Ετσι κι αλλιώς, πριν το ξέσπασμα της πανδημίας, το ζητούμενο – και μάλιστα δημοσιοποιημένο – των ανθρώπων της ΑΕΚ εν όψει της καλοκαιρινής μεταγραφικής περιόδου ήταν οι πωλήσεις. Πωλήσεις που για χρόνια επιδιώκουν και προσπαθούν οι «κιτρινόμαυροι», αλλά ποτέ δεν έχουν πετύχει. Πωλήσεις με ουσιαστικό όφελος και αντίκρισμα (όχι στιλ και τύπου Μπακασέτα δηλαδή), πωλήσεις που θα εδραιώσουν την Ενωση στην αγορά και θα την βάλουν στον σχετικό χάρτη, όπου εδώ και χρόνια μόνο… κατά λάθος (βλ. την πώληση Βράνιες στην Αντερλεχτ) έχει καταφέρει να μπει.

Με το ξέσπασμα της πανδημίας, αυτή η επιθυμία έχει μετατραπεί σε ανάγκη. Ειδικά αν συνυπολογιστεί και το γεγονός πως η ΑΕΚ θα πρέπει να καταβάλλει το καλοκαίρι 4,2 εκατ. ευρώ προκειμένου να αποκτήσει του δανεικούς Σιμάνσκι και Αραούχο, καταβάλλοντας δηλαδή της ρήτρες αγοράς των δύο ποδοσφαιριστών. Κάτι, που π.Κ. (προ Κορωνοϊού) ήταν ξεκάθαρο πως θα συμβεί και κανείς, έστω και ανεπίσημα, δεν έκρυβε πως αποτελεί αν όχι απόφαση, τουλάχιστον δεδομένη πρόθεση του συλλόγου.

Επισήμως, δεν έχει αλλάξει κάτι στην μ.Κ. εποχή. Προφανώς, αυτά τα 4,2 εκατ. ευρώ είναι πάρα πολλά χρήματα για… οποιαδήποτε εποχή στην ΑΕΚ, αφού ποτέ επί ηγεσίας Μελισσανίδη δεν έχει δαπανηθεί τέτοιο ποσό σε μια μεταγραφική περίοδο. Αν λοιπόν υποθέσουμε πως δεν αλλάξει κάτι και πως και ο Πολωνός χαφ και ο Αργεντινός επιθετικός θα αποκτηθούν (αφήνοντας μάλιστα εκτός κάδρου τον Βράνιες, για τον οποίο δεν υπάρχει option αγοράς από την Αντερλεχτ) τότε γίνεται ακόμη περισσότερο επιβεβλημένο να γίνουν πωλήσεις προκειμένου να ενισχυθούν τα ταμεία. Αυτάρκη σε κάθε περίπτωση, αλλά όπως έχει ξεκαθαριστεί με αποκλειστικό στόχο τους την χρηματοδότηση της κατασκευής του γηπέδου.

Αυτοί που μπαίνουν στο κάδρο, λίγο πολύ γνωστοί. Ο Μπάρκας, ο Λιβάγια, ο Ολιβέιρα, ο Μάνταλος. Ανεξαρτήτως της υπόστασης, των πιθανοτήτων και του ενδιαφέροντος για κάθε ποδοσφαιριστή, το σίγουρο είναι πως πλέον στην ΑΕΚ έχοντας αντιληφθεί έγκαιρα και την τάση της αγοράς, αλλά και ακόμη περισσότερο αυτήν που αναμένεται να διαμορφωθεί όταν με το καλό ξεπεράσουμε την πανδημία, έχουν προσαρμόσει στον… ρεαλισμό τις απαιτήσεις τους.

Ο διψήφιος (για παράδειγμα) αριθμός δεκάδων εκατομμύριων που ήταν το μίνιμουμ ζητούμενο για τον Μπάρκα, δεν υφίσταται πλέον, η ρήτρα που αξιώνονταν τον χειμώνα για τον Ολιβέιρα δεν υπάρχει ούτε σαν… όνειρο, τα +6 εκατ. ευρώ που ζητήθηκαν για τον Λιβάγια στη χειμερινή μεταγραφική περίοδο μοιάζουν πλέον «ταβάνι», ενώ ακόμη και ένα ποσό που θα αγγίζει τα 3 εκατ. ευρώ φτάνει και περισσεύει για να αποσπαστεί το «ναι» σε πρόταση παραχώρησης για τον Μάνταλο…

 

 

Νταμιάν Σιμάνσκι Σέρχιο Αραούχο ΑΕΚ Superleague