Στο challenge των ημερών με τη δημοσίευση παλιότερων φωτογραφιών συμμετείχε ο Στράτος Σεφτελής. Ο μπαρουτοκαπνισμένος ρεπόρτερ της ΕΡΤ ανήρτησε φωτογραφία με τον Ντούσαν Μπάγεβιτς, με τον οποίο διατηρεί φιλία πολλών χρόνων.

Τη φωτογραφία που δημοσίευσε συνόδεψε με ένα κείμενο, το οποίο έχει πολλές αποκαλύψεις για τον Σερβοβόσνιο προπονητή και νυν τεχνικό της Εθνικής Βοσνίας.

Ντούσκο!

Η μεγαλύτερη ποδοσφαιρική μορφή που πέρασε από το ποδόσφαιρο μας. Με τα καλά και τα ανάποδα του χαρακτήρα του, τα οποία τα γνώρισα από πρώτο χέρι μια και με εμπιστεύτηκε από την πρώτη στιγμή που πάτησε το πόδι του στην Ελλάδα.

Δύσκολα εμπιστευόταν άνθρωπο. Αλλά αν σε άφηνε να μπεις στην ψυχή του, με έκπληξη διαπίστωνες ότι είχες να κανεις με ένα παιδί. Τότε άρχιζες να χαμογελάς με καταννοηση με τις παραξενιές του.

Είχε αδυναμίες. Δεν ήταν τέλειος.... Αλλά σαν ποδοσφαιριστής ήταν τεραστιος. Και σαν προπονητής αξεπέραστος, με μοναδική ικανότητα να «χτίζει» ομάδες με κύριο υλικό την Ατομικη και αγωνιστική πειθαρχία.

Τον έχω ζήσει να σπάζει τάβλι επειδή έχασε μια παρτίδα.

Να κλαίει για τις αθλιότητες που εκτόξευσαν εναντίον του.

Να μου ανοίγει ένα φτωχόσπιτο ενάμιση δωματίου σε εργατική πολυκατοικία του Μόσταρ, όπου έμενε πριν έλθει στην Αθήνα και να μου λέει : «Αυτό μου έδωσε το ποδόσφαιρο στην Γιουγκοσλαβία μέχρι τα 28 μου. Είσαι ο πρώτος δημοσιογράφος που μπαίνεις εδώ....».

Να κλαίει σαν παιδί όταν πέθανε ο Τιτο. Όχι τόσο για την απώλεια αυτού που θεωρούσε τεράστιο ηγέτη, αλλά επειδή ήταν βέβαιος ότι ο διαμελισμός της πατρίδας του ήταν πλέον θέμα χρόνου.

Να συντηρεί 100 άτομα προσφυγες του εμφυλίου από το Μόσταρ στην Αθήνα.

Να προαναγγέλει την φυγή του από την ΑΕΚ λόγω του συγχωρεμένου Τροχανά, σε μια συνέντευξη που μου παραχώρησε τον Ιανουάριο του 1996 και δημοσιεύτηκε στο «Εθνοσπορ». Μου είχε πει χαρακτηριστικά, πως... «Με τον Τροχανά δεν μπορώ να συννενοηθω. Πονάω, αλλά πρέπει να κοιτάξω τα 100 στόματα που έχω να θρέψω. Τα λεφτά που μου προσφέρονται λύνουν μια για πάντα το πρόβλημα μου...».

Τον έχω ζήσει να λέει στον ατίθασο, από τότε που ήταν νεοφερμένος στην ΑΕΚ Τσιαρτα... «όποτε ξαναμπαίνεις στο Γραφείο του προπονητή σου θα είσαι σωστά ντυμένος, θα μου απευθύνεσαι στον πληθυντικό, για εσενα ο Μανωλας δεν είναι ο Στέλιος αλλά ο κύριος Μανωλας και όσο μιλαμε δεν θα με κοιτάζεις αλλά θα βλέπεις στο πάτωμα».

Τον έχω ζήσει ποσο μετάνοιωσε που έφυγε από την ΑΕΚ, αλλά κυρίως γιατί δεν εξήγησε στον κόσμο να καταλάβει τους λόγους που το έκανε.

Τον έχω ζήσει ποσο ΑΕΚ είναι.

Τον έχω ζήσει να είναι προπονητής σε άλλη ομάδα και να μου τηλεφωνάει για να μάθει πως έπαιξε η ΑΕΚ. «Έλα, λέγε πως παίξαμε... Είμαστε καλοι....».

Ντούσκο να είσαι πάντα γερος.

Μη πάψεις να είσαι ξεχωριστός!

Διευκρίνιση: Η φωτογραφία είναι ήδη ρετρό, προκειμένου να συμμετάσχει και η αφεντιά μου στην μόδα των ημερών στο fb. Τραβήχτηκε πριν 32 χρονια στο «Σαν Μαμες» του Μπιλμπάο, τον Οκτώβριο του 1988, στο περιθώριο του αγώνα εκεί της ΑΕΚ για το ΟΥΕΦΑ.

 

Ντούσαν Μπάγεβιτς ΑΕΚ