Μεσημέρι, με καυτό ήλιο. Η τοποθεσία είναι το στάδιο Αζτέκα της Πόλης του Μεξικού και το ημερολόγιο δείχνει 22 Ιουνίου του 1986. Στο πλαίσιο του Παγκοσμίου Κυπέλλου που φιλοξενεί η χώρα της κεντρικής Αμερικής, η Αργεντινή αντιμετωπίζει την Αγγλία στον προημιτελικό. Η αντιπαλότητα μεταξύ των δύο χωρών ήταν αρκετά τεταμένη, ξεφεύγοντας από τα αγωνιστικά πλαίσια, καθώς είχε προηγηθεί λίγα χρόνια νωρίτερα ο πόλεμος για τα νησιά Φόκλαντ.

Ο ηγέτης των Αργεντινών, Diego Maradona, το έχει πάρει κάτι παραπάνω από προσωπικά. Θα το καταλάβουν άπαντες, αρχικά, μόλις 6 λεπτά μετά την έναρξη του δευτέρου ημιχρόνου. Ο μέσος Steve Hodge προσπαθεί αποτυχημένα να απομακρύνει, στέλνοντας την μπάλα προς διεκδίκηση εντός της περιοχής των Άγγλων και προς τον τερματοφύλακα Peter Shilton. Ο τελευταίος κάνει μία έξοδο στην προσπάθειά του να την πιάσει αλλά ο Diego, που έχει ακολουθήσει τη φάση, καραδοκεί. Ο μόλις 1 μέτρου και 65 εκατοστών ύψους Maradona κερδίζει τον Shilton (1,83 μ.) με "κεφαλιά". Ή τουλάχιστον έτσι πίστεψαν οι περισσότεροι.

Ο Θεός είχε βάλει το χέρι του και ο Τυνήσιος διαιτητής Ali Bin Nasser δείχνει σέντρα. "Είχα μια ιδέα. Να βάλω το χέρι μου στο κεφάλι μου. Όταν προσγειώθηκα, είδα την μπάλα στα δίχτυα και φώναζα γκολ, γκολ. Ο Sergio Batista ήρθε τρέχοντας πάνω μου και με ρώτησε αν όντως το έβαλα με το χέρι. Τότε του είπα απλά Σκάσε, παλιομαλ...α και απλά αγκάλιασέ με. Ήρθε και ο Jorge Valdano, λέγοντάς μου Μην μου πεις ότι αυτό ήταν το χέρι σου. Του απάντησα σχεδόν το ίδιο πράγμα: Θα σου πω αργότερα Valdano, σταμάτα να μου σκοτίζεις τα αρχ..." έχει δηλώσει αρκετά χρόνια μετά ο πρωταγωνιστής της φάσης.

Μόλις 4 λεπτά αργότερα όμως, ο Θεός απέδειξε σε όλους ότι έχει και πόδια, με το γκολ του αιώνα και πιθανότατα το ομορφότερο όλων των εποχών, τουλάχιστον στην ιστορία των Μουντιάλ. Ο Héctor Enrique πασάρει την μπάλα στον Maradona, περίπου 10 μέτρα πίσω από τη σέντρα. Το νο.10 των Αργεντινών ξεκινά μία ξέφρενη κούρσα προς την αντίπαλη εστία. Ή, πιο ορθά, την ασταμάτητη πορεία του προς την αιωνιότητα. Τρέχει με την μπάλα κολλημένη στο πόδι του περίπου 60 μέτρα σε 10'', αφήνοντας πίσω του τους Steve Hodge, Peter Beardsley, Peter Reid, Terry Butcher (δύο φορές). Φτάνοντας στην περιοχή, περνά και τον γκολκίπερ Shilton, προτού βρει δίχτυα.

"Γκοοοοοολ! Γκολάρα! Θέλω να κλάψω! Ζήτω ο Θεός, ζήτω το ποδόσφαιρο, τι γκολ! Αυτό με κάνει να κλαίω! Συγχωρέστε με. Ο Maradona σκοράρει το καλύτερο γκολ όλων των εποχών. Από ποιο πλανήτη ήρθες;". Ο εκφωνητής Víctor Hugo Morales μεταξύ συγκίνησης, ενθουσιασμού, παράνοιας και ποδοσφαιρικής έκστασης, σε μία στιγμή που γέννησε γενιές και γενιές ποδοσφαιριστών, φιλάθλων και οπαδών του ομορφότερου παιχνιδιού που παίχτηκε ποτέ.

Για την ιστορία, η Αργεντινή επικράτησε με 2-1 σε εκείνο το ματς, μετέπειτα προσπέρασε εύκολα το Βέλγιο στον ημιτελικό και κέρδισε την -τότε- Δυτική Γερμανία στον τελικό, κατακτώντας το 2ο Παγκόσμιο Κύπελλό της.

ΠΗΓΗ: Esquire.com.gr

Ντιέγκο Μαραντόνα