Παναθηναϊκός: Πέρασε στα ψιλά, μια από τις προχθεσινές δηλώσεις του Γιώργου Δώνη αμέσως μετά την "τριάρα" επί του Ατρόμητου, αλλά προφανώς και δεν θα έπρεπε. Νωπή, πολύ νωπή η όλη κατάσταση το περασμένο καλοκαίρι με το θέμα της ανανέωσης του συμβολαίου του Γιάννη Μπουζούκη και το σίριαλ που έγινε μέχρις ώτου ο 22χρονος χαφ να βάλει την υπογραφή του στο νέο του συμβόλαιο. 

Και κακά τα ψέματα, αυτός μαζί με τον Χατζηγιοβάνη, είναι τα μόνα ουσιαστικά και εναπομείναντα κέρδη της διαδικασίας που ξεκίνησε από πέρυσι στον Παναθηναϊκό, με την ελληνοποίηση και τη χρήση παιδιών από τις ακαδημίες.

Για πολλούς μάλιστα -και βάσει χρηματιστηριακής αξίας- όχι άδικα, ο "Μπούζου" είναι το κορυφαίο αυτή τη στιγμή, γηγενές και προερχόμενο από τα σπλάχνα του συλλόγου, περιουσιακό στοιχείο του club, με στοιχεία και χαρακτηριστικά που δικαιολογούν μια τέτοια εκτίμηση αναφορικά και με τη μελλοντική του δυναμική. 

Ο Δώνης το βράδυ της Τετάρτης λοιπόν ανέφερε: "Ο Μπουζούκης δεν είναι για τα άκρα αλλά πίσω από τον επιθετικό, αλλά το συγκεκριμένο διάστημα δεν μπορεί να κερδίσει τη μάχη με τον Ζαχίντ".

Κατ’ αρχάς, η παραδοχή πως ο Μπουζούκης είναι για να παίζει πίσω από τον επιθετικό αφενός ακυρώνει την ως τώρα χρησιμοποίησή του στα άκρα. Πέραν ελάχιστων, ολιγόλεπτων εξαιρέσεων που αγωνίστηκε στη φυσική του -και κατά τον προπονητή του- θέση, ο Μπουζούκης αγωνίζεται σχεδόν αποκλειστικά (και) φέτος ως εξτρέμ.

Δευτερευόντως, η συγκεκριμένη δήλωση ακυρώνει και το σκεπτικό της καλοκαιρινής προσθήκης του ίδιου του Ζαχίντ. Υπενθυμίζεται, επειδή καλό είναι να γίνεται αυτό, πως όταν οριστικοποιήθηκε η άφιξη του Νορβηγού, η πρώτιστη και κύρια σκοπιμότητα για την αξιοποίηση του ήταν να αγωνίζεται ως εξτρέμ.

Και έτσι μάλιστα ξεκίνησε στα πρώτα παιχνίδια πρωταθλήματος, απογοητεύοντας όμως τότε με τις εμφανίσεις του. Ο Δώνης όμως σωστά τον στήριξε, τον έφερε στη (φυσική όπως αποδείχτηκε) θέση πίσω από τον επιθετικό και ο Ζαχίντ έχει βελτιωθεί κατακόρυφα έκτοτε. 

Ανάλογη στήριξη, ή χρόνο στη φυσική του θέση λοιπόν, ο Μπουζούκης δεν είχε. Επιπρόσθετα, προκαλεί μια κάποια εντύπωση η επιλογή συνολικά του συλλόγου να στηρίξει έναν ποδοσφαιριστή ο οποίος έρχεται ως δανεικός (και πιθανότατα... αγύριστος, αφού το 1,6 εκατ. ευρώ της ρήτρας του δεν γίνεται να καταβληθεί -και δεν υπάρχει και λόγος να καταβληθεί...- από τον Παναθηναϊκό) και όχι ένα "δικό" του παιδί, που μόλις έχει ανανεώσει το συμβόλαιό του και αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα περιουσιακά στοιχεία του συλλόγου με δυνατότητα μεταπώλησης.

Και αν για τη φετινή σεζόν, αυτή η κατάσταση μπορεί ενδεχομένως να δικαιολογηθεί στη λογική ότι "τελικά δεν ξέραμε που παίζει ο Ζαχίντ, καταλάβαμε πως σε ελεύθερο ρόλο πίσω από τον φουνταριστό παίζει καλύτερα οπότε εκεί βοηθάει να παίζει και ας «θάβουμε» τον Μπουζούκη» στα άκρα", εν τούτοις, αυτή η λογική μοιάζει μάλλον ακατανόητη προκειμένου να γίνεται δημοσίως λόγος για να γίνει προσπάθεια να αγοραστεί ο Ζαχίντ, έναντι ποσού που θα αποτελέσει ρεκόρ μεταγραφής στην ιστορία του συλλόγου και σε θέση μάλιστα που -σύμφωνα και με τον Δώνη- ο Παναθηναϊκός έχει παίκτη!

 

Γκαγιάς Ζαχίντ Γιάννης Μπουζούκης Παναθηναϊκός Superleague