Η εφετινή πορεία της Αταλάντα σε Ιταλία και Ευρώπη, είναι, ίσως, η πιό ευχάριστη έκπληξη στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο για την αγωνιστική περίοδο που ολοκληρώνεται σε λίγες ημέρες.
Ο Τζιανπιέρο Γκασπερίνι έχει «κτίσει» μία ομάδα που σκοράρει... κατά βούληση, αποδίδοντας εντυπωσιακό ποδόσφαιρο και η οποία «κτυπά στα ίσα» κάθε αντίπαλο, τόσο στην γειτονική χώρα, όσο και σε διεθνές επίπεδο. Και κάπως, έτσι οι «μπεργκαμάσκι» έφθασαν στο Final 8 Champions του League, όπου το βράδυ (22:00) της Τετάρτης θα αντιμετωπίσουν σε «μονό» προημιτελικό, την εκ των φαβορί για την κατάκτηση του τροπαίου, Παρί Σεν Ζερμέν.
Και όπως συνήθως συμβαίνει σε ανάλογες περιπτώσεις, η Αταλάντα ούτε «έπεσε από τον ουρανό», ούτε «φύτρωσε». Η ομάδα που απολαμβάνουν να παρακολουθούν οι απανταχού ποδοσφαιρόφιλοι, είναι προϊόν εργασίας και προσπάθειας επί σειρά ετών. Με «αρχιτέκτονα» τον Αντόνιο Περκάσι, έναν «γηγενή» επιχειρηματία, ο οποίος έχει συνδέσει την ζωή του με την ομάδα του Μπέργκαμο.
Ο πρόεδρος της Αταλάντα, είναι ένας εξαιρετικά πλούσιος επιχειρηματίας, ο οποίος σε αντίθεση με την πλειονότητα των ομολόγων του ανά την υφήλιο, έχει παίξει ποδόσφαιρο. Και μάλιστα σε επαγγελματικό επίπεδο και μάλιστα στην... Αταλάντα! Ο 67χρονος Περκάσι, μετρά περισσότερους από 100 αγώνες με την φανέλα των «μπεργκαμάσκι», ωστόσο αποφάσισε να σταματήσει νωρίς το ποδόσφαιρο, επειδή διέβλεπε λαμπρό μέλλον στις επιχειρήσεις.
Ο Ιταλός επιχειρηματίας, γεννήθηκε το 1953 στην πόλη Κλουζόνε, 20 χιλιόεμτρα μακρυά από το Μπέργκαμο, στις παρυφές των Αλπεων. Εντάχθηκε στις Ακαδημίες της Αταλάντα και έκανε το ντεμπούτο του στη Serie B, πριν γίνει 18 ετών. Οι... σημειώσεις της εποχής, κάνουν λόγο για έναν τραχύ κεντρικό αμυντικό, ο οποίος αγωνίσθηκε για επτά χρονιές στην Αταλάντα, εκ των οποίων η μία στην Serie A. Το 1977 πήρε μεταγραφή για την Τσεζένα, αλλά μετά από μόλις δύο αγώνες στην νέα του ομάδα, αποφάσισε να «κρεμάσει τα παπούτσια του».
Ο Περκάσι ήταν τότε κοντά στα 25, αλλά ήδη από το 1976, είχε ανοίξει ένα κατάστημα της Benetton στο Μπέργκαμο, το οποίο έμελλε να είναι το πρώτο μίας «αυτοκρατορίας».
Σήμερα και σε ηλικία 67 ετών, ο πρόεδρος της Αταλάντα είναι επικεφαλής της εταιρείας χαρτοφυλακίου Odissea, δραστηριοποιείται στα καλλυντικά (Kiko), στο franchise ρούχων, στον αγροτροφικό κλάδο, στα εμπορικά κέντρα και σε μια αλυσίδα εστιατορίων που ειδικεύονται στην polenta. Συμμετείχε επίσης, στην εγκατάσταση στην Ιταλία εμπορικών σημάτων όπως η Zara, η Victoria's Secret και η Starbucks.
Σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύθηκαν το 2017, ο όμιλος του Περκάσι, διαχειρίζεται περισσότερα από 1.000 καταστήματα, έχει περισσότερους από 9.000 υπαλλήλους σε όλον τον κόσμο και έχει ετήσιο κύκλο εργασιών άνω των 800 εκατομμυρίων ευρώ. Η προσωπική περιουσία του πρώην κεντρικού αμυντικού, υπερβαίνει το ένα δισεκατομμύριο ευρώ, καθιστώντας τον ως τον 35ο πλουσιότερο άνθρωπο στην Ιταλία, σύμφωνα με την κατάταξη του Forbes 2020.
Παρά τα... μεγαλεία και τα εκατομμύρια, ο Περκάσι επέλεξε να διατηρήσει τα κεντρικά γραφεία των επιχειρήσεων του στο Μπέργκαμο, αφού ήθελε να είναι πάντα κοντά στην Αταλάντα, της οποίας διετέλεσε πρόεδρος και στο διάστημα 1990-1994. Ο Ιταλός παράγοντας, επέστρεψε το 2010, όταν ο σύλλογος ήταν στη Serie B, και έφερε την ομάδα στην κορυφή, με δύο τρίτες θέσεις στο πρωτάθλημα και αυτήν την απίστευτη πρόκριση στον προημιτελικό του Champions League.
«Η κατάσταση ήταν δραματική, αλλά είχαμε υποσχεθεί στους εαυτούς μας να δώσουμε στο Μπέργκαμο και την Αταλάντα, αυτό που τους αξίζει», δήλωσε με νόημα ο Περκάσι, στο τοπικό περιοδικό «Eco di Bergamo», στα τέλη Ιουνίου.
«Δεν ήταν εύκολο, αλλά τα τελευταία τρία χρόνια έχουμε ξεπεράσει τις πιο αισιόδοξες προβλέψεις», πρόσθεσε, τονίζοντας τον ρόλο που έπαιξε ο γιος του, Λούκα, ο οποίος είναι γενικός διευθυντής του συλλόγου.
Ένας άλλος από τους γιους του, ο Στέφανο, είναι επίσης μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Αταλάντα και πέντε από τα έξι παιδιά του (σ.σ. το τελευταίο είναι επτά ετών) συνδέονται με την επιχείρησή του.
«Το γεγονός πως έχω τα παιδιά μου στο πλευρό μου και ότι είναι όλοι ερωτευμένοι με την Αταλάντα, είναι αυτό που έκανε τη διαφορά μεταξύ της πρώτης και της δεύτερης προεδρίας μου. Είναι η Ιστορία μας, αυτή μιας εντελώς... «αταλάντινης» οικογένειας».
Οι φιλοδοξίες του Περκάσι δεν σταματούν σε όσα έχει πετύχει η ομάδα. Προχώρησε ακόμη περισσότερο, εξαγοράζοντας το γήπεδο «Atleti Azzurri d'Italia» από τον δήμο και οι εργασίες εκσυγχρονισμού έχουν ήδη προχωρήσει.
«Στο γήπεδο, πρέπει ακόμη να παρέμβουμε σε δύο εξέδρες και μετά θέλουμε να κάνουμε το προπονητικό κέντρο «Zingonia», ακόμη πιο όμορφο και λειτουργικό. Υπάρχουν ακόμη, πολλά να κάνουμε», κατέληξε ο Περκάσι, ο οποίςο χωρίς αμφιβολία, έχει κερδίσει επάξια, αρκετές «χρυσές σελίδες» στην Ιστορία της Αταλάντα...