Τι κι αν από τη θρυλική ομάδα του 2004 έπαιζαν χθες βράδυ μόνο οι Καραγκούνης, Κατσουράνης... Τι κι αν η Κροατία αντικειμενικά υπερτερούσε σε ποιότητα...

Η (ποδοσφαιρική) «επίσημη αγαπημένη» μας χθες βράδυ στο Καραϊσκάκη θυμήθηκε κι αναβίωσε τις ημέρες του έπους της Πορτογαλίας, αφού το σύστημα και η διάταξη (συντηρητικό 4-3-3), η εμφάνιση και η αποτελεσματικότητα (όχι ποιοτική αλλά 100% επαγγελματική για να εκμεταλευτεί τις 2-3 ευκαιρίες που έκανε), η στρατηγική (πρώτο μέλημα το μηδέν παθητικό και μετά να «κλέψει» τους τρεις βαθμούς μέσα από τις στημένες φάσεις), η πειθαρχία (στην τακτική και το πλάνο του προπονητή) και η πίστη στη νίκη (που εκπορευόταν κι από το μεγάλο αήττητο σερί) παρέπεμπαν την ομάδα του Φερνάντο, που κέρδισε τους σνομπ Κροάτες -και αγκάλιασε την απευθείας πρόκριση σε τρίτο σερί Euro- σε εκείνη του Οτο! Ακόμη και στις στιγμές που χρειάστηκε η συνδρομή της τύχης, όταν ο ένας μετά τον άλλον τραυματίζονταν και γίνονταν αλλαγή οι αντίπαλοί μας, που στο τελευταίο 20λεπτο αγωνίστηκαν με δέκα!

Ο Μπίλιτς έκανε «δώρο» στον Σάντος το πρώτο ημίχρονο, διάστημα που η Εθνική «έμπαζε» ανασταλτικά, δημιουργικά ήταν υπό του μηδενός, αλλά οι Κροάτες αντί να πιέσουν για να ανοίξουν το σκορ (εμφανώς), «βολεύονταν» με το 0-0, κάτι που πλήρωσαν στην επανάληψη, όταν ο Σάντος άλλαξε τον «κόφτη» του, έριξε στο ματς και τον Φωτάκη (κανονικά έπρεπε να ξεκινήσει αντί του Τζιόλη) και έδωσε εντολή όσο περνάει ο χρόνος να ανεβαίνουν μέτρα οι παίκτες του προς την εστία του Πλετίκοσα.

Ετσι χωρίς να το καταλάβουν οι αντίπαλοί μας βρέθηκαν στο καναβάτσο με δύο γκολ που προήλθαν από ισάριθμα κόρνερ (παραδοσιακά το δυνατό χαρτί των ομάδων του Σάντος). Και με τον Πορτογάλο τεχνικό να δικαιώνεται για την επιμονή του στην επιλογή (αντί του φορμαρισμένου Μήτρογλου, για παράδειγμα) και τη χρησιμοποίηση του (ντεφορμέ στη Σέλτικ) Σαμαρά αλλά και του (επανακάμψαντος) Γκέκα.

Πηγή: Goal

Εθνική Ελλάδας Σάντος Ποδόσφαιρο SPORTS