Η ιστορία είναι λίγο-πολύ γνωστή, για μία από τις πιο θρυλικές ποδοσφαιρικές ομάδες που υπάρχουν: Το 1905, στο Μπουένος Άιρες της Αργεντινής, Ιταλοί (αλλά και Έλληνες) μετανάστες κατοικούν στην περιοχή γύρω από το λιμάνι, στη νοτιοανατολική πλευρά της πόλης. Η καταγωγή της πλειοψηφίας των Ιταλών, που είχαν βρεθεί εκεί κατά το πρώτο μεταναστευτικό κύμα από την Ευρώπη προς τη λατινική Αμερική ήταν από τη Γένοβα, και έτσι η γειτονιά γρήγορα ονομάστηκε La Boca, από την ομώνυμη περιοχή της πόλης της βορείου Ιταλίας.

Στις αρχές του 20ου αιώνα λοιπόν, ιδρύεται από αυτούς η Club Atlético Boca Juniors, όπως είναι το πλήρες όνομα της Μπόκα. Η ομάδα φορούσε αρχικά ροζ εμφανίσεις και αργότερα ασπρόμαυρες, οι οποίες όμως έπρεπε να αντικατασταθούν καθώς υπήρχε και άλλη ομάδα στην ευρύτερη ζώνη της αργεντίνικης πρωτεύουσας με τα ίδια χρώματα. Οι άνθρωποι της Μπόκα, μετά από χαμένο ματς για το ποιος θα κερδίσει τις ασπρόμαυρες ρίγες, αποφάσισαν να υιοθετήσουν τα χρώματα της σημαίας του πρώτου καραβιού που θα έμπαινε εκείνη την εποχή στο λιμάνι, το οποίο στη προκειμένη περίπτωση ήταν το σουηδικό κάργκο Drottning Sophia.

Χρειάστηκε να περάσουν περισσότερες από τρεις δεκαετίες ώστε η Μπόκα να αποκτήσει το δικό της σπίτι. To 1931, η διοίκηση της ομάδας με επικεφαλής τον πρόεδρο Ruperto Molfino αγόρασε αρκετά στρέμματα της έκτασης στην καρδιά της La Boca, έναντι του γιγάντιου για την εποχή ποσού των $2.200.000. Τρία χρόνια μετά, άρχισαν να κατατίθενται προσφορές για το έργο της κατασκευής του γηπέδου.

Η διοίκηση αποφάσισε να εμπιστευθεί τον πολιτικό μηχανικό Josè Luis Delpini (γιος Γενοβέζων μεταναστών από το πρώτο κύμα), τον επιθεωρητή μηχανικών Raoul Bes και τον Σλοβένο αρχιτέκτονα Victor Sulcic. Τα έργα ξεκίνησαν τελικά το 1938 και δύο χρόνια μετά, το La Bombonera ήταν γεγονός. Το όνομά του, ή πιο ορθά το παρατσούκλι του σταδίου, προέκυψε από τον Sulcic, λόγω της ομοιότητάς του με ένα κουτί από σοκολατάκια τύπου bonbon, που είχε λάβει ως δώρο για τα γενέθλιά του. 

Το νέο γήπεδο της ομάδας εγκαινιάστηκε στις 25 Μαΐου του 1940, με ένα φιλικό παιχνίδι ανάμεσα στην Μπόκα και την Σαν Λορέντζο. Οι γηπεδούχοι επικράτησαν με 2-0, χάρη σε ισάριθμα τέρματα του Ricardo Alarcón αλλά ο αγώνας ολοκληρώθηκε στο 70', καθώς νύχτωσε και δεν υπήρχαν υποδομές φωτισμού. Ο Alarcón ήταν εκείνος που πέτυχε και το πρώτο επίσημο γκολ στο La Bombonera, στις 2 Ιουνίου του ίδιο έτους και σε ένα ματς πρωταθλήματος απέναντι στη Νιούελς Ολντ Μπόις.

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

A post shared by Boca Juniors (@bocajrsoficial) on

Οι εργασίες επέκτασης και βελτίωσής του δεν σταμάτησαν μέχρι το 1953, όταν πλέον το γήπεδο απέκτησε την τελική του μορφή και του δόθηκε και επίσημα το όνομα με το οποίο έγινε γνωστό στα πέρατα των δεκαετιών. Οι εορτασμοί περιελάμβαναν ένα ακόμη φιλικό παιχνίδι, αυτή τη φορά με την Χαϊντουκ Σπλιτ της -τότε- ενωμένης Γιουγκοσλαβίας, που για την ιστορία τελείωσε με σκορ 1-1. 

Από την αρχή της κατασκευής του αλλά και μετά από τις βελτιωτικές εργασίες, το La Bombonera ξεχώρισε στο μάλλον μικρό μπλοκ της La Boca, περιτυλιγμένο από τις γειτονικές πολυκατοικίες και στηριζόμενο σε ένα πλέγμα από κίτρινες και μπλε κολώνες, ενισχυμένο σκυρόδεμα και δεκάδες κλίμακες χωρίς κάποια φαινομενικά προφανή τάξη. Από ορισμένες οπτικές γωνίες θύμιζε περισσότερο ένα τεράστιο πάρκινγκ αυτοκινήτων και όχι ένα ποδοσφαιρικό γήπεδο. 

Αυτό ωστόσο ουδέποτε εμπόδισε ένα κύμα σχεδόν μαγικού σουρεαλισμού και μοναδικής ατμόσφαιρας να αναπτυχθεί όχι μόνο στο εσωτερικό του αλλά και στους γύρω δρόμους - όχι απαραίτητα μόνο τις ημέρες που έπαιζε η Μπόκα. Το La Bombonera, σχεδόν από την πρώτη ημέρα της ύπαρξής του, μετατράπηκε σε ένα μέρος ποδοσφαιρικού μυστικισμού για κάθε άνθρωπο που αγαπά το ομορφότερο παιχνίδι που υπάρχει. Ok, από αυτό ίσως να εξαιρούνται οι οπαδοί της αιώνιας αντιπάλου Ρίβερ Πλέιτ. Όλα τα παραπάνω άλλωστε έχουν παρουσιαστεί με μοναδικό τρόπο πριν μερικά χρόνια και μία φανταστική διαφήμιση της Nike. 

 

 

Η μυθική έδρα της Μπόκα, χωρά σήμερα 49.000 θεατές, κυρίως στις εξέδρες των τριών πλευρών της, με την τέταρτη και πιο στενή από αυτές να είναι για τους VIP επισκέπτες και τους δημοσιογράφους. Το σχήμα του θυμίζει περισσότερο ένα D, σε αντίθεση με τα περισσότερα γήπεδα του πλανήτη που είναι στρογγυλά ή παραλληλόγραμμα.

Από το 2000 ονομάζεται επίσης και Estadio Alberto Jacinto Armando, προς τιμήν του σπουδαίου προέδρου της ομάδας, υπό την ηγεσία του οποίου η Μπόκα κατέκτησε και το πρώτο Copa Libertadores της ιστορίας της, το 1977.

Από το 2017, η διοίκηση της Μπόκα σε συνεργασία με την αργεντίνικη κυβέρνηση, τους τοπικούς φορείς και αρκετούς χορηγούς τρέχουν το περίφημο Proyecto Esloveno (που μεταφράζεται ως το σλοβένικο project, προφανώς προς τιμήν του Victor Sulcic) και το οποίο θα παρουσιαστεί σε λίγες ημέρες, διόλου τυχαία στην πρεσβεία της Σλοβενίας στο Μπουένος Άιρες.

 

 

Πρόκειται για το περιβόητο πλάνο ανακατασκευής και επέκτασης του γηπέδου αλλά και όλης της γειτονιάς που το φιλοξενεί. Σε κάθε περίπτωση όμως, ο χαρακτήρας του δεν πρόκειται να αλλοιωθεί ποτέ. Και πολύ περισσότερο, δεν θα πάψει ποτέ να αποτελεί αναπόσπαστο μέρος όχι μόνο της ιστορίας του Μπουένος Άιρες αλλά και του ίδιου του ποδοσφαίρου.

ΠΗΓΗ: gr.askmen.com

Μπόκα Τζούνιορς