Ο Σίνισα Μιχαΐλοβιτς μίλησε για τη μάχη που έδωσε με τον κορωνοϊό.

«Είμαι απλώς ένας άνθρωπος, με ισχυρό χαρακτήρα και πολύ ανθεκτικό σώμα. Λίγο περισσότερο από το συνηθισμένο, ίσως, ναι», τόνισε ο Σέρβος προπονητής της Μπολόνια σε  συνέντευξη που παραχώρησε στη «Gazzetta dello Sport». 

«Μετά από όσα πέρασα από τον Ιούλιο έως τον Ιανουάριο, τους έξι μήνες της καθημερινής πάλης ενάντια στη λευχαιμία, με τρεις νοσηλείες, όπως και πολλούς κύκλους χημειοθεραπείας και μεταμόσχευση μυελού των οστών, ο κορονοϊός ήταν σαν να πίνεις ένα ποτήρι νερό. Επίσης επειδή ήμουν εντελώς ασυμπτωματικός, δεν παρατήρησα τίποτα. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η ασθένεια δεν υπάρχει. Δεν είμαι μέρος των αρνητών ή εκείνων που υποστηρίζουν ότι είναι απλώς μια γρίπη ή ακόμα λιγότερο. Τα δεδομένα και ο αριθμός εκείνων που νοσηλεύτηκαν, αλλά και των θανάτων, δείχνουν ότι σίγουρα ο ιός σήμερα είναι πολύ λιγότερο βίαιος από ό,τι πριν, αλλά το θεωρώ σοβαρό και σέβομαι όσους έχουν υποφέρει, εκείνους που έχουν πεθάνει και εκείνους που έχουν χάσει φίλους και οικογένεια, για να υποστηρίξω ότι ο κορωνοϊός δεν είναι ένας ιός που μπορεί να είναι πολύ επικίνδυνος» πρόσθεσε ο Μιχαΐλοβιτς. 

Όσο για το αν υπήρξαν στιγμές που φοβήθηκε; 

«Δεν είχα κανέναν λόγο να φοβάμαι. Πολλοί μιλούν για την κατάστασή μου, αλλά λίγοι την γνωρίζουν. Δεν μπορώ να περιμένω ότι είναι όλοι καθηγητές αιματολογίας, ειδικοί σε μεταμοσχεύσεις. Αλλά τουλάχιστον από τα μέσα ενημέρωσης, τα οποία έχουν το καθήκον για να ενημερώσουν και να περιορίσουν την εξάπλωση των ψεύτικων ειδήσεων, θα περίμενα λίγο περισσότερη γνώση του θέματος. Αυτήν την στιγμή, μιλώ για πριν και μετά τη θετικότητα στον κορωνοϊό. Είμαι καλά. Οι εξετάσεις μου είναι τέλειες. Δεν μου έχουν επιβληθεί προφυλάξεις διαφορετικές, από αυτές που πρέπει να τηρήσει ένα κανονικό άτομο. Νιώθω σε καλή κατάσταση και συνέχισα να κάνω αυτό που έκανα πριν: τρέχω δέκα χιλιόμετρα την ημέρα, προπονούμαι, κάνω βάρη. Ζω κανονικά. Και αυτό σκοπεύω να συνεχίσω να κάνω, απολαμβάνοντας την ζωή κάθε στιγμή. Δεν ξέρω εάν αυτό ενοχλεί κάποιον. Ή εάν είναι ευκολότερο με ενσυναίσθηση να είσαι κοντά σε κάποιον που είναι εύθραυστος και αδύναμος σε ένα νοσοκομειακό κρεβάτι, παρά σε κάποιον που θεραπεύτηκε». 

Σίνισα Μιχαΐλοβιτς