Γράφει ο Κυριάκος Θωμαΐδης...

Ενας διάσημος κοινωνιολόγος, ο Ντέσμοντ Μόρις, αρνούνταν πεισματικά να ασχοληθεί έστω στο ελάχιστο με το ποδόσφαιρο. Ελεγε στους φίλους του ότι το ποδόσφαιρο είναι ένα άθλημα που 22 άνδρες με κοντά παντελονάκια κυνηγούν μια μπάλα και χιλιάδες άλλοι στις κερκίδες αλαλάζουν ως πιθηκοειδή. Ενας φίλος του τον έπεισε να ασχοληθεί, με το επιχείρημα ότι δεν μπορεί ένας κοινωνιολόγος να μη γνωρίζει ένα φαινόμενο που ελκύει τον μισό πληθυσμό της Γης.

Ο Μόρις όχι μόνο ασχολήθηκε αλλά έγραψε και το ωραιότερο βιβλίο στην ιστορία του αθλητισμού υπό τον τίτλο «Η φυλή του ποδοσφαίρου». Εκεί διαπιστώνει ότι «ιδεολογία αλλάζεις, γυναίκα αλλάζεις, θρησκεία αλλάζεις, ομάδα όμως δεν αλλάζεις». Σε αυτό το απόφθεγμα εμπεριέχεται ο πλέον σοβαρός λόγος για τον οποίο το ποδόσφαιρο διεμβολίζει πλατιά κοινωνικά στρώματα και ασκεί πολιτική επιρροή.

Θυμηθήκαμε τον Μόρις διαβάζοντας την είδηση ότι η UEFA απαγόρευσε να αναρτώνται πανό με πολιτικό περιεχόμενο στους αγώνες της και ασφαλώς θα ακολουθήσει και η ΕΠΟ. Η «Εξέδρα» είχε επισημάνει ότι το φυτίλι της κοινωνικής έκρηξης έχει ήδη ανάψει στα ελληνικά γήπεδα, αλλά φυσικά δεν μπορεί να συμφωνήσει με τέτοιου είδους κατασταλτικά μέτρα που υπονομεύουν ακόμα και το Σύνταγμα της χώρας.

Η ελευθερία της έκφρασης είναι αναφαίρετο δικαίωμα οποιουδήποτε φιλάθλου εφόσον δεν παραβιάζει ατομικές ελευθερίες ή δεν πλήττει το δημόσιο συμφέρον. Με αυτή την έννοια η απαγόρευση της UEFA δεν έχει ούτε νομική ούτε ηθική βάση. Την ίδια στιγμή που η ευρωπαϊκή ομοσπονδία επιχειρεί να πετάξει έξω από τα γήπεδα την πολιτική, η γερμανική ποδοσφαιρική ομοσπονδία την εντάσσει στους κόλπους της από το… παράθυρο. Η απόφασή της να απαγορεύσει τη διεξαγωγή του φιλικού αγώνα Ελλάδας - Ρουμανίας στο Ροΐτλιγκεν της Βιτεμβέργης επικαλούμενη λόγους ασφαλείας δημιουργεί πρόσθετο πονοκέφαλο στην UEFA, η οποία πρέπει να αποφασίσει αν η πολιτική έχει θέση ή όχι στο ποδόσφαιρο.

Από τη μία μας λέει ότι δεν πρέπει να υπάρχουν πολιτικά πανό στα γήπεδα, από την άλλη θεωρεί ότι η πολιτική κατάσταση στην Ευρώπη, και ειδικά στην Ελλάδα και τη Γερμανία, μπορεί να δημιουργήσει ανεπιθύμητες παρενέργειες σε μια φιλική αναμέτρηση.
Μετά τη μεταπολίτευση διάφοροι ψευτοδιανοούμενοι μιλούσαν απαξιωτικά για την ποδοσφαιροποίηση της πολιτικής.

Σήμερα μπορούμε με μεγάλη άνεση να μιλήσουμε για την πολιτικοποίηση του ποδοσφαίρου. Μόνο που το ποδόσφαιρο έχει μάλλον σοβαρότερα χαρακτηριστικά από την πολιτική που παράγεται στην Ελλάδα. Στο κάτω κάτω της γραφής, το ποδόσφαιρο απέδειξε τη διαφάνειά του βάζοντας κάποιους (έστω λίγους) παράγοντες στη φυλακή, ενώ δεν έχουμε δει ακόμα την ίδια διάθεση στην πολιτική.

Και μπορεί να μοιάζει σχήμα οξύμωρο το άκουσμα της λέξης «διαφάνεια» σε ένα χώρο που κατηγορήθηκε τόσο πολύ, αλλά το «στήσιμο» στο ποδόσφαιρο μπορούν να το καταλάβουν πάρα πολλοί άνθρωποι, λόγω της εκλαΐκευσής του. Το «στήσιμο» στην πολιτική, την ιατρική ή ακόμα και τη δημοσιογραφία το αντιλαμβάνονται μόνο οι επαΐοντες.

Πηγή: Εξέδρα