Του πήρε λίγο διάστημα του Μάσιμο Καρέρα, φαίνεται όμως πως ειδικά μετά τη διακοπή μοιάζει να έχει κατασταλάξει σε ένα λειτουργικό για την ομάδα του σύστημα. Μια διάταξη στον αγωνιστικό χώρο που αξιοποιεί όλα τα "όπλα" της ΑΕΚ. Το 4-3-3 λοιπόν που εφαρμόζει ο Ιταλός τεχνικός δημιουργεί κάποια συγκεκριμένα δεδομένα που διαφοροποιούν αρκετά, αλλάζοντας άλλα, που ίσχυαν πριν την καθιέρωσή του.
Πρώτο και ξεκάθαρο; Ο Αντρέ Σιμόες. Ο κάπτεν της AΕΚ κάνει καταπληκτικά παιχνίδια, έχοντας σταματήσει την όποια φημολογία υπήρχε σχετικά με αναζήτηση πρότασης για την πώληση του και καταφέρνοντας να προσπεράσει στη στροφή ακόμη και τον νιόφερτο (βάσει της αγοράς του), Νταβίντ Σιμάνσκι.
Παράλληλα όμως, η υιοθέτηση του συγκεκριμένου συστήματος ενδεχομένως αλλάξει και τον μεταγραφικό σχεδιασμό της AΕΚ. Στο κέντρο, σε θέσεις αμυντικού χαφ και εσωτερικού μέσου, υπάρχουν πλέον τέσσερις παίκτες: Σιμόες, Σιμάνσκι, Κρστίτσιτς και ο Γαλανόπουλος. Το πολύ να χρησιμοποιούνται δύο. Συνεπώς, εδώ υπάρχει πληρότητα, η οποία μάλιστα επιτρέπει στην Ένωση να διαχειριστεί χωρίς βιασύνη και το θέμα της επέκτασης του συμβολαίου του διεθνoύς Έλληνα, ο οποίος μένει ελεύθερος το ερχόμενο καλοκαίρι.
Εκεί που δεν μοιάζει να υπάρχει "σκάντζα" είναι στον ρόλο του Πέτρου Μάνταλου, ο οποίος ξεκάθαρα είναι ο δεύτερος μεγάλος ωφελημένος της αλλαγής διάταξης, συνεχίζοντας με εξαιρετικά παιχνίδια την παραγωγικότερη και δημιουργικότερη σεζόν της καριέρας του. Αυτό λοιπόν που μοιάζει κατοχυρωμένο είναι πως η AΕΚ αν όντως επιθυμεί την πώληση του αρχηγού της έχει πολύ "υλικό" για να τον διαφημίσει, αν όχι, τότε προφανώς έχει βρει τον τρόπο να τον αξιοποιεί πλήρως. Να κινηθεί πάντως για συμπληρωματικό, δύσκολα, αφού όποτε δεν μπορεί (ή δεν παίζει γενικότερα) ο Μάνταλος, λογικά ο Καρέρα θα αλλάζει τη διάταξη της ομάδας του.
Στην επίθεση, δεν αλλάζει κάτι. Δεδομένος ο Ολιβέιρα, ο Αραούχο έρχεται από τον πάγκο και δεν πρόκειται ως γνωστόν να αγοραστεί από την ΑΕΚ, η οποία κυνηγήσει νέο δανεισμό του. Αν τον πετύχει, τότε "κλείνουν" -μαζί με τον Ενομπακάρε- οι θέσεις των επιθετικών. Αν όχι, θα αποκτηθεί άλλος αντί του "Τσίνο" (φυσικά τα δεδομένα θα αλλάξουν σε περίπτωση πώλησης του Πορτογάλου, προοπτική όμως που δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα).
Στους εξτρέμ, προκύπτει η τρίτη "ευλογία" από την αλλαγή συστήματος, με τη χρησιμοποίηση του Λιβάγια στο αριστερό άκρο. Δεν είναι η θέση του σίγουρα, είναι όμως η αποδοτικότερη των ημερών του στην AΕΚ. Και μοιραία, ο Κροάτης με τις εμφανίσεις του τελειώνει τον όποιο ανταγωνισμό. Βέρντε και Αλμπάνης είναι οι επιλογές για τα δεξιά. Κανείς δεν... εντυπωσιάζει, ο Έλληνας μπορεί να δώσει λύσεις και στ’ αριστερά. Το θέμα όμως είναι πλέον, με τον Λιβάγια σε αυτήν την κατάσταση, πώς θα κινηθεί η AΕΚ για αριστερό εξτρέμ, όπως ήταν ο βασικός της στόχος φέτος;
Αν όντως χρειάζεται ένα upgrade, αυτό φαίνεται πως είναι στα δεξιά της επιθετικής τριπλέτας. Μετά όμως θα πρέπει να βρεθεί λύση με τον Βέρντε, ο οποίος και πολλά κοστίζει και για βασικός ήρθε πέρυσι το καλοκαίρι και αρκετά... γκρινιάζει όταν δεν βρίσκεται στο αρχικό σχήμα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ: Τρεις κλάσεις πάνω - Να γελάς στο 1-1 - Θα μας τα ζάλιζαν - Ποιος έχει Ολιβέιρα;