Στις αρχές Ιουνίου του '97 λοιπόν, έναν χρόνο πριν το Μουντιάλ της Γαλλίας, 4 εκ των κορυφαίων εθνικών ομάδων του πλανήτη συμμετείχαν στο Tournoi de France, που ήταν ουσιαστικά κάτι σαν το FIFA Confederations Cup αλλά με λιγότερες ομάδες. Κανείς δεν θυμάται ποιος ήταν ο τελικός νικητής -παρεμπιπτόντως ήταν η Αγγλία και αυτό δεν είναι αστείο- αλλά όλοι θα έχουν πάντοτε στις κορυφαίες ποδοσφαιρικές τους αναμνήσεις το masterpiece του Roberto Carlos. Ναι, μιλάμε για το περίφημο φάουλ-πύραυλο που αψήφησε τους νόμους της φυσικής ή ακόμη και της λογικής. Από πολλούς μάλιστα θεωρείται το καλύτερο γκολ από εκτέλεση φάουλ όλων των εποχών.

Στο Stade de Gerland της Λυών και το 21ο λεπτό του εναρκτήριου ματς του τουρνουά, ο Δανός διαιτητής Kim Milton Nielsen καταλόγισε φάουλ υπέρ της Βραζιλίας σε μαρκάρισμα του Didier Deschamps πάνω στον Romario. H απόσταση από την εστία του Fabien Barthez ήταν κάτι παραπάνω από 35 μέτρα. Το νο.6 της Σελεσάο απομάκρυνε τον αρχηγό Carlos Dunga από το σημείο, έχοντας κατά νου κάτι πολύ συγκεκριμένο. Αφού επένδυσε 10'' στο να στήσει την μπάλα ακριβώς όπως ήθελε, πήρε περίπου 10 μέτρα φόρα. Ξεκινώντας με τα μικρά χαρακτηριστικάβηματάκια και μετέπειτα με πολύ πιο μεγάλα και γερά πατήματα, βρήκε την μπάλα ακριβώς όπως ήθελε. Η στρογγυλή θεά πήρε ταχύτητα 136 χλμ/ώρα, μοναδικά φάλτσα και μία εντυπωσιακή τροχιά, προτού καταλήξει αρχικά στο εσωτερικό του δοκαριού και στη συνέχεια στα δίχτυα του σχεδόν ακίνητου goalkeeper των Πετεινών.

 

Από όποια γωνία κι αν το δεις, είναι τέλειο, συνδυάζοντας δύναμη, τεχνική, ακρίβεια, φαντασία. Ίσως και λίγη τύχη. "Ο κόσμος ήταν λίγο σκεπτικός, εξαιτίας της απόστασης. Μεταξύ της μπάλας και του Barthez υπήρχαν σχεδόν 35 μέτρα απόσταση ή και παραπάνω. Ο κόσμος δεν το πίστευε. Έπρεπε να βλέπω πώς έστησε το τείχος ο Barthez. Το είχε τοποθετήσει αρκετά έξω. Στήθηκα μπροστά από την μπάλα, ώστε να μην καταλάβει και να θεωρήσει ότι θα την στείλω πάνω από το τείχος. Παρότι είχα αρχίσει να παίρνω φόρα, όταν είδα ότι δεν κινούταν άλλαξα απόφαση και είπα να τη χτυπήσω με το εξωτερικό. Ναι, τη χτύπησα άσχημα, αλλά αυτή κατέληξε στην άκρη του δοκαριού. Στο στάδιο υπήρχε ένα κενό, μέσα από το οποίο έμπαινε αέρας από τα δεξιά. Το μόνο πράγμα που με ενδιέφερε ήταν να βρω εστία. Τη δύναμη την είχα. Ήθελα να βάλω σωστά το πόδι μου, ώστε να τη χτυπήσω κατάλληλα. Ήταν το μόνο που σκεφτόμουν. Όταν σούταρα, είδα την μπάλα να πηγαίνει τελείως έξω, αλλά ο αέρας την επανέφερε προς την εστία. Μετά από τον αγώνα, μίλησα με τον Mário Zagallo (σ.σ. ο τότε ομοσπονδιακός προπονητής της Βραζιλίας) και δεν το πίστευε. Στα αποδυτήρια, μου είπαν πολλά για το γκολ. Ήρθαν και μου έλεγαν ατάκες του στυλ Τι έκανες; Τι φανταστικό γκολ; Τι υπέροχο γκολ;. Το θεωρώ το πιο σημαντικό γκολ της καριέρας μου. Σημαντικό για όλα όσα ειπώθηκαν στη συνέχεια. Και υπήρξε τεράστια συζήτηση. Ήταν πραγματικά το γκολ της καριέρας μου" ανέφερε μετά από αρκετά χρόνια ο ίδιος ο Roberto Carlos σε ένα αφιέρωμα της Equipe σχετικά με τις εκτελέσεις φάουλ.

Ρομπέρτο Κάρλος