Το έχω ξαναπεί σε συζητήσεις με φίλους, αδελφούς, αλλά και αντίπαλους. Από τη στιγμή που η ΑΕΚ τη Νέα Φιλαδέλφεια με την κατεδάφιση του ιστορικού “Νίκος Γκούμας”, έχασε ένα μεγάλο κομμάτι του εαυτού της.
Κάτι που αποτελεί την πεμπτουσία της ύπαρξής της.
Το ΟΑΚΑ μας αλλοτρίωσε λιγάκι. Δεν ήμασταν οι ίδιοι μακριά από το γήπεδο δυτικά του Ποδονίφτη.
Λίστα ολόκληρη θα μπορούσα να γράψω με τις επιπτώσεις, αλλά δεν θα το κάνω. Νισάφι πια αυτή η γκρίνια. Επιστρέφουμε σπίτι μας. Λίγο υπομονή ακόμα και μπαίνουμε στην Αγιά Σοφιά.
Και εκεί όμως θα χρειαστούμε δουλίτσα για να την κάνουμε έδρα. Δεν είναι δεδομένο, ότι με το που μπούμε, όλα με μαγικό τρόπο θα γίνουν όπως τότε.
Για να συνειδητοποιήσουν την αξία της έδρας που είχαμε ως Ενωσίτες οι νεώτερες γενιές είναι πολύ σημαντικές οι τοποθετήσεις, όπως αυτές που έκανε σε συνέντευξή του ο Κριστόφ Βαζέχα, ο οποίος παραδέχτηκε, χωρίς φόβο και πάθος, ότι το “Νίκος Γκούμας” ήταν η πιο καυτή έδρα στην Ελλάδα. Διαβάστε τη συνέχεια ΕΔΩ.