Η εμφάνιση, η οποία συνοδεύτηκε από μία γκολάρα και ασίστ που σημείωσε ο Κώστας Φορτούνης στη νίκη (με 2-0) της Εθνικής Ελλάδας επί της Μολδαβίας την προτελευταία αγωνιστική του Nations League ξεσήκωσε πολύ θόρυβο και συζητήσεις. Έτσι και αλλιώς τους τελευταίους μήνες γίνεται πολύς ντόρος γύρω από το όνομα του 28χρονο Τρικαλινού μεσοεπιθετικού. Όχι μόνο για τη διαχείρισή του από πλευράς Τζον Φαν'τ Σιπ στην Εθνική, αλλά και από τον Πέδρο Μαρτίνς στον Ολυμπιακό.

Την εικόνα του Έλληνα ποδοσφαιριστή σχολίασε η «Ακαδημία Δήμητρα Απόλλων 2005», στην οποία ο Κώστας Φορτούνης έκανε τα πρώτα ποδοσφαιρικά βήματα στην καριέρα του.

 

«Μια ποδοσφαιρική Σαραμπάντα !

 

Το ποδόσφαιρο απ΄ τις αρχές του 21ου αιώνα έχει γνωρίσει μεγάλη επιστημονοποίηση. Μελέτες επί μελετών και στατιστικά κατακλύζουν τα βιβλία μας και τις οθόνες μας καθημερινά για το πόσο έτρεξε ο κάθε παίχτης πόσες σωστές πάσες είχε και όλα τα φυσιολογικά στατιστικά του ανά πάσα στιγμή . Παρόλα αυτά , όσο και να μελετήσουμε το ποδόσφαιρο και όσο και να στύψουν το κεφάλι τους μεγάλοι επιστήμονες από κάθε κλάδο ένα πράγμα δεν θα καταφέρουν να αντισταθμίσουν ποτέ , το ταλέντο! Αυτό το αναπάντεχο που εκπλήσσει πλήθη , μια ντρίπλα που θα σε σηκώσει απ τη θέση σου και ένα σουτ οβίδα που θα σε αφήσει με το στόμα ανοιχτό . Όλα τα στατιστικά ωχριούν μπροστά στο θέαμα ενός παίχτης που παίρνει τη μπάλα και γίνεται ο παρτενέρ της σε μια ποδοσφαιρική Σαραμπάντα . Ένας τέτοιος παίχτης είναι ο Κώστας Φορτούνης που για ακόμη μια φορά έδειξε την κλάση του στον αγώνα της Εθνικής μας με την Μολδαβία και με 2 υπέροχες ενέργειες καθάρισε τον αγώνα . Όσα και να λέγονται όσα και να ακούγονται παίχτες σαν τον Κώστα λείπουν πολύ σε μια χώρα που υστερεί τόσο σε ταλέντο . Ευχόμαστε καλή τύχη στην Εθνική μας στη δύσκολη πορεία της προς το Mundial», ανέφερε το σχόλιο της Ακαδημίας στην επίσημη σελίδα της στο Facebook, η οποία συνοδεύεται με μία φωτογραφία με τον ίδιο τον ποδοσφαιριστή μαζί με τους μέντορές του, Απόστολο Γκαραγκάνη και Νίκο Γιαγιάκο.

 

Τί είναι η Σαραμπάντα;

Η Σραμπάντα (ιτ. sarabanda, γαλλ. sarabande) είναι όρος που αναφέρεται σε χορό του 16ου αιώνα, και στη μουσική αποτελεί συχνά (αλλά όχι απαραίτητα) μέρος της σουίτας. Ο ρυθμός της είναι τρίσημος (σε τέταρτα ή μισά), με χαρακτηριστικό της στοιχείο τον τονισμό της δεύτερης κίνησης (άρση)· συχνά οι δύο τελευταίες κινήσεις του κάθε μέτρου είναι δεμένες, ενώ πιστεύεται ότι ο ρυθμός αντιστοιχεί στα βήματα του χορού.

Η σαραμπάντα είναι χαρακτηριστική για τον ρυθμό της. Σύμφωνα με τον Ρίτσαρ Χάντσον, η πρώτη αναγωγή στη σαραμπάντα γίνεται το 1539, στην Κεντρική Αμερική, σε ένα ποίημα του Fernando Guzmán Mexía, όπου αναφέρεται ο χορός zarabanda. Οι ισπανικές αποικίες γρήγορα την υιοθέτησαν και στη συνέχεια μεταφέρθηκε στην Ισπανία, όπου και το 1583 απαγορεύτηκε καθώς θεωρείτω άσεμνη· η εν λόγω απαγόρευση αναφέρεται σε αρκετά κείμενα της εποχής, συμπεριλαμβανομένων και γραπτών του Θερβάντες και του Λόπε δε Βέγα.

Στην εποχή του Μπαρόκ, η σαραμπάντα γίνεται εξαιρετικά δημοφιλής και προσλαμβάνει τη θέση της στη σουίτα. Γνωστό παραδείγμά της είναι και το ανώνυμο κομμάτι La Folia, το οποίο αποτέλεσε πρότυπο για πολλούς συνθέτες, όπως τον Αλόνσο Μουδάρα (1536), τον Μαρέν Μαραί (1706) και τον Αρκάντζελο Κορέλλι. Η σαραμπάντα από την Σουίτα σε Ρε ελάσσονα (HWV 437) για τσέμπαλο του Χαίντελ αποτελεί παραλλαγή του ως άνω κομματιού, ενώ περίφημες θεωρούνται και οι σαραμπάντες από τις Σουίτες για βιολοντσέλο του Μπαχ.

Με την αναβίωση της προκλασικής μουσικής περί τα τέλη του 19ου αιώνα, η σαραμπάντα επανεμφανίζεται σε έργα του Κλωντ Ντεμπυσσύ, του Ερίκ Σατί, αλλά και του Μπέντζαμιν Μπρίτεν ("Απλή Συμφωνία").