Ο Κωνσταντίνος Τζολάκης, σε συνέντευξή του μίλησε για τις δύσκολες ώρες λόγω του κορωνοϊού, την επιλογή του Ολυμπιακού, αλλά και το ντεμπούτο του στην Τούμπα.

Αναλυτικά όσα ανέφερε ο τερματοφύλακας του Ολυμπιακού σε συνέντευξή του στο athlitiko.gr:

Για το αν τον ανέδειξαν κάποιοι προπονητές: «Εχω περάσει από αρκετά χέρια. Σίγουρα έχω περάσει από τον Γιώργο Μουντάκη, που μου έκανε κάποιες ατομικές προπονήσεις όταν ήμουν 5η-6η Δημοτικού. Μετά με ανέλαβε στον Πλατανιά ο Κώστας Γκολέμης και για ένα διάστημα ο Γιώργος Μπερνεάνου, που ήταν τότε στην πρώτη ομάδα του Πλατανιά... Εννοείται πως με βοήθησαν. Εβαλα τα θεμέλια που είναι βασικές αρχές για έναν τερματοφύλακα. Απ' όλους έχω κερδίσει κάτι και μόνο κερδισμένος μπορώ να βγω από κάθε προπονητική μονάδα που κάνω με έναν διαφορετικό προπονητή».

Για το πόσο δύσκολη ήταν η απόφαση στα 16 του να αφήσει το σπίτι του και να προσαρμοστεί σε ένα νέο περιβάλλον και σε έναν κορυφαίο σύλλογο: «Από τη στιγμή που θες να κυνηγήσεις το όνειρό σου είναι τι επιλογές θα κάνεις, δεν είναι θυσίες. Αφού έκανα την επιλογή να αφήσω τους δικούς μου, να αφήσω τους φίλους μου και τον τόπο μου και να ανέβω στην Αθήνα, πιστεύω ότι μπορώ να το στηρίξω. Ηταν σίγουρα ένα δύσκολο κομμάτι οι πρώτοι 2-3 μήνες της προσαρμογής, όπου ανέβηκα κατευθείαν στην πρώτη ομάδα με το που έφυγα από τον Πλατανιά. Μετά πήγα στην Κ20 και είχα παιχνίδια και με την Κ17... Τώρα πιστεύω ότι έχω προσαρμοστεί καλά. Το να μένεις μόνος σου από τα 16 σου δεν είναι εύκολο καθόλου, γιατί κάποια στιγμή πρέπει να αφήσεις την οικογένειά σου και να προσπαθήσεις να κάνεις τη δική σου ζωή όπως την έχεις ονειρευτεί».

Για το πώς έγινε το "deal" με τον Ολυμπιακό: «Το καλοκαίρι που υποβιβάστηκε ο Πλατανιάς είχα μία επαφή με τον Ολυμπιακό. Ανέβηκε πρώτα ο πατέρας μου να μιλήσει με τους υπεύθυνους της ομάδας, να δει τις εγκαταστάσεις, το πού θα μένω και σε ποιο σχολείο θα πηγαίνω, γιατί όλα αυτά είναι σημαντικά. Μην ξεχνάμε ότι είμαι ακόμη μαθητής.. Ανέβηκα τέλη Ιουνίου, πριν από 1,5 χρόνο και τότε υπέγραψα και έγινα παίκτης του Ολυμπιακού.

Τους έβλεπα στην τηλεόραση και έλεγα άντε να πάω μία φορά στο Καραϊσκάκη και να τους δω έστω από την κερκίδα. Ολα πέρασαν πάρα πολύ γρήγορα. Επεσε η ομάδα (ο Πλατανιάς), έπρεπε να δω εγώ τι θα κάνω, ήρθε η πρόταση από τον Ολυμπιακό και ανέβηκα στην Αθήνα. Μου είπαν ότι θα γυρίσω στα Χανιά για 3-4 μέρες, αλλά ίσως χρειαστεί να ανέβω ξανά για να κάνω προπονήσεις με την πρώτη ομάδα. Τότε ανέβηκα, έκανα 5-6 προπονήσεις και πίστευα ότι μετά θα γυρίσω στα Χανιά, να περάσει το καλοκαίρι και να ανέβω μετά για να αρχίσω προετοιμασία με την Κ17 ή την Κ19. Τελικά μου είπαν ότι θα είμαι ο 4ος τερματοφύλακας στην προετοιμασία, στο Βέλγιο, στο Γκενκ που πήγε η ομάδα. Ολο αυτό ήταν πάρα πολύ ωραίο...».

Για την πρώτη προετοιμασία με τον Ολυμπιακό: «Ξεκινάει η προετοιμασία και είμαστε χωρίς τερματοφύλακες. Ο Σα ήταν με την Εθνική Πορτογαλίας και έχουμε μείνει εγώ, ο Χουτεσιώτης και ο Δημήτρης Στουρνάρας, ένα παιδί από την Κ19. Ο Ηλίας Καραργύρης ήταν τραυματίας και έπρεπε να βγάλουμε κάπως την προετοιμασία. Ξεκινάει το παιχνίδι με τη Βιτορούλ, εκείνη τη στιγμή φεύγει ο Χουτεσιώτης, οπότε στην προετοιμασία ανεβαίνουμε εγώ και ο Στουρνάρας. Με τη Βιτορούλ το παιχνίδι ήταν στην Ελλάδα, ανεβήκαμε μετά από ένα περιπετειώδες ταξίδι, με πολλές στάσεις, στον προορισμό μας, την Αυστρία. Κάναμε εκεί την προετοιμασία και ήρθαν ωστόσο ο Σα και ο Μάριος Σιαμπάνης και κάναμε ένα καλό σύνολο τερματοφυλάκων. Μου δινόταν η ευκαιρία να παίζω έστω και για λίγα λεπτά, μέχρι και το παιχνίδι με το Αμβούργο, όπου μου λέει ο προπονητής μου ότι θα ξεκινήσω βασικός. Ούτε εγώ το περίμενα, απέναντι σε μία ιστορική ομάδα. Είχα κάνει καλή προετοιμασία και πιστεύω πήγαινα καλά και με τις προπονήσεις. Είναι όλο ψυχολογικό, να σου φύγει το άγχος. Αγχος είχα μόνο με τη Βιτορούλ στο πρώτο μου παιχνίδι με την πρώτη ομάδα στα πρώτα 5-10 λεπτά».

Για το αν ήταν πιο αγχωμένος στο πρώτο του παιχνίδι (φιλικό) με τον Ολυμπιακό ή στο ματς της Τούμπας: «Στην προετοιμασία, το πρώτο δεκάλεπτο με τη Βιτορούλ... Παίζουμε με το Αμβούργο, πιστεύω ξεκινάω καλά, γίνεται το πέναλτι και εκτιμώ ότι λόγω του νεαρού της ηλικίας μου θα το εκτελέσει στο κέντρο, μένω στο κέντρο και για καλή μου τύχη το αποκρούω. Μετά είχα θετική παρουσία σε όλο το παιχνίδι, οπότε εκεί πέρα, μαζί με τις προπονήσεις ήταν σαν να έλεγα στον προπονητή μου ότι «είμαι και εγώ εδώ, μπορείτε να με υπολογίζεται και δεν είμαι απλά ένας παίκτης που συμπληρώνει το ρόστερ»

Για το φιλικό στο Καραϊσκάκη με τη Νότιγχαμ: «Με τα δεδομένα ήμασταν 4 τερματοφύλακες. Παίζω έστω και 10 λεπτά και είμαι πάρα πολύ ευχαριστημένος. Δεν το περίμενα ούτε τότε. Μου το είπε στο ημίχρονο ο προπονητής ότι σκέφτεται να με βάλει και περίμενα τη στιγμή να βγει η μπάλα και να αντικαταστήσω τον Ζοσέ Σα».

Για τη σχέση του με τον Σα: «Πάρα πολύ καλή, δουλεύουμε συνέχεια και βοηθάμε ο ένας τον άλλο. Μαθαίνω δίπλα του... Είναι ναι μεν μικρός σε ηλικία, έχουμε 9 χρόνια διαφορά, αλλά έχει πάρα πολλά προτερήματα. Γρήγορα πόδια, γρήγορη αντίληψη, πάρα πολύ καλές εκτινάξεις. Αν όχι του χρόνου, σε 2-3 χρόνια πιστεύω ότι θα είναι σε ένα από τα κορυφαία κλαμπ».

Για τη συνεργασία με τον Αντώνη Νικοπολίδη στην Κ19: «Ινδαλμα, είναι ένα πρότυπο για μένα όπως έχω πει ξανά σε συνέντευξή μου. Ο αγαπημένος μου Ελληνας τερματοφύλακας με διαφορά. Εχει συμβάλλει τα μέγιστα στο ελληνικό ποδόσφαιρο και όχι μόνο. Δεν είναι ένας προπονητής που θα με συμβουλεύσει τόσο πολύ για τη θέση του τερματοφύλακα, όσο θα το περίμενα επειδή έχει βιώσει καταστάσεις. Αφήνει αυτό το κομμάτι στους δύο προπονητές τερματοφυλάκων με τους οποίους συνεργάζομαι φέτος, τον Παναγιώτη Αγριογιάννη και τον Λουίτζι Τσέναμο...».

Για τη βράβευση με τον Παναιτωλικό και το παραλίγο ντεμπούτο του: «Είναι μεγάλη τιμή που με βράβευσε ο Ολυμπιακός για το αριστείο στο σχολείο... Μία ημέρα πριν από τον αγώνα με την Αρσεναλ τραυματίζεται ο Μπόμπι Αλεν και μπαίνω εγώ 2ος τερματοφύλακας με τον Παναιτωλικό. Κάπου στο 30' χτυπάει ο Σα και ήταν ένας σοβαρός τραυματισμός, ήταν τρομακτικός αν τον δεις και από την πίσω κάμερα. Ο γιατρός κάνει νόημα ότι δεν μπορεί να συνεχίσει και κατευθείαν σηκώθηκα για ζέσταμα. Περίμενα μία τέτοια στιγμή από τη μέρα που ήμουν στον Ολυμπιακό, πίστευα ότι κάποια στιγμή κάπως έτσι θα μου δοθεί η ευκαιρία, κάπως έτσι θα ξεκινήσεις. Δηλαδή και ο Ικερ Κασίγιας κάπως έτσι ξεκίνησε... Ηταν 3ος και ξαφνικά βρέθηκε πρώτος, με ευρωπαϊκό ντεμπούτο απέναντι στον Ολυμπιακό και πρώτο του ματς κόντρα στην Μπιλμπάο... Ημουν έτοιμος ανά πάσα στιγμή, είχα προπονηθεί πολύ καλά με τον προπονητή μου τον Παναγιώτη Αγριογιάννη, ο οποίος με δουλεύει καθημερινά. Ηταν κομβικό αυτό το παιχνίδι, έγινε νίκη δική μας και ισοπαλία του ΠΑΟΚ και εξασφαλίσαμε μεγάλη διαφορά, η οποία είναι πολύτιμη αν συνεχιστεί το πρωτάθλημα. Στο ημίχρονο πίστευα ότι θα συνεχίσει ο Σα, γιατί του έκαναν ράμματα, αλλά εγώ ήμουν έτοιμος και λαχταρούσα να αγωνιστώ στο Καραϊσκάκη... Πιστεύω ότι θα με είχε βοηθήσει αρκετά για να έχω τα πατήματά μου και μετά να ξεμπλοκάρω στην Τούμπα».

Για τη συμμετοχή στην Τούμπα και αν ήταν προετοιμασμένος γι' αυτήν έπειτα από τον τραυματισμό του Σα: «Είχα μιλήσει με τον Σα δύο ημέρες πριν από το παιχνίδι στην Τούμπα και με ρώτησε πώς αισθάνομαι και αν είμαι έτοιμος να παίξω ένα τέτοιο παιχνίδι. Δεν είναι το ίδιο να παίξεις στο Καραϊσκάκη με τον Παναιτωλικό, χωρίς να θέλω να υποτιμήσω την ομάδα, και το ίδιο να παίξεις ημιτελικό Κυπέλλου μέσα στην Τούμπα. Μετά τον αγώνα με τον Παναιτωλικό δεν πίστευα ότι θα παίξω με τον ΠΑΟΚ, γιατί πίστευα ότι ο Σα θα είναι έτοιμος, από τη στιγμή που δε βγήκε αλλαγή στο ματς με τον Παναιτωλικό και δεν πονούσε το μάτι του στο σημείο που έγιναν τα ράμματα. Ομως τις επόμενες ημέρες το μάτι του είχε κλείσει και θα ήταν απίθανο να παίξει στην ουσία με ένα μάτι. Με τις συγκυρίες και τον τραυματισμό του Αλέν βρέθηκα βασικός απέναντι στον ΠΑΟΚ. Με είχαν προετοιμάσει, το ήξερα μία ημέρα πριν ότι έχω μεγάλες πιθανότητες να παίξω. Είχα προπονηθεί, εξ' άλλου η προπόνηση γι' αυτά τα παιχνίδια γίνεται. Κάνεις την προπόνηση με την ομάδα ως 3ος με την ελπίδα ότι κάποια στιγμή ίσως πάρεις χρόνο συμμετοχής. Πάντα πιστεύεις ότι μπορείς να τον πάρεις σε έναν αγώνα Κυπέλλου, όπως π.χ. να παίξεις 20' με την Καλαμάτα ή τη Λαμία».

Για το αν σκέφτηκε ότι αν ίσως δεχθεί κάποιο γκολ στο οποίο θα ευθύνεται θα είναι δύσκολα τα πράγματα στη συνέχεια για τον ίδιο από άποψη ευκαιριών: «Δεν το είχα σκεφτεί έτσι. Είχα σκεφτεί μόνο θετικές εικόνες, όπως καλές εξόδους, καλές επεμβάσεις. Σίγουρα μέσα στο πρόγραμμα είναι και οι γκέλες, όλοι οι τερματοφύλακες κάνουν, ακόμη και αυτοί που είναι στην Πρέμιερ Λιγκ. Δεν γίνεται να είναι κάποιος αλάνθαστος, ειδικά στη θέση του τερματοφύλακα, όπου δυστυχώς το λάθος πληρώνεται ακριβά. Δεν είχα ανησυχήσει γι' αυτό. Το μόνο που με ανησύχησε ήταν οι καιρικές συνθήκες, που το πρωί του αγώνα όταν ξύπνησα δεν ήταν οι καλύτερες, είχε έντονη βροχή και θα ήταν ο μοναδικός παράγοντας που ίσως με δυσκόλευε. Ούτε ο κόσμος, ούτε τίποτα. Πίστευα ότι με την τηλεόραση και με όλα όσα γράφονται ότι θα ήταν ακόμη χειρότερα τα πράγματα. Ο κόσμος να φωνάζει και να με δυσκολεύει. Αλλά μας υποδέχθηκαν μια χαρά πιστεύω. Δεν είχαμε θέμα...».

Για το αν φοβήθηκε την Τούμπα και την ατμόσφαιρα που θα συναντούσε: «Οχι, ήμουν αρκετά χαρούμενος και αισιόδοξος και πίστευα ότι θα πάω αρκετά καλά. Πίστευα ότι οι φίλαθλοι του ΠΑΟΚ θα με δυσκόλευαν περισσότερο όπως το είχα στο μυαλό μου και ότι η ατμόσφαιρα θα ήταν πιο αποπνικτική και θα ήταν περίεργο να το αντιμετωπίσω. Αλλά όταν ξεκίνησε το παιχνίδι, μπήκε και το γρήγορο γκολ που με βοήθησε πολύ περισσότερο, έγινε μετά και το 0-2 και η ψυχολογία μου ανέβηκε πάρα πολύ μετά. Ολοι εκείνη την ώρα που έμπαινα στο γήπεδο σίγουρα μου είπαν τη συμβουλή τους, γιατί όταν μπαίνει να παίξει ένας μικρός θα του πει ο μεγαλύτερος κάτι για να τον εμψυχώσει. Αυτό που μου είπε ο προπονητής μου, ο Π. Αγριογιάννης, ήταν να το ευχαριστηθώ και αυτό έκανα, με χαμόγελο να το ευχαριστηθώ. Ηταν ένα παιχνίδι 90 λεπτά, όπως είναι όλα τ' άλλα με την Κ19. Ετσι έπρεπε να το δω εγώ και όχι με τον φόβο ότι αν γίνει λάθος "κάηκα"».

Για το αν επηρεάστηκε από το 0-2 που έγινε μέσα σε λίγα λεπτά 2-2: «Δεν επηρεάστηκε η ψυχολογία μου από το 1-2 ή το 2-2. Ηταν ένα φοβερό παιχνίδι. Χάνεις ένα σημαντικό προβάδισμα γρήγορα, αλλά έχεις βάλει τα δύο γκολ που μπορεί να αποδειχθούν χρυσάφι».

Για την "ανάλυση" που έγινε μετά από το ματς και για το αν θεωρεί ότι θα μπορούσε να είχε καλύτερη αντίδραση στα γκολ και ειδικότερα στο 2ο: «Ηταν ενα πολύ καλό σουτ του Μίσιτς. Αν θυμάμαι καλά μου καλύπτει για ένα μικρό χρονικό διάστημα το πεδίο ο Μπουχαλάκης, αλλά δουλεύω για να βγάζω και αυτά τα οποία πάνε στη γωνία. Είναι δύσκολο σίγουρα αλλά προπονούμαι να φτάσω σε ένα επίπεδο για να βγάζω αυτά τα σουτ που είναι δύσκολα...».

Για το γεγονός ότι στάθηκε άτυχος και δεν υπήρξαν φάσεις πριν από τα γκολ που θα του έδιναν την ευκαιρία με μία απόκρουση να πάρει μεγαλύτερη ψυχολογία: «Ναι είναι αλήθεια ότι ήθελα να γίνουν περισσότερες φάσεις για μένα για να αντιδράσω ώστε να ανέβει η ψυχολογία μου και να είμαι πιο έτοιμος ακόμη και στο δεύτερο γκολ...».

Για το αν αποτελεί πρότυπο: «Με τιμάει πάρα πολύ αυτό, αλλά δεν μπορώ να πω πρότυπο έναν 17χρονο. Πρότυπο να πούμε έναν που έχει κάνει μια μεγάλη καριέρα, έχει προσφέρει στο ελληνικό ποδόσφαιρο και όχι μόνο. Το μόνο που πιστεύω ότι μπορεί να κερδίσει κάποιος από μένα είναι το ότι ακόμη και μικρός αν είσαι με υπομονή, δουλειά, τύχη και υγεία μπορείς σίγουρα να καταφέρεις τους στόχους που έχεις βάλει».

Για τον συνδυασμό άθλησης - μάθησης: «Είναι θέμα επιλογής και προγράμματος. Αμα βάλεις τα δυνατά σου, με ένα σωστό πρόγραμμα, πιστεύω ότι μπορείς να καταφέρεις και τα δύο».

Για τα σχέδια του αναφορικά με τις σπουδές του και το ποδόσφαιρο: «Οταν ήμουν στον Πλατανιά είχα πρωταρχικό στόχο το σχολείο, να πάω σε ένα Πανεπιστήμιο, να σπουδάσω και να κάνω μια καριέρα. Γιατί είναι αρκετά δύσκολο έως απίθανο ένας Ελληνας να κάνει καριέρα στο ποδόσφαιρο. Είναι λίγα τα άτομα που έχουν βγει. Από τη στιγμή που πήγα στον Ολυμπιακό την περσινή σεζόν τα είχα ισορροπήσει ώστε και σχολείο και ποδόσφαιρο μαζί. Φέτος επειδή έχω περιορισμένο χρόνο έχω φτιάξει το πρόγραμμα ώστε να μπορώ να τα συνδυάσω και τα δύο, να δώσω τις πανελλήνιες στα οικονομικά και να μπω σε μία Σχολή, να υπάρχει γιατί δεν ξέρεις τι σου επιφυλάσσει το μέλλον. Οι γονείς μου έχουν δώσει τα εφόδια, είναι το στήριγμά μου και χωρίς αυτούς δεν θα είχα καταφέρει το παραμικρό. Με έχουν στηρίξει σε όποια απόφαση και αν έχω πάρει. Το μοναδικό πράγμα που μου είπαν όταν ανέβηκα στον Ολυμπιακό ήταν να μην αφήσω τα μαθήματα γιατί δεν ξέρεις τι γίνεται στο μέλλον...».

Για τον κορωνοϊό: «Το σημαντικό είναι η υγεία, ούτε το ποδόσφαιρο, ούτε τίποτα άλλο. Αρα πρωταρχικός στόχος είναι όλοι να έχουμε υγεία και να προσπαθήσουμε να έχουμε όσο το δυνατόν λιγότερα θύματα. Αυτό που βιώνουμε είναι κάτι πρωτόγνωρο για εμάς και για όλο τον κόσμο. Αυτό που έχουμε να κάνουμε είναι να μείνουμε στα σπίτια μας, να είμαστε όσα λιγότερα άτομα γίνεται ώστε να μην εξαπλωθεί ο ιός. Μπορεί ένα άτομο στην ηλικία μου να κολλήσει τον ιό και να νομίζει ότι δεν είναι κάτι, αλλά εξαπλώνεται πολύ γρήγορα και με οποιαδήποτε επαφή και μπορεί κάποιοι συνάνθρωποί μας να έχουν σοβαρό πρόβλημα. Οπότε καλύτερα να περιορίσουμε λίγο τις εξόδους μας ώστε να μη βλάψουμε τον συνάνθρωπό μας, είτε είναι η γιαγιά, ο παππούς μας ή οποιοσδήποτε».

Κωνσταντίνος Τζολάκης Superleague Ολυμπιακός