετύχει σε αυτό που κάνουν στην ζωή τους. Αυτή είναι η έμπνευση που παίρνω».

- Υπήρξε κάποια στιγμή στην ζωή σου που ήθελες να τα παρατήσεις;

«Δεν σκέφτηκα ποτέ να τα παρατήσω γιατί πάντα πίστευα στον εαυτό μου και ήταν κάτι που το αγαπούσα πάρα πολύ και από μικρή ηλικία ήταν η προτεραιότητα μου. Πάντα μου αρέσει να βλέπω τα θετικά σε ό,τι συμβαίνει στην καριέρα μου. Ίσως, όμως, να ήμουν και τυχερός γιατί η πρώτη ομάδα, από την οποία ξεκίνησα να ασχολούμαι επαγγελματικά στα 17 μου ήταν ο Ολυμπιακός ενώ ήμουν και μέλος όλων των μικρών εθνικών ομάδων. Έτσι έβλεπα πως το μέλλον μου επιφύλασσε κάτι θετικό».

- Ποιοι είναι οι μελλοντικοί σου επαγγελματικοί σου στόχοι;

«Οι στόχοι που βάζω δεν σημαίνει απαραίτητα ότι είναι μακροχρόνιοι. Βάζω συνέχεια στόχους. Άλλοι είναι πιο μικροί στόχοι που μπορεί να είναι καθημερινοί ή εβδομαδιαίοι και άλλοι ίσως πιο μεγάλοι. Ένας από τους στόχους που έχω είναι κάποια στιγμή να αγωνιστώ στο εξωτερικό. Θα ήθελα να ζήσω αυτήν την εμπειρία».

- Για έναν ποδοσφαιριστή υπάρχει χρόνος για προσωπική ζωή σε συνδυασμό με τις τακτικές προπονήσεις;

«Υπάρχει χρόνος για την προσωπική ζωή όμως νομίζω είναι περιορισμένος γιατί οι προπονήσεις είναι σε καθημερινή βάση και πρέπει να προσαρμόσεις την ώρα που σου μένει ελεύθερη πάνω στο ποδόσφαιρο. Αυτό έχει να κάνει βέβαια και με τις προτεραιότητες που βάζει ο καθένας».

- Δυσκολεύτηκες να προσαρμοστείς στο πρόγραμμα των επαγγελματικών προπονήσεων και το διαιτολόγιο;

«Δεν δυσκολεύτηκα να προσαρμοστώ γιατί είναι μια καθημερινότητα την οποία ζω από τα 14 αφότου και πήγα στις ακαδημίες του ΠΑΟΚ όπου οι προπονήσεις γινόνταν σε επαγγελματικά πλαίσια. Επίσης δεν υπάρχει κάποιο διαιτολόγιο, δεν γίνεται να κάνεις πρωταθλητισμό και να έχεις κάποιου είδους δίαιτα. Απλά πρέπει να προσέχεις τι τρως ώστε να παίρνεις τις κατάλληλες ουσίες που χρειάζεται ο οργανισμός».

- Είναι εύκολο να συνεργάζεσαι με άλλα άτομα στο πλαίσιο μιας ομάδας;

«Σε ανθρώπινο επίπεδο δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα, γιατί μια ομάδα αποτελείται από 24 διαφορετικούς χαρακτήρες γι αυτό πρέπει να βρίσκεις τα πράγματα που σε ενώνουν με τους υπόλοιπους όπως τους κοινούς στόχους που έχετε ως σύνολο. Σε ποδοσφαιρικό επίπεδο είναι σημαντικό πως όλοι μας είμαστε στο χώρο του αθλητισμού από πολύ μικρή ηλικία όπου μαθαίνουμε πώς να συνεργαζόμαστε και να σεβόμαστε ο ένας τον άλλον».

- Κατά τα σχολικά σου χρόνια περισσότερη βάση έδινες στο ποδόσφαιρο και στα αθλήματα ή στα μαθήματα;

«Μέχρι το τέλος του γυμνασίου ήμουν αρκετά καλός μαθητής. Συνδύαζα τα μαθήματα με το ποδόσφαιρο. Όταν ξεκίνησα το λύκειο και συνέχιζα να κάνω βήματα μπροστά στο ποδόσφαιρο αφοσιώθηκα μόνο εκεί».

- Ποια είναι η καλύτερή σου ανάμνηση από τα σχολικά χρόνια του λυκείου ; Ποιος ήταν ο αγαπημένος σου καθηγητής/τρια;

«Δεν μπορώ να σου πω μια συγκεκριμένη στιγμή ως τη καλύτερη στα σχολικά μου χρόνια, μου έρχονται στο μυαλό πολλές πλάκες που κάναμε μεταξύ μας , παλιοί συμμαθητές και όμορφες στιγμές με πολύ αθωότητα. Είχα καλή σχέση με όλους τους καθηγητές μου . Επίσης δυστυχώς δεν γνωρίζω ποιοι καθηγητές που είχα είναι ακόμα στο Λύκειο. Θα έλεγα σίγουρα την κυρία Μαρία Δέδα γιατί είναι και η μητέρα ενός από τους καλύτερους μου φίλους».

- Ποια είναι η συμβουλή σου για τα μικρά παιδιά που θέλουν να ακολουθήσουν το χόμπι τους ως επάγγελμα; Θα πρέπει να εστιάζουν κυρίως στον αθλητισμό ή στα μαθήματα;

«Ο αθλητισμός είναι κάτι πολύ όμορφο, τα παιδιά μπορούν να διδαχθούν το σεβασμό, τη συνεργασία, την πειθαρχία και άλλα πολλά καλά που σου δίνει ο αθλητισμός από μικρή ηλικία. Έτσι, νομίζω πως και οι γονείς πρέπει να προτρέπουν τα μικρά παιδιά να ασχοληθούν με τον αθλητισμό όμως πρέπει να συνδυάζεται με τα μαθήματα τα οποία πρέπει να παρακολουθούν συνεχώς και καθημερινά. Από εκεί και πέρα το χόμπι για να γίνει επάγγελμα είναι κάτι που χρειάζεται θυσίες συνεχή εξάσκηση και προπόνηση όμως ακόμα και τότε δεν είναι σίγουρο πως θα τα καταφέρεις. Η συμβουλή μου είναι να συνδυάζονται γιατί η αποφοίτηση από το σχολείο έπειτα από συνεχή μελέτη των μαθημάτων μπορεί να σου προσφέρει ένα πιο ασφαλές, επαγγελματικά, μέλλον από ό,τι η προσπάθεια ενασχόλησης επαγγελματικά με τον αθλητισμό».

 

Γιώργος Στρέζος ΟΦΗ Παναθηναϊκός Superleague ΠΑΟΚ Ολυμπιακός