Αναλυτικά όσα ειχε δηλώσει ο Στράτος Αποστολάκης στην εφημερίδα ΠΡΑΣΙΝΗ:
Για τη σχέση που είχε ο ίδιος με τον Γιάννη Κυράστα: «Δεν ήμασταν απλώς συνεργάτες, αλλά και οικογενειακοί φίλοι. Τον είχα σαν πρότυπο ποδοσφαιρικό, όταν άρχιζα την καριέρα μου. Όταν σταμάτησα με επέλεξε σαν προπονητής να είμαι μαζί του. Ήμουνα ο άνθρωπός του, μου έδειξε τεράστια εμπιστοσύνη και φυσικά και εγώ . Με ήθελε να πάω μαζί του και στον Ηρακλή , αλλά τότε είχε γεννηθεί ο Κώστας , δεν μπορούσα να πάω. Ηταν πολύ δυνατός χαρακτήρας, πολύ ικανός προπονητής, περισσότερο στην προπόνηση και στην προετοιμασία. Στην διαχείρηση των αγώνων είχε τρομακτικό άγχος , πιεζόταν πολύ και νομίζω ότι επειδή ήθελε παντού να πετυχαίνει είχε εγωισμό και ήταν φιλόδοξος, θεωρώ, ότι αυτή η πίεση ήταν και μία αιτία, που έχασε και την ζωή του.
Ο Γιάννης δεν ήθελε να είναι δεύτερος , ήθελε να είναι πρώτος. Έβλεπε εκείνο το διάστημα, ότι ο Ολυμπιακός ήταν αχτύπητος εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου και καταλάβαινε, ότι θα είναι μία ζωή δεύτερος. Αυτό τον οδήγησε να πάρει την απόφαση και να πάει στον Ηρακλή και να πω και κάτι, που δεν το ξέρει ο κόσμος ήταν έτοιμος να πάει στην Εθνική ομάδα. Το 2003 θα γινόταν, θα ήμασταν μαζί αν έχανε η Εθνική από την Ισπανία στην Σαραγόσα. Κέρδισε η Εθνική έμεινε ο Ρεχάγκελ και δεν πήγε ο Γιάννης. Είχαν γίνει οι συζητήσεις με την ομοσπονδία , αν ο Ρεχάγκελ είχε φύγει την θέση του θα την έπαιρνε ο Κυράστας».
Για τον χαρακτήρα του Γιάννη Κυράστα: «Ήταν απόλυτα ειλικρινής, πολύ έξυπνος, είχε ένα τεράστιο προτέρημα να κερδίζει τους παίκτες μέσα και από την δουλειά του. Οι παίκτες ήταν πάντα μαζί του και αυτό ήταν σπάνιο να το βρεις , δηλαδή να μην λέει κάποιος παίκτης κάτι αρνητικό για τον Γιάννη και μιλάω για σπουδαίους παίκτες επιπέδου Παναθηναϊκού»
Για την ομάδα που δημιούργησε: «Ήμασταν ένα πολύ καλό τιμ, είχαμε και την αμέριστη συμπαράσταση της διοίκησης και φτιάξαμε μία καταπληκτική ομάδα και το 2000 και ένα χρόνο μετά , όταν προκριθήκαμε από τον όμιλο του τσάμπιονς λιγκ. Δεν θα έφευγε από τον Παναθηναϊκό τότε, αλλά δεν μπορούσε να αντέξει, ότι ήμασταν αρκετούς βαθμούς πίσω από τον Ολυμπιακό. Τότε ήθελε να είναι η χρονιά μας και να πάρουμε το πρωτάθλημα. Για αυτό και παραιτήθηκε πραγματικά , δεν ήταν τρικ και έγινε δεκτή η παραίτηση μετά το παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ».
Για την ιστορία με τους διαιτητές στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό: «Μία φορά παίζαμε με τον Ολυμπιακό και ήταν διαιτητής ο Παπαδάκος και μου λέει «μόλις ξεκινήσει το παιχνίδι θα τραυματιστεί ο Παπαδάκος και θα μπει ο Αγγελάκης στην θέση του, ο τέταρτος». Του λέω «Γιάννη δεν γίνονται αυτά». Μου απαντάει «θα δεις θα γίνει έτσι». Λίγο πριν αρχίσει το παιχνίδι πάω στα αποδυτήρια και λέω στον Αγγελάκη «καλή επιτυχία». Μου λέει αυτός «μα δεν είμαι εγώ διαιτητής είναι ο κ. Παπαδάκος» και του απαντάω εγώ «εσύ θα είσαι». Εγώ το είπα μεταξύ σοβαρού και αστείου. Στο 10ο λεπτό παθαίνει ένα δήθεν τράβηγμα ο Παπαδάκος από την Σπάρτη και έπαιξε ο Αγγελάκης από την Θεσσαλονίκη. Εκείνη την ώρα σηκώνει τα χέρια ο Γιάννης στην κερκίδα και λέει «δεν παίζονται με τίποτα». Ο Αγγελάκης έπαιξε καθοριστικό ρόλο να μην κερδίσουμε εκείνο το παιχνίδι, όπως τα δικαιούμασταν, ήρθε 2-2 και ο Ολυμπιακός πήρε το πρωτάθλημα. Ο Γιάννης ήθελε να μαθαίνει τι γίνεται στο παρασκήνιο και τα περισσότερα τα μάθαινε, όπως αυτό».